သာမာန္လခစား ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္သာၿဖစ္တဲ့ ကႊ်န္မမွာ အခုုလက္ရိွသူေ႒း၊ အရင္အလုုပ္က သူေ႒းေဟာင္း၊ အလုုပ္ေၿပာင္းခဲ့ရင္ သူေ႒းအသစ္ေတြ ရိွလာမွာ။ အဲဒီသူေ႒းေတြထဲမွာ တခ်ိဳ ့က သူေ႒းစစ္စစ္၊ တခ်ိဳ ့က သူေ႒းလိုု ့ အမည္တြင္သူၾကသူေတြ။
ကႊ်န္မ မူလတန္္းတက္ေတာ့ အေဖက စက္ေလွတစ္စင္း ပိုုင္ေနၿပီ။ ေနထြက္ကေန ေနဝင္ တေနကုုန္ ႏြားေတြနဲ ့အတူရုုန္းလိုု ့ ပင္ပင္ပန္းပန္း အလုုပ္လုုပ္တာေတာင္ မပိုုလွ်ံတဲ့ လယ္စိုုက္ေတာင္သူကေန အဘိုုးရိွတဲ့ ဗမာၿပည္ကိုု ( ဧရာဝတီတိုုင္း၊ ရန္ကုုန္တိုုင္းဖက္ကိုု သူတိုု ့ေဒသအေခၚ) တက္လာ။ လႊေထာင္ (သစ္လံုုးေတြကိုု လႊနဲ ့တိုုက္ၿပီး သစ္သားေတြ လုုပ္တာ)၊ မီးေသြးဖိုု (မီးေသြးေတြဖုုတ္တဲ့လုုပ္ငန္း)၊ သစ္ေတြကိုု ေလွနဲ ့ေလွာ္ၿပီး တေနရာကေန တေနရာကိုု ကဲ့တုုန္း ေဘးကေန ၿဖတ္သြားတဲ့ စက္ေလွေလးေတြၿမင္ရင္ စက္ေလွေလး တစ္စီးေလာက္ရရင္ ေတာ္ပါၿပီလိုု ့ ေတြးသတဲ့။
မိသားစုုေတြဆံုုရင္ အေဖက ပထမဆံုုးစက္ေလွကိုု ဘယ္သူ ့ဆီက ဘယ္လိုုအခက္အခဲေတြနဲ ့ ဝယ္ခဲ့တာလိုု ့ ေၿပာၿပေလ့ရိွတယ္။ ကႊ်န္မနဲ ့ ေမာင္ေမာင္က ငယ္ေသးေတာ့ အဲဒီတုုန္းက အေၾကာင္းေတြကိုု မမွတ္မိဘူး။ အေဖ ဓာတ္ၿပားေဟာင္းဖြင့္ရင္ ကႊ်န္မနဲ ့ေမာင္ေမာင္က ပတ္ေၿပးသေလာက္ အေဖ ေမ့ေနတာေတြ မၾကီးက ေထာက္ေပးလိုုက္၊ အေဖက ေၿပာလိုုက္နဲ ့ သူတိုု ့သားအဖႏွစ္ေယာက္က အတိုုင္အေဖာက္ အေတာ္ညီတယ္။
![]()
ဒီလိုု အလုုပ္သမားဘဝကေန စက္ေလွပိုုင္ရွင္ ၿဖစ္လာေတာ့ အေဖက အလုုပ္သမားေတြ ပင္ပန္းတာ၊ အဲဒီအလုုပ္သမားေတြေၾကာင့္သာ သူ ့စီးပြားတိုုးတာ သိတယ္။ ေန ့လည္ဖက္ ရြာရိုုးတေလွ်ာက္ မုုန္ ့ဗန္းကိုု ေခါင္းေပၚရြက္ၿပီး လာေရာင္းတဲ့ မုုန္ ့လက္ေဆာင္းသည္ဆီကေန အကုုန္ဝယ္ၿပီး အလုုပ္သမားေတြကိုု ေကႊ်းတယ္။ အေရာင္းအဝယ္ေကာင္းရင္ အလုုပ္သမားေတြကိုု ေဘာက္ဆူး (ေဘာနပ္စ္ကိုု ေဒသအေခၚ) ပုုဆိုုး တစ္ေယာက္တစ္ထည္ ေပးတယ္။ တေပါင္းလ စာရင္းပိတ္ခ်ိန္ဆိုုရင္ ေဘာက္ဆူးေပးသင့္သူကိုုေပး၊ လစာတိုုးသင့္ကိုုတိုုး။ အဲဒီအခ်ိန္ ကႊ်န္မတိုု ့ ဟိုုင္းၾကီးမွာရိွရင္ အေဖ စာရင္းခ်ဳပ္ေနတာေတြ ဝိုုင္းကူရတယ္။
မူးရူးတဲ့သူေတြကိုု အေဖက ဆဲဆိုုၾကိမ္းေမာင္းေပမဲ့လည္း အလုုပ္သမားေတြက ဆရာၾကီး...ဆရာၾကီးနဲ ့ အေဖ့ကိုု ခ်စ္ၾကတယ္။ မင္းတိုု ့ကိုု အလုုပ္မေပးႏိုုင္ေတာ့ဘူး တၿခားမွာ အလုုပ္သြားရွာေတာ့လိုု ့ ေၿပာမွ အေဖ့ဆီက ခြာၾကတယ္။ အလုုပ္ရိွတယ္ဆိုုတာနဲ ့ ေၿပးလာၾကေတာ့တာပဲ။ တခ်ိဳ ့ေစ်းေရာင္းတဲ့သူေတြက အေလးကိုု ႏွစ္မ်ိဳးထားတယ္။ ဝယ္တဲ့အခါ အေလးအၾကီးနဲ ့ဝယ္ၿပီး ေရာင္းတဲ့အခါ အေလးအေသးနဲ ့ ေရာင္းတယ္။ အေမက အေလးတစ္မ်ိဳးပဲထားတယ္ ပိသာတံုုးနဲ ့ က်ပ္သားအေလးနဲ ့။ သူမ်ားဆီက မတရားရထားတဲ့ ပစၥည္းေတြက မၿမဲဘူးတဲ့။ မမွန္မကန္တဲ့သူေ႒းေတြ ဆင္းရဲကုုန္တာ ၿမင္ရေတာ့ အေမေၿပာတာ အဟုုတ္ပါလား။ မမွန္မကန္တဲ့နည္းနဲ ့ ခ်မ္းသာေနတဲ့သူေတြ ၿမင္ရၿပန္ေတာ့ ေၾသာ္ ကံေကာင္းေနတုုန္းပဲလိုု ့ ေဖာ့ေတြးရတယ္။
စကၤာပူမွာ အလုုပ္ရေတာ့ လစာလည္းမဆိုုး၊ ခရီးသြားကုုမၺဏီမိုု ့ ႏိုုင္ငံၿခားခရီးေတြလည္း ထြက္ရ၊ အလုုပ္ထဲကသူေတြကလည္း ခင္ဖိုု ့ေကာင္း။ ကုုမၺဏီစတည္ေထာင္တဲ့သူေ႒း မစၥတာဘိုုးက သူေ႒းဆိုုၿပီး မာန္မာနမရိွ။ အဲ.. Public Listed Company ၿပည္သူေတြကိုု ရွယ္ယာေရာင္းထားတဲ့ ၿပည္သူပိုုင္ကုုမၺဏီဆိုုေတာ့ ဒါရိုုက္တာေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္။ စကၤာပူဥပေဒအရ ဒီဇင္ဘာလမွာ လစာအၿပင္ AWS လိုု ့ေခၚတဲ ့ အပိုုတလစာ ရတယ္။ ေဖေဖၚဝါရီလမွာ ေဘာနပ္စ္ေပးပါတယ္။ ႏွစ္တိုုင္းလစာ နည္းနည္းစီ တုုိးတယ္။ ေကပီအမ္ဂ်ီလိုု ကုုမၺဏီၾကီးေတြက ၃ လစာ၊ ၄ လစာ ေဘာနပ္စ္ေပးတယ္လိုု ့ၾကားရင္ ကႊ်န္မတိုု ့မွာ သြားရည္တမွ်ားမွ်ား က်ေတာ့တာပဲ။ ေကပီအမ္ဂ်ီနဲ ့ အင္တာဗ်ဴးခဲ့ေပမဲ့ ကႊ်န္မကုုိ မေရြးဘဲ ကႊ်န္မသူငယ္ခ်င္းေတြကိုုပဲ ေရြးသြားတယ္။ ေၾသာ္ ကုုသိုုလ္ကံ...ကုုသိုုလ္ကံ။
![]()
ႏိုုင္ငံၿခား ကုုမၺဏီဆိုုေတာ့ ၿမန္မာကုုမၺဏီေတြလိုု သူေ႒းကို ဖားစရာမလိုု၊ အလုုပ္နဲ ့မဆိုုင္တာလည္း လုုပ္ေပးစရာမလိုု။ သူေ႒းၿပန္လာမွာမိုု ့ ေလဆိပ္မွာ သြားၾကိ ုေပး၊ ပစၥည္းေတြ သယ္ေပးရတဲ့အေၾကာင္း ၿမန္မာၿပည္က ကႊ်န္မသူငယ္ခ်င္းက ေၿပာၿပရင္ ကႊ်န္မမွာ က်လိက်လိၿဖစ္တယ္။ လုုပ္ေပးစရာမလိုုဘူး၊ နင္ အက်င့္မလုုပ္နဲ ့လိုု ့ ၿငင္းခုုန္ရင္ နင့္ကုုမၺဏီက ၿမန္မာမဟုုတ္ဘူး၊ ၿမန္မာၿပည္ထဲမွာ မဟုုတ္ဘူးဆိုုတဲ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ ့ ေခ်ပစကားက ကႊ်န္မတိုု ့ အၿငင္းအခုုန္ကိုု အဆံုုးသတ္ေစတယ္။ တကယ္လိုု ့မ်ား သူ ့ေနရာမွာ ကႊ်န္မသာဆိုုရင္ ဒီလိုုလုုပ္မွ လစာတိုုးမွာ၊ ကိုုယ့္သူေ႒းမိုု ့ ဒီေလာက္ေတာ့ လုုပ္ေပးရမွာေပါ့လိုု ့ ေတြးေနမိမလား။
၁၉၈၂ ဟင္နရီဗုုတ္ စတည္ေထာင္ခဲ့တာမိုု ့ ဗုုတ္ပါဝါအင္တာေနရွင္နယ္လိုု ့ နာမည္ဆန္းတဲ့ ကန္တက္ကီအလုုပ္မွာ ကႊ်န္မက ကြန္ထရပ္တာ။ ဗုုတ္ပါဝါက သဘာဝဓာတ္ေငြ ့သံုုး လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္ရံုုေတြ တည္ေဆာက္တဲ့ Mechanical Engineering ကုုမၺဏီ။ ေရခဲကိုု လံုုးဝအပိတ္မဟုုတ္ဘဲ အလယ္မွာ အေခါင္းေပါက္ေလးရိွရင္ ေရခဲက ၾကာရွည္ပိုုခံတဲ့ဆိုုတဲ့နည္းကိုု ဗုုတ္က တီထြင္ခဲ့တာပါတဲ့။ သူေ႒းေတြက အဲဒီရံုုးကိုု မလာေတာ့ ဗုုတ္ပါဝါက သူေ႒းေတြကိုု ကႊ်န္မ မေတြ ့ခဲ့ဘူး။ အဲ စီအီးအိုုစတိဖ္ကိုုေတာ့ အၿမဲေတြ ့တယ္။ ေလးလပတ္အစည္းအေဝးဆိုုရင္ တရံုုးလံုုး တက္နားေထာင္ရတယ္။
စတိဖ္က ကုုမၺဏီအေၿခအေန၊ ရည္မွန္းထားတဲ့ ပေရာဂ်က္ေတြ၊ လြတ္သြားတဲ့ ပေရာဂ်က္ေတြ၊ အမွားအယြင္းေတြ၊ ဘယ္ကိုုဦးတည္ေနတယ္၊ ဘယ္ဟာေတြကိုု အေလးထားတယ္၊ အၾကံညဏ္၊ ထင္ၿမင္ခ်က္ေတြ ေတာင္းတယ္။ လုုပ္ေဖာ္ကိုုင္ဖက္ေတြဆီက အၾကံညဏ္ေတာင္း၊ Double Check ၊ အလုုပ္မွာ ညမိုုးခ်ဳပ္တဲ့အထိ မေနပါနဲ ့။ မိသားစုုကိုု အခ်ိန္ေပးပါ။ အိမ္မွာေပ်ာ္မွ အိမ္ကစိတ္ညစ္စရာေတြက အလုုပ္ကိုု မထိခိုုက္မွာတဲ့။ အစည္းအေဝးဆိုုေပမဲ့ ပ်င္းစရာမေကာင္းဘဲ စီအီးအိုုက ကုုမၺဏီအေၿခအေနကိုု ရွင္းၿပေနတာကိုု သေဘာက်တာ။ သူေ႒းအမ်ားစုုက သူတိုု ့လုုပ္ခ်င္တာလုုပ္ အလုုပ္သမားေတြကိုု အသိေပးတာမဟုုတ္ဘူး။ အေမရိကန္ကုုမၺဏီ ဗုုတ္ပါဝါကေတာ့ အဲဒီလိုု မဟုုတ္ဘူး။
![]()
ကြန္ထရပ္တာဆိုုေတာ့ ေဘာနပ္စ္မရိွဘူး။ လုုပ္သက္ ၅ ႏွစ္ရိွၿပီၿဖစ္တဲ့ ေဝလ္ဂရင္း၊ အာရြန္၊ ၁၅ ႏွစ္ရိွၿပီၿဖစ္တဲ့ ပီတာ၊ မင္း ဒီကုုမၺဏီဝင္တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ။ ၁ လ ေလာက္ပဲ ရိွေသးတယ္။ ခင္ဗ်ားေရာ ဒီကုုမၺဏီမွာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ။ ငါလား ၃၅ ႏွစ္ ရိွၿပီလိုု ့ ဂုုဏ္ယူဝင့္ၾကြားလိုု ့ ၃၅ လိုု ့ နာမည္ေၿပာင္ေပးထားတဲ့ အန္ကယ္။ ဖခင္ကေန သားအထိ ဒီကုုမၺဏီမွာ လုုပ္တာ မ်ိဳးဆက္ႏွစ္ဆက္ ၃၅ ႏွစ္ရိွၿပီဆိုုတာေတြ ၿမင္ရတဲ့အခါ ၿပည္နယ္ေတြေၿပာင္း၊ အလုုပ္ေတြေၿပာင္းေနရတာကိုု စိတ္ကုုန္ၿပီး သူတိုု ့လိုု ကုုမၺဏီတခုုတည္းမွာပဲ အၾကာၾကီးလုုပ္ ကုုမၺဏီရဲ ့ သက္ေတာ္ရွည္ ၿဖစ္ခ်င္လိုုက္တာ။
မၾကီးရဲ ့ အရင္အလုုပ္က အိႏိၵယပဲကုုမၺဏီ။ ကပ္ေစးႏွဲပံုုမ်ား ေဘာနပ္စ္၊ လစာတိုုးဖိုု ့ေဝးလိုု ့ သူတိုု ့ႏွစ္သစ္ကူး ေဒဝါလီပြဲေတာ္မွာေတာင္ မုုန္ ့ဝယ္မေကႊ်းဘူး။ ကႊ်န္မကေတာ့ အစားအေသာက္ ကံေကာင္းတယ္လိုု ့ ဆိုုရမယ္။ စကၤာပူရုုံးမွာတုုန္းက လမုုန္ ့ပြဲေတာ္ခ်ိန္ဆိုုရင္ ပါတနာကုုမၺဏီေတြက လက္ေဆာင္ေပးတဲ့ လမုုန္္ ့ေတြေၾကာင့္ ေန ့လည္ Tea Time ခ်ိန္ဆိုုရင္ အင္ဒိုုနီးရွားမေလးအီရာက လမုုန္ ့လိုု္က္ေဝတယ္။ တလေလာက္ ေန ့တိုုင္း လမုုန္ ့စားရလြန္းလိုု ့ No more moon cake please. လိုု ့ ေၿပာရတဲ့အၿဖစ္။ မားကက္တင္းကလူေတြ ခရီးသြားလိုု ့ပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ ၿပည္ေတာ္ၿပန္ၾကသူေတြ အၿပန္လက္ေဆာင္အၿဖစ္ သူတိုု ့ေဒသထြက္ မုုန္ ့ေလးေတြ သယ္လာၿပီး ေကႊ်းေလ့ရိွတယ္။ ခရစ္စမတ္ဆိုုရင္ အိုုင္တီဒါရိုုက္တာပီးရဲမိုုရယ္အိမ္မွာ၊ ရွန္ဂရီလာဟိုုတယ္၊ ဂ်ပန္ဆူရီွဆိုုင္၊ တရုတ္ႏွစ္သစ္ကူးဆိုုရင္ ရံုုးမွာ ဝါးတီးေတြရိွတယ္။
ကန္တက္ကီက ဗုုတ္ပါဝါကုုမၺဏီမွာေတာ့ ပေရာဂ်က္ေတြ ၿပီးတဲ့ႏိုုင္ငံက အစားအစာေတြနဲ ့ ပေရာဂ်က္ေအာင္ပြဲခံၾကတယ္။ စပိန္ကုုမၺဏီ Initec Energia က MPX ကုုမၺဏီအတြက္ ဘရာဇီး Parnaiba ပေရာဂ်က္၊ ဂ်ာမန္ကုုမၺဏီ Siemens က စကၤာပူ Tuas ပေရာဂ်က္ေတြၿပီးရင္ ဘရာဇီးအစားအစာ၊ စကၤာပူအစားအစာေတြ ေကႊ်းတယ္။ ကန္တက္ကီဒါဘီက်င္းပတဲ့ ခ်ာေခ်းေတာင္းမွာ ႏွစ္သစ္ကူးညစာ က်င္းပတယ္။ Tunder Over Louisville ယူအက္စ္မွာ ဒုုတိတယအၾကီးဆံုုး မီးရႈးမီးပန္းပြဲေတာ္မွာ ကုုမၺဏီကေန ေနရာငွား၊ အစားအေသာက္ေတြနဲ ့ ဆင္ႏႊဲတယ္။ အေမရိကန္ၾကက္ေၿခနီ ေသြးလႈပြဲ၊ ရင္သားကင္ဆာ လမ္းေလွ်ာက္ပြဲေတြကိုု ပါဝင္တယ္။ စကၤာပူက ေအတီခ်ိတ္နဲ ့ ကန္တက္ကီက ဗုုတ္ပါဝါ ကုုမၺဏီက တကယ္ေပ်ာ္ဖိုု ့ေကာင္းတယ္။
![]()
Vacation Leave အားလပ္ရက္ခြင့္ႏွစ္ရက္စာ သူတိုု ့ေပးမယ္လိုု ့ ဝါရွင္တန္ဒီစီရံုုးေဟာင္းက အီးေမးလ္ပိုု ့လာေတာ့ ဝမ္းသာလိုုက္တာ ေဆြ ့ေဆြ ့ခုုန္။ အမွန္က ကႊ်န္မရဲ ့ အားလပ္ရက္ခြင့္ေတြကိုု အကုုန္သံုုးထားတာ။ သိတဲ့အတိုုင္း မႏွစ္က ဆူနမ္၊ ရာမား၊ အမ္းထရူးက နာရီဝက္အေဝးမွာ၊ အမ္းထရူးရဲ ့ တိုုရိုုတာေရ ့ဗ္ဖိုုး စီးေတာ္ၿမင္းအသစ္ၾကီးနဲ ့ ေတာေတြ အေတာ္လားၿဖစ္ေတာ့ အားလပ္ရက္ခြင့္ကိုု အကုုန္သံုုးထားတာ။ ခြင့္ႏွစ္ရက္ေတာင္းတာကိုု ပေရာဂ်က္မန္ေနဂ်ာကင္က စန္းစန္း နင္ တခါမွ work from home အိမ္ကေန မလုုပ္ဘူး ( အမွန္က ဒီအိုုအယ္လ္ဆာဗာကိုုခ်ိတ္တဲ့ ေဆာ့ဝဲလ္က ဝင္းဒိုုးမွာပဲရတယ္။ ကႊ်န္မရဲ ့ ကြန္ပ်ဴတာက မက္တ္ဘြတ္ဆိုုေတာ့ ခ်ိတ္လိုု ့မရ။ ဒီေတာ့ အိမ္ကေန အလုုပ္လုုပ္လိုု ့မရ။ ) နင့္ခြင့္ေတြကိုု ငါ work from home လိုု ့ လုုပ္လိုုက္မယ္။ ခြင့္ေတြကိုု သိမ္းထားဆိုုလိုု ့ ကႊ်န္မမွာ အားလပ္ရက္ခြင့္ ႏွစ္ရက္ရိွတာပါ။
မခိုုင္၊ ကလဲရားတိုု ့ကိုု လိုုက္ၾကြားေတာ့ ကလဲရားက သူ ့မွာ ဘေကးရွင္းဆယ္ရက္ေတာင္ ရိွတယ္။ သူ ဘာဘရာ ့ကိုု အီးေမးလ္နဲ ့ ေမးၾကည့္ေတာ့ အားလပ္ရက္ခြင့္ မရိွဘူးလိုု ့ ေၿဗာင္ၿငင္းသတဲ့။ အားလပ္ရက္ခြင့္ေတြကိုု ေနာင္ႏွစ္ သယ္ခြင့္မရိွ၊ ဒီအိုုအယ္ Department Of Labor က ကြန္ထရပ္မရရင္ စက္တင္ဘာမွာ ဒီစီရံုုးပိတ္ေတာ့မွာ သိေနေတာ့ တတ္၊ ဘရန္ဒန္တိုု ့ဆိုု အားလပ္ရက္ခြင့္ေတြကိုု ရွင္းလိုုက္တာ ေနာင္ႏွစ္အတြက္ပါ ယူသံုုးထားလိုု ့ မိုုင္းနပ္ေတာင္ၿပေနတယ္ဆိုုပဲ။ ေလးေအာ့ဖ္ၿပီးမွ ကလဲရား တရုုတ္ၿပည္ၿပန္တာ အားလံုုးအသိ။ ေနာက္ဆံုုး pay check မွာ အားလပ္ရက္ခြင့္နာရီ၊ ဖ်ားနာခြင့္နာရီ၊ ဘယ္ေလာက္သံုုးထားၿပီဆိုုတာ ပါတယ္။ အဲဒါကိုု ဓာတ္ပံုုရိုုက္ၿပီး ပိုု ့။ ဘာဘရာ၊ စီအီးအိုုစတိဖ္ကိုု ဖုုန္းဆက္၊ အီးေမးလ္ပိုု ့ခိုုင္း။ ကႊ်န္မက အားလပ္ရက္ခြင့္အတြက္ ပိုုက္ဆံရေပမဲ့ ကလဲရား မရေတာ့ မေက်နပ္ဘူး။
ကႊ်န္မက အားလပ္ရက္ခြင့္ ၂ ရက္စာဆိုုေတာ့ နည္းနည္းေလးပဲ ရတာ။ ကလဲရားက ယူအက္စ္စီတင္ဇင္းလည္းၿဖစ္ၿပန္ လစာကလည္းေကာင္း ခြင့္ကလည္း ၁၀ ရက္ေတာင္ဆိုုေတာ့ ေလးေထာင္ေလာက္ေပးရမွာမိုု ့ ကုုမၺဏီက မေပးခ်င္းလိုု ့ ခြင့္ရက္မရိွဘူးလိုု ့ ၿငင္းေနတာပါသတဲ့။ အဲဒီလိုု ေၿဗာင္ၿငင္းေလ ေဒါသထြက္ေလ။ ကလဲရားကိုု တရားစြဲလိုု ့ ေၿမွာက္ေပးတယ္။ စီအီးအိုုစတိဖ္နဲ ့ ဒါရိုုက္တာ ဂ်က္ဆီတိုု ့ ၅ သန္းတန္ ဒီအိုုအယ္ပေရာဂ်က္အတြက္ အမႈၿဖစ္ေနတာ တရားစြဲခ ဘယ္ေလာက္ေပးရတယ္ ထင္လဲ။ ေသာင္းခ်ီကုုန္တယ္ ငါ့ကိုု ဂ်က္ဆီ ေၿပာၿပလိုု ့ သိရတာ။ ေလးေထာင္ေလးအတြက္နဲ ့ေတာ့ ငါ တရားမစြဲေလာက္ပါဘူးလိုု ့ သူသိႏွင့္ေနလိုု ့ ေၿဗာင္ၿငင္းေနတာ။
![]()
ေအးေလ အားလပ္ရက္ခြင့္ ၁၀ ရက္ရိွတယ္ ကုုမၺဏီဘက္ဂ်က္အေၿခအေနေၾကာင့္ ေလးေထာင္အစား ႏွစ္ေထာင္ပဲ ေပးႏိုုင္ပါတယ္ ေဆာရီးပါလိုု ့ ေၿပာရင္ေတာင္ ေက်နပ္ႏိုုင္ေသးတယ္။ ခုုေတာ့ ေၿဗာင္လိမ္ေၿဗာင္စား အဲဒါၾကီးကိုု အၿမင္ကပ္တာ သည္းမခံႏိုုင္တာ။ စတိဖ္က လူလိမ္လူညာ။ သူ ့ရည္းစား ကေလးေမြးတာ ကေလးစရိတ္ကိုု တရားရံုုးကေန လွမ္းတာင္းလိုု ့ အမႈဆိုုင္ေနရတယ္။ သူ ့ရည္းစား ပိုုးေၾကးပန္းေၾကးဖိုုးကိုု ကုုမၺဏီစာရင္းထဲထည့္လိုု ့ စာရင္းကိုုင္မစ္ရွဲက ဖုုန္းနဲ ့လွမ္းေကာသတဲ့။ ငါ့ကိုု နစ္ကိုုးလင္း ေၿပာၿပတာ။ သူက အကုုန္သိတယ္ သူတိုု ့က မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုုင္ကိုုး။ သူ ့မိန္းမကိုုလည္း ညာတယ္။ ကုုမၺဏီကိုု္လည္း ညာတယ္။ အလုုပ္သမားေတြကိုုလည္း ညာတယ္။ ဘာဘရာက ဒီလိုု ဘယ္လုုပ္ရဲမလဲ။ စတိဖ္ညြႊန္ၾကားေပလိုု ့သာေပါ့။ လူလိမ္လူညာၾကီး။
ကႊ်န္မတုုိ ့ ပိုု ့သတဲ့ေမတၱာေတြ စူးေရာက္တာပဲလား၊ မေပးမၿဖစ္လိုု ့ပဲလားေတာ့မသိ ကလဲရားရဲ ့ အားလပ္ရက္ခြင့္ေတြ ေပးမယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္ေတာ့ေပးမွန္းမသိ ဘတ္ဂ်က္အေၿခအေနကိုု စာရင္းကိုုင္နဲ ့တိုုင္ပင္ၿပီးမွ အေၾကာင္းၿပန္မယ္တဲ့။ စာရင္းကိုုင္ မဟုုတ္တာဘဲ ခပ္ေကာင္းေကာင္း။ ႏိုု ့မိုု ့ ကုုမၺဏီဝင္ေငြ၊ သူေ႒းေတြ သံုုးတာသိၿပန္၊ ေဘာနပ္စ္မေပး၊ လစာမတိုုးခ်င္တဲ့ သူေ႒း၊ ေစးႏွဲတဲ့သူေ႒းဆိုုၿပီး ႏွာေခါင္းရံႈ ့ေနဦးမွာ။
စီအီးအိုုလ်န္က သေဘာေကာင္းတယ္။ သူနဲ ့ေၿပာဆိုုရတာ အဆင္ေၿပတယ္။ အန္းနာကေတာ့ အၿမဲေအာ္ဟစ္ေနတာပဲ။ သူ ့မိဘေတြက မြန္မြန္ရည္ရည္ေၿပာတတ္ေအာင္ မသင္ေပးလိုုက္ဘူးနဲ ့ တူတယ္။
အင္း.. အန္နာ့နဲ ့ အလုုပ္လုုပ္ရတာ ခက္လိမ့္မယ္။ စီအီးအိုုလ်န္လား ခုုေတာ့ ေကာင္းပါလိမ့္မယ္။ လစာတိုုးဖိုု ့၊ ေဘာနပ္စ္ေပးဖိုု ့သာ ေၿပာၾကည့္လိုုက္ ေသခ်ာတယ္ မေကာင္းေတာ့ဘူး၊ မၾကည္လင္ေတာ့ဘူး။
![]()
ႏွစ္သစ္ကူး၊ တရုုတ္ႏွစ္သစ္ကူး ဘာဝါးတီးမွ မရိွဘူး။ ဘယ္လိုုကုုမၺဏီပါလိမ့္။ ငါေလ စီအီးအိုုလ်န္ကိုု တမင္သက္သက္ကိုု ေမးတာ ဘာအစီအစဥ္ရိွလဲလိုု ့။ ပိုုင္ရွင္ကလည္း တရုုတ္၊ ၈၀ ရာခိုုင္ႏႈန္းကလည္း တရုုတ္ေတြ ( ပေရာဂ်က္ ၃၊ ၄ ခုုကိုု တၿပိ ုုင္တည္းလုုပ္ရ၊ အခ်ိန္ပိုုလုုပ္ေပမဲ့ အခ်ိန္ပိုုေၾကးမရ၊ ည ၇ နာရီအထိ ရံုုးမွာေနေစခ်င္လိုု ့ အဲဒီကုုမၺဏီမွာ အေမရိကန္ေတြ မလုုပ္ႏိုုင္ပါဘူးတဲ့။ အေမရိကန္ေတြ ငါးနာရီ ေဒါင္ဆိုုၿပန္ၿပီ လံုုးဝလွည့္မၾကည့္ဘူး အခ်ိန္ပိုုေၾကးေပးမွ) ။ စီအီးအိုုလ်န္က သူတိုု ့တရုုတ္ဓေလ့ကိုု မက်င့္သံုုးဘူး အေမရိကန္ဓေလ့ကိုု က်င့္သံုုးပါသတဲ့။ အေမရိကန္ၿဖစ္သြားၿပီမိုု ့ တရုုတ္ႏွစ္သစ္ကူးကိုု မက်င္းပဘူးထင္တယ္။ အမွန္က ပိုုက္ဆံကုုန္မဲ့ဟာမွန္သမွ်ကိုု မက်င့္သံုုးခ်င္တာ။ ဟြန္ ့...မသိရင္ ခက္မယ္။
စကၤာပူရံုုးမွာဆိုု ဟုုန္ေပါင္းလိုု ့ေခၚတဲ့ အနီေရာင္စာအိတ္နဲ ့ ပန္းလိေမၼာ္ ၂ လံုုး ရတယ္။ စာအိတ္ထဲမွာ ၂၅ က်ပ္လား မသိဘူး။ ဘာေလာက္ပဲရရ ပိုုက္ဆံရရင္ ေပ်ာ္တာပါပဲ။ ဒီကုုမၺဏီမွာေတာ့ ဟုုန္ေပါင္း၊ ေဘာနပ္စ္၊ လစာတိုုးဖိုု ့ ေဝးလိုု ့ ဟုုန္ေပါင္းေတာင္ မရဘူး။ ေသာၾကာေန ့တိုုင္း HQ မွာ တရုုတ္ဆိုုင္ကေန အစားအေသာက္ေတြမွာၿပီး ေန ့လည္စာ စားၾကတယ္။ HQ မွာ ရိွေနရင္၊ စီနီယာက လွမ္းေခၚလိုု ့ မသြားမၿဖစ္ရင္ သြားစားၿဖစ္တယ္။ လမ္း မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ ေလွ်ာက္ရတာ ပ်င္းတာေရာ၊ တရုုတ္ဆိုုင္က အစားအေသာက္ေတြက စားေနတုုန္း ေကာင္းေပမဲ့ MSG ၊ အာဂ်ီႏိုုမိုုတိုုမ်ား ပါလားမသိဘူး။ စားၿပီးရင္ ေရငတ္တယ္လိုု ့ သြားမစားၿဖစ္တာ မ်ားတယ္။
တရုုတ္ႏွစ္သစ္ကူးေန ့ ေသာေၾကာေန ့ ေနလည္စာ မွာေနက် တရုုတ္အစားအစာေတြအၿပင္ ငါးေၾကာ္တစ္ေကာင္ပါတယ္ဆိုုပဲ။ ဒါေပမဲ့ HQ မွာ လူမ်ားေတာ့ စီနီယာခဲတန္ခမ်ာ တစ္ကိုုက္ေလးမွေတာင္ မကိုုက္လိုုက္ရရွာဘူးဆိုုပဲ။ ဒါဆိုု နင္ ေခါင္း၊ အၿမီး၊ အရိုုးေတြ စားရမွာေပါ့လိုု ့စေတာ့ ငါ့ကိုု ေၾကာင္မ်ားမွတ္ေနလားတဲ့။ အင္း ယူအက္စ္ကေၾကာင္ဆိုုရင္ေတာ့ အရိုုးစားရမွန္းေတာင္ မသိဘူးလိုု ့ ၿပန္ေနာက္တယ္။ အေမပိုု ့လိုုက္တဲ့ ငါးက်ည္းေၾကာ္ ခံုုေပၚတင္ထားရင္ အိမ္ရွင္ရဲ ့ မိုုခ်ီအမည္ရိွတဲ့ေၾကာင္က သူနဲ ့လားလားမွ မသက္ဆိုုင္သလိုုပဲ။ ငါးေၾကာ္မၾကိ ုုက္တဲ့ ေၾကာင္မိုုက္ း) ။ မိုုခ်ီဆိုုတာ ဂ်ပန္မွာ နာမည္ၾကီးတဲ့ ေရခဲမုုန္ ့နာမည္တဲ့။
![]()
ခရစ္စမတ္လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြ လဲၾကေတာ့ အလုုပ္ဝင္ခါစ ကႊ်န္မမွာ လက္ေဆာင္လဲမဲ့ ပါတနာမရိွဘူး။ သူမ်ားေတြ လက္ေဆာင္ကိုုယ္စီ ေဖာက္ေနခ်ိန္မွာ လက္ေဆာင္မဲ့ေနတဲ့ ကႊ်န္မကိုု ရံုုးက ကိတ္မုုန္ ့တစ္ဘူး လက္ေဆာင္ေပးတယ္။ ေက်ာပိုုးအိတ္တအိတ္ရတယ္။ ေက်ာပိုုးအိတ္က ဆူနမ္၊ ရာမား ေမြးေန ့လက္ေဆာင္ေပးထားတဲ့ Swiss Gear ၊ ကိုုယ့္ဘာသာဝယ္ထားတဲ့ Samsonite ႏွစ္အိတ္ေတာင္ ရိွတယ္။ ၿပန္ေရာင္းရင္ ဘယ္ေလာက္ရမယ္လိုု ့ ထင္လဲဟင္။ မိတ္အင္ခ်ိဳင္းနား တစ္ဆယ္ေအာက္။ အဲဒီေက်ာပိုုးအိတ္ကုုိ လႊင့္ပစ္ခ်င္ေနတာ ရံုုးမွာကတည္းက မေကာင္းတတ္လိုု ့။ မိတ္အင္ခ်ိဳင္းနားဆိုုရင္ လႊင့္ပစ္မလိုု ့ မုုန္ ့ဘူးကိုု ၾကည့္လိုုက္ေတာ့ မိတ္အင္ဘယ္လ္ဂ်ီယံဆိုုေတာ့ မလႊင့္ပစ္ေတာ့ဘူး။
အေတာ္ကပ္ေစးႏွဲတဲ့ ကုုမၺဏီ။ ေက်ာပိုုအိတ္ေပးမဲ့အစား ပိုုက္ဆံ ေပးလိုုက္ပါေတာ့လား။ ေဘာနပ္စ္၊ လစာတိုုးဖိုု ့ စိတ္ကူးေတာင္ မယဥ္ဝံ့ေပါင္။ ၈ နာရီခြဲ ရံုုးတက္ရၿပီး ကလိုုင္းရင့္ကိုု ဒီမိုုပရက္စန္ေတးရွင္းေန ့နီးရင္ ည ၈ နာရီမွ အိမ္ၿပန္ရတယ္။ အိတ္ခ်္ဝမ္းဘီ ေလွ်ာက္ေပးမွာမိုု ့ သည္းခံေနတာ။ အိတ္ခ်္ဝမ္းဘီရၿပီးတာနဲ ့ ေၿပာင္းမယ္။ ဒီစီ၊ ေမရီလန္းဖက္က အေမရိကန္ကုုမၺဏီကိုု။ နယူးေယာက္ကိုု ေၿပာင္းလာတုုန္းက ဘတ္စ္ကားေပၚမွာသိတဲ့ အန္တီၾကီးက တရုုတ္ကုုမၺဏီဆိုုေတာ့ အေသခိုုင္းလိမ့္မယ္ ေၿပာင္းတဲ့။ အဲလိုု ေၿပာသြားတာက မေလးရွားတရုုတ္မ။ ေနာင္မ်ား ခ်ိဳင္းနိစ္ကုုမၺဏီဆိုုလိုု ့ကေတာ့ ႏိုုး...ႏိုုး...ႏိုုး။ ေဘာနပ္စ္မေပး၊ လစာမတိုုး၊ မတရားခိုုင္းခ်င္တဲ့ သူေ႒းေတြအေၾကာင္း အတင္းခ်ရင္ ကႊ်န္မသူငယ္ခ်င္းေတြက နင္ သူေ႒းၿဖစ္ရင္ သူတိုု ့ထက္ ဆိုုးလိမ့္မယ္တဲ့။ ယခုုေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ သူေ႒းမၿဖစ္ေသးေတာ့ သူတိုု ့ထက္ ဆိုုးမဆိုုး ကႊ်န္မ တကယ္မသိေသးပါ။
စန္းထြန္း
ေဖေဖၚဝါရီ ၆၊ ၂၀၁၄။
ကႊ်န္မ မူလတန္္းတက္ေတာ့ အေဖက စက္ေလွတစ္စင္း ပိုုင္ေနၿပီ။ ေနထြက္ကေန ေနဝင္ တေနကုုန္ ႏြားေတြနဲ ့အတူရုုန္းလိုု ့ ပင္ပင္ပန္းပန္း အလုုပ္လုုပ္တာေတာင္ မပိုုလွ်ံတဲ့ လယ္စိုုက္ေတာင္သူကေန အဘိုုးရိွတဲ့ ဗမာၿပည္ကိုု ( ဧရာဝတီတိုုင္း၊ ရန္ကုုန္တိုုင္းဖက္ကိုု သူတိုု ့ေဒသအေခၚ) တက္လာ။ လႊေထာင္ (သစ္လံုုးေတြကိုု လႊနဲ ့တိုုက္ၿပီး သစ္သားေတြ လုုပ္တာ)၊ မီးေသြးဖိုု (မီးေသြးေတြဖုုတ္တဲ့လုုပ္ငန္း)၊ သစ္ေတြကိုု ေလွနဲ ့ေလွာ္ၿပီး တေနရာကေန တေနရာကိုု ကဲ့တုုန္း ေဘးကေန ၿဖတ္သြားတဲ့ စက္ေလွေလးေတြၿမင္ရင္ စက္ေလွေလး တစ္စီးေလာက္ရရင္ ေတာ္ပါၿပီလိုု ့ ေတြးသတဲ့။
မိသားစုုေတြဆံုုရင္ အေဖက ပထမဆံုုးစက္ေလွကိုု ဘယ္သူ ့ဆီက ဘယ္လိုုအခက္အခဲေတြနဲ ့ ဝယ္ခဲ့တာလိုု ့ ေၿပာၿပေလ့ရိွတယ္။ ကႊ်န္မနဲ ့ ေမာင္ေမာင္က ငယ္ေသးေတာ့ အဲဒီတုုန္းက အေၾကာင္းေတြကိုု မမွတ္မိဘူး။ အေဖ ဓာတ္ၿပားေဟာင္းဖြင့္ရင္ ကႊ်န္မနဲ ့ေမာင္ေမာင္က ပတ္ေၿပးသေလာက္ အေဖ ေမ့ေနတာေတြ မၾကီးက ေထာက္ေပးလိုုက္၊ အေဖက ေၿပာလိုုက္နဲ ့ သူတိုု ့သားအဖႏွစ္ေယာက္က အတိုုင္အေဖာက္ အေတာ္ညီတယ္။
ဒီလိုု အလုုပ္သမားဘဝကေန စက္ေလွပိုုင္ရွင္ ၿဖစ္လာေတာ့ အေဖက အလုုပ္သမားေတြ ပင္ပန္းတာ၊ အဲဒီအလုုပ္သမားေတြေၾကာင့္သာ သူ ့စီးပြားတိုုးတာ သိတယ္။ ေန ့လည္ဖက္ ရြာရိုုးတေလွ်ာက္ မုုန္ ့ဗန္းကိုု ေခါင္းေပၚရြက္ၿပီး လာေရာင္းတဲ့ မုုန္ ့လက္ေဆာင္းသည္ဆီကေန အကုုန္ဝယ္ၿပီး အလုုပ္သမားေတြကိုု ေကႊ်းတယ္။ အေရာင္းအဝယ္ေကာင္းရင္ အလုုပ္သမားေတြကိုု ေဘာက္ဆူး (ေဘာနပ္စ္ကိုု ေဒသအေခၚ) ပုုဆိုုး တစ္ေယာက္တစ္ထည္ ေပးတယ္။ တေပါင္းလ စာရင္းပိတ္ခ်ိန္ဆိုုရင္ ေဘာက္ဆူးေပးသင့္သူကိုုေပး၊ လစာတိုုးသင့္ကိုုတိုုး။ အဲဒီအခ်ိန္ ကႊ်န္မတိုု ့ ဟိုုင္းၾကီးမွာရိွရင္ အေဖ စာရင္းခ်ဳပ္ေနတာေတြ ဝိုုင္းကူရတယ္။
မူးရူးတဲ့သူေတြကိုု အေဖက ဆဲဆိုုၾကိမ္းေမာင္းေပမဲ့လည္း အလုုပ္သမားေတြက ဆရာၾကီး...ဆရာၾကီးနဲ ့ အေဖ့ကိုု ခ်စ္ၾကတယ္။ မင္းတိုု ့ကိုု အလုုပ္မေပးႏိုုင္ေတာ့ဘူး တၿခားမွာ အလုုပ္သြားရွာေတာ့လိုု ့ ေၿပာမွ အေဖ့ဆီက ခြာၾကတယ္။ အလုုပ္ရိွတယ္ဆိုုတာနဲ ့ ေၿပးလာၾကေတာ့တာပဲ။ တခ်ိဳ ့ေစ်းေရာင္းတဲ့သူေတြက အေလးကိုု ႏွစ္မ်ိဳးထားတယ္။ ဝယ္တဲ့အခါ အေလးအၾကီးနဲ ့ဝယ္ၿပီး ေရာင္းတဲ့အခါ အေလးအေသးနဲ ့ ေရာင္းတယ္။ အေမက အေလးတစ္မ်ိဳးပဲထားတယ္ ပိသာတံုုးနဲ ့ က်ပ္သားအေလးနဲ ့။ သူမ်ားဆီက မတရားရထားတဲ့ ပစၥည္းေတြက မၿမဲဘူးတဲ့။ မမွန္မကန္တဲ့သူေ႒းေတြ ဆင္းရဲကုုန္တာ ၿမင္ရေတာ့ အေမေၿပာတာ အဟုုတ္ပါလား။ မမွန္မကန္တဲ့နည္းနဲ ့ ခ်မ္းသာေနတဲ့သူေတြ ၿမင္ရၿပန္ေတာ့ ေၾသာ္ ကံေကာင္းေနတုုန္းပဲလိုု ့ ေဖာ့ေတြးရတယ္။
စကၤာပူမွာ အလုုပ္ရေတာ့ လစာလည္းမဆိုုး၊ ခရီးသြားကုုမၺဏီမိုု ့ ႏိုုင္ငံၿခားခရီးေတြလည္း ထြက္ရ၊ အလုုပ္ထဲကသူေတြကလည္း ခင္ဖိုု ့ေကာင္း။ ကုုမၺဏီစတည္ေထာင္တဲ့သူေ႒း မစၥတာဘိုုးက သူေ႒းဆိုုၿပီး မာန္မာနမရိွ။ အဲ.. Public Listed Company ၿပည္သူေတြကိုု ရွယ္ယာေရာင္းထားတဲ့ ၿပည္သူပိုုင္ကုုမၺဏီဆိုုေတာ့ ဒါရိုုက္တာေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္။ စကၤာပူဥပေဒအရ ဒီဇင္ဘာလမွာ လစာအၿပင္ AWS လိုု ့ေခၚတဲ ့ အပိုုတလစာ ရတယ္။ ေဖေဖၚဝါရီလမွာ ေဘာနပ္စ္ေပးပါတယ္။ ႏွစ္တိုုင္းလစာ နည္းနည္းစီ တုုိးတယ္။ ေကပီအမ္ဂ်ီလိုု ကုုမၺဏီၾကီးေတြက ၃ လစာ၊ ၄ လစာ ေဘာနပ္စ္ေပးတယ္လိုု ့ၾကားရင္ ကႊ်န္မတိုု ့မွာ သြားရည္တမွ်ားမွ်ား က်ေတာ့တာပဲ။ ေကပီအမ္ဂ်ီနဲ ့ အင္တာဗ်ဴးခဲ့ေပမဲ့ ကႊ်န္မကုုိ မေရြးဘဲ ကႊ်န္မသူငယ္ခ်င္းေတြကိုုပဲ ေရြးသြားတယ္။ ေၾသာ္ ကုုသိုုလ္ကံ...ကုုသိုုလ္ကံ။
ႏိုုင္ငံၿခား ကုုမၺဏီဆိုုေတာ့ ၿမန္မာကုုမၺဏီေတြလိုု သူေ႒းကို ဖားစရာမလိုု၊ အလုုပ္နဲ ့မဆိုုင္တာလည္း လုုပ္ေပးစရာမလိုု။ သူေ႒းၿပန္လာမွာမိုု ့ ေလဆိပ္မွာ သြားၾကိ ုေပး၊ ပစၥည္းေတြ သယ္ေပးရတဲ့အေၾကာင္း ၿမန္မာၿပည္က ကႊ်န္မသူငယ္ခ်င္းက ေၿပာၿပရင္ ကႊ်န္မမွာ က်လိက်လိၿဖစ္တယ္။ လုုပ္ေပးစရာမလိုုဘူး၊ နင္ အက်င့္မလုုပ္နဲ ့လိုု ့ ၿငင္းခုုန္ရင္ နင့္ကုုမၺဏီက ၿမန္မာမဟုုတ္ဘူး၊ ၿမန္မာၿပည္ထဲမွာ မဟုုတ္ဘူးဆိုုတဲ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ ့ ေခ်ပစကားက ကႊ်န္မတိုု ့ အၿငင္းအခုုန္ကိုု အဆံုုးသတ္ေစတယ္။ တကယ္လိုု ့မ်ား သူ ့ေနရာမွာ ကႊ်န္မသာဆိုုရင္ ဒီလိုုလုုပ္မွ လစာတိုုးမွာ၊ ကိုုယ့္သူေ႒းမိုု ့ ဒီေလာက္ေတာ့ လုုပ္ေပးရမွာေပါ့လိုု ့ ေတြးေနမိမလား။
၁၉၈၂ ဟင္နရီဗုုတ္ စတည္ေထာင္ခဲ့တာမိုု ့ ဗုုတ္ပါဝါအင္တာေနရွင္နယ္လိုု ့ နာမည္ဆန္းတဲ့ ကန္တက္ကီအလုုပ္မွာ ကႊ်န္မက ကြန္ထရပ္တာ။ ဗုုတ္ပါဝါက သဘာဝဓာတ္ေငြ ့သံုုး လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးစက္ရံုုေတြ တည္ေဆာက္တဲ့ Mechanical Engineering ကုုမၺဏီ။ ေရခဲကိုု လံုုးဝအပိတ္မဟုုတ္ဘဲ အလယ္မွာ အေခါင္းေပါက္ေလးရိွရင္ ေရခဲက ၾကာရွည္ပိုုခံတဲ့ဆိုုတဲ့နည္းကိုု ဗုုတ္က တီထြင္ခဲ့တာပါတဲ့။ သူေ႒းေတြက အဲဒီရံုုးကိုု မလာေတာ့ ဗုုတ္ပါဝါက သူေ႒းေတြကိုု ကႊ်န္မ မေတြ ့ခဲ့ဘူး။ အဲ စီအီးအိုုစတိဖ္ကိုုေတာ့ အၿမဲေတြ ့တယ္။ ေလးလပတ္အစည္းအေဝးဆိုုရင္ တရံုုးလံုုး တက္နားေထာင္ရတယ္။
စတိဖ္က ကုုမၺဏီအေၿခအေန၊ ရည္မွန္းထားတဲ့ ပေရာဂ်က္ေတြ၊ လြတ္သြားတဲ့ ပေရာဂ်က္ေတြ၊ အမွားအယြင္းေတြ၊ ဘယ္ကိုုဦးတည္ေနတယ္၊ ဘယ္ဟာေတြကိုု အေလးထားတယ္၊ အၾကံညဏ္၊ ထင္ၿမင္ခ်က္ေတြ ေတာင္းတယ္။ လုုပ္ေဖာ္ကိုုင္ဖက္ေတြဆီက အၾကံညဏ္ေတာင္း၊ Double Check ၊ အလုုပ္မွာ ညမိုုးခ်ဳပ္တဲ့အထိ မေနပါနဲ ့။ မိသားစုုကိုု အခ်ိန္ေပးပါ။ အိမ္မွာေပ်ာ္မွ အိမ္ကစိတ္ညစ္စရာေတြက အလုုပ္ကိုု မထိခိုုက္မွာတဲ့။ အစည္းအေဝးဆိုုေပမဲ့ ပ်င္းစရာမေကာင္းဘဲ စီအီးအိုုက ကုုမၺဏီအေၿခအေနကိုု ရွင္းၿပေနတာကိုု သေဘာက်တာ။ သူေ႒းအမ်ားစုုက သူတိုု ့လုုပ္ခ်င္တာလုုပ္ အလုုပ္သမားေတြကိုု အသိေပးတာမဟုုတ္ဘူး။ အေမရိကန္ကုုမၺဏီ ဗုုတ္ပါဝါကေတာ့ အဲဒီလိုု မဟုုတ္ဘူး။
ကြန္ထရပ္တာဆိုုေတာ့ ေဘာနပ္စ္မရိွဘူး။ လုုပ္သက္ ၅ ႏွစ္ရိွၿပီၿဖစ္တဲ့ ေဝလ္ဂရင္း၊ အာရြန္၊ ၁၅ ႏွစ္ရိွၿပီၿဖစ္တဲ့ ပီတာ၊ မင္း ဒီကုုမၺဏီဝင္တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ။ ၁ လ ေလာက္ပဲ ရိွေသးတယ္။ ခင္ဗ်ားေရာ ဒီကုုမၺဏီမွာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ။ ငါလား ၃၅ ႏွစ္ ရိွၿပီလိုု ့ ဂုုဏ္ယူဝင့္ၾကြားလိုု ့ ၃၅ လိုု ့ နာမည္ေၿပာင္ေပးထားတဲ့ အန္ကယ္။ ဖခင္ကေန သားအထိ ဒီကုုမၺဏီမွာ လုုပ္တာ မ်ိဳးဆက္ႏွစ္ဆက္ ၃၅ ႏွစ္ရိွၿပီဆိုုတာေတြ ၿမင္ရတဲ့အခါ ၿပည္နယ္ေတြေၿပာင္း၊ အလုုပ္ေတြေၿပာင္းေနရတာကိုု စိတ္ကုုန္ၿပီး သူတိုု ့လိုု ကုုမၺဏီတခုုတည္းမွာပဲ အၾကာၾကီးလုုပ္ ကုုမၺဏီရဲ ့ သက္ေတာ္ရွည္ ၿဖစ္ခ်င္လိုုက္တာ။
မၾကီးရဲ ့ အရင္အလုုပ္က အိႏိၵယပဲကုုမၺဏီ။ ကပ္ေစးႏွဲပံုုမ်ား ေဘာနပ္စ္၊ လစာတိုုးဖိုု ့ေဝးလိုု ့ သူတိုု ့ႏွစ္သစ္ကူး ေဒဝါလီပြဲေတာ္မွာေတာင္ မုုန္ ့ဝယ္မေကႊ်းဘူး။ ကႊ်န္မကေတာ့ အစားအေသာက္ ကံေကာင္းတယ္လိုု ့ ဆိုုရမယ္။ စကၤာပူရုုံးမွာတုုန္းက လမုုန္ ့ပြဲေတာ္ခ်ိန္ဆိုုရင္ ပါတနာကုုမၺဏီေတြက လက္ေဆာင္ေပးတဲ့ လမုုန္္ ့ေတြေၾကာင့္ ေန ့လည္ Tea Time ခ်ိန္ဆိုုရင္ အင္ဒိုုနီးရွားမေလးအီရာက လမုုန္ ့လိုု္က္ေဝတယ္။ တလေလာက္ ေန ့တိုုင္း လမုုန္ ့စားရလြန္းလိုု ့ No more moon cake please. လိုု ့ ေၿပာရတဲ့အၿဖစ္။ မားကက္တင္းကလူေတြ ခရီးသြားလိုု ့ပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ ၿပည္ေတာ္ၿပန္ၾကသူေတြ အၿပန္လက္ေဆာင္အၿဖစ္ သူတိုု ့ေဒသထြက္ မုုန္ ့ေလးေတြ သယ္လာၿပီး ေကႊ်းေလ့ရိွတယ္။ ခရစ္စမတ္ဆိုုရင္ အိုုင္တီဒါရိုုက္တာပီးရဲမိုုရယ္အိမ္မွာ၊ ရွန္ဂရီလာဟိုုတယ္၊ ဂ်ပန္ဆူရီွဆိုုင္၊ တရုတ္ႏွစ္သစ္ကူးဆိုုရင္ ရံုုးမွာ ဝါးတီးေတြရိွတယ္။
ကန္တက္ကီက ဗုုတ္ပါဝါကုုမၺဏီမွာေတာ့ ပေရာဂ်က္ေတြ ၿပီးတဲ့ႏိုုင္ငံက အစားအစာေတြနဲ ့ ပေရာဂ်က္ေအာင္ပြဲခံၾကတယ္။ စပိန္ကုုမၺဏီ Initec Energia က MPX ကုုမၺဏီအတြက္ ဘရာဇီး Parnaiba ပေရာဂ်က္၊ ဂ်ာမန္ကုုမၺဏီ Siemens က စကၤာပူ Tuas ပေရာဂ်က္ေတြၿပီးရင္ ဘရာဇီးအစားအစာ၊ စကၤာပူအစားအစာေတြ ေကႊ်းတယ္။ ကန္တက္ကီဒါဘီက်င္းပတဲ့ ခ်ာေခ်းေတာင္းမွာ ႏွစ္သစ္ကူးညစာ က်င္းပတယ္။ Tunder Over Louisville ယူအက္စ္မွာ ဒုုတိတယအၾကီးဆံုုး မီးရႈးမီးပန္းပြဲေတာ္မွာ ကုုမၺဏီကေန ေနရာငွား၊ အစားအေသာက္ေတြနဲ ့ ဆင္ႏႊဲတယ္။ အေမရိကန္ၾကက္ေၿခနီ ေသြးလႈပြဲ၊ ရင္သားကင္ဆာ လမ္းေလွ်ာက္ပြဲေတြကိုု ပါဝင္တယ္။ စကၤာပူက ေအတီခ်ိတ္နဲ ့ ကန္တက္ကီက ဗုုတ္ပါဝါ ကုုမၺဏီက တကယ္ေပ်ာ္ဖိုု ့ေကာင္းတယ္။
Vacation Leave အားလပ္ရက္ခြင့္ႏွစ္ရက္စာ သူတိုု ့ေပးမယ္လိုု ့ ဝါရွင္တန္ဒီစီရံုုးေဟာင္းက အီးေမးလ္ပိုု ့လာေတာ့ ဝမ္းသာလိုုက္တာ ေဆြ ့ေဆြ ့ခုုန္။ အမွန္က ကႊ်န္မရဲ ့ အားလပ္ရက္ခြင့္ေတြကိုု အကုုန္သံုုးထားတာ။ သိတဲ့အတိုုင္း မႏွစ္က ဆူနမ္၊ ရာမား၊ အမ္းထရူးက နာရီဝက္အေဝးမွာ၊ အမ္းထရူးရဲ ့ တိုုရိုုတာေရ ့ဗ္ဖိုုး စီးေတာ္ၿမင္းအသစ္ၾကီးနဲ ့ ေတာေတြ အေတာ္လားၿဖစ္ေတာ့ အားလပ္ရက္ခြင့္ကိုု အကုုန္သံုုးထားတာ။ ခြင့္ႏွစ္ရက္ေတာင္းတာကိုု ပေရာဂ်က္မန္ေနဂ်ာကင္က စန္းစန္း နင္ တခါမွ work from home အိမ္ကေန မလုုပ္ဘူး ( အမွန္က ဒီအိုုအယ္လ္ဆာဗာကိုုခ်ိတ္တဲ့ ေဆာ့ဝဲလ္က ဝင္းဒိုုးမွာပဲရတယ္။ ကႊ်န္မရဲ ့ ကြန္ပ်ဴတာက မက္တ္ဘြတ္ဆိုုေတာ့ ခ်ိတ္လိုု ့မရ။ ဒီေတာ့ အိမ္ကေန အလုုပ္လုုပ္လိုု ့မရ။ ) နင့္ခြင့္ေတြကိုု ငါ work from home လိုု ့ လုုပ္လိုုက္မယ္။ ခြင့္ေတြကိုု သိမ္းထားဆိုုလိုု ့ ကႊ်န္မမွာ အားလပ္ရက္ခြင့္ ႏွစ္ရက္ရိွတာပါ။
မခိုုင္၊ ကလဲရားတိုု ့ကိုု လိုုက္ၾကြားေတာ့ ကလဲရားက သူ ့မွာ ဘေကးရွင္းဆယ္ရက္ေတာင္ ရိွတယ္။ သူ ဘာဘရာ ့ကိုု အီးေမးလ္နဲ ့ ေမးၾကည့္ေတာ့ အားလပ္ရက္ခြင့္ မရိွဘူးလိုု ့ ေၿဗာင္ၿငင္းသတဲ့။ အားလပ္ရက္ခြင့္ေတြကိုု ေနာင္ႏွစ္ သယ္ခြင့္မရိွ၊ ဒီအိုုအယ္ Department Of Labor က ကြန္ထရပ္မရရင္ စက္တင္ဘာမွာ ဒီစီရံုုးပိတ္ေတာ့မွာ သိေနေတာ့ တတ္၊ ဘရန္ဒန္တိုု ့ဆိုု အားလပ္ရက္ခြင့္ေတြကိုု ရွင္းလိုုက္တာ ေနာင္ႏွစ္အတြက္ပါ ယူသံုုးထားလိုု ့ မိုုင္းနပ္ေတာင္ၿပေနတယ္ဆိုုပဲ။ ေလးေအာ့ဖ္ၿပီးမွ ကလဲရား တရုုတ္ၿပည္ၿပန္တာ အားလံုုးအသိ။ ေနာက္ဆံုုး pay check မွာ အားလပ္ရက္ခြင့္နာရီ၊ ဖ်ားနာခြင့္နာရီ၊ ဘယ္ေလာက္သံုုးထားၿပီဆိုုတာ ပါတယ္။ အဲဒါကိုု ဓာတ္ပံုုရိုုက္ၿပီး ပိုု ့။ ဘာဘရာ၊ စီအီးအိုုစတိဖ္ကိုု ဖုုန္းဆက္၊ အီးေမးလ္ပိုု ့ခိုုင္း။ ကႊ်န္မက အားလပ္ရက္ခြင့္အတြက္ ပိုုက္ဆံရေပမဲ့ ကလဲရား မရေတာ့ မေက်နပ္ဘူး။
ကႊ်န္မက အားလပ္ရက္ခြင့္ ၂ ရက္စာဆိုုေတာ့ နည္းနည္းေလးပဲ ရတာ။ ကလဲရားက ယူအက္စ္စီတင္ဇင္းလည္းၿဖစ္ၿပန္ လစာကလည္းေကာင္း ခြင့္ကလည္း ၁၀ ရက္ေတာင္ဆိုုေတာ့ ေလးေထာင္ေလာက္ေပးရမွာမိုု ့ ကုုမၺဏီက မေပးခ်င္းလိုု ့ ခြင့္ရက္မရိွဘူးလိုု ့ ၿငင္းေနတာပါသတဲ့။ အဲဒီလိုု ေၿဗာင္ၿငင္းေလ ေဒါသထြက္ေလ။ ကလဲရားကိုု တရားစြဲလိုု ့ ေၿမွာက္ေပးတယ္။ စီအီးအိုုစတိဖ္နဲ ့ ဒါရိုုက္တာ ဂ်က္ဆီတိုု ့ ၅ သန္းတန္ ဒီအိုုအယ္ပေရာဂ်က္အတြက္ အမႈၿဖစ္ေနတာ တရားစြဲခ ဘယ္ေလာက္ေပးရတယ္ ထင္လဲ။ ေသာင္းခ်ီကုုန္တယ္ ငါ့ကိုု ဂ်က္ဆီ ေၿပာၿပလိုု ့ သိရတာ။ ေလးေထာင္ေလးအတြက္နဲ ့ေတာ့ ငါ တရားမစြဲေလာက္ပါဘူးလိုု ့ သူသိႏွင့္ေနလိုု ့ ေၿဗာင္ၿငင္းေနတာ။
ေအးေလ အားလပ္ရက္ခြင့္ ၁၀ ရက္ရိွတယ္ ကုုမၺဏီဘက္ဂ်က္အေၿခအေနေၾကာင့္ ေလးေထာင္အစား ႏွစ္ေထာင္ပဲ ေပးႏိုုင္ပါတယ္ ေဆာရီးပါလိုု ့ ေၿပာရင္ေတာင္ ေက်နပ္ႏိုုင္ေသးတယ္။ ခုုေတာ့ ေၿဗာင္လိမ္ေၿဗာင္စား အဲဒါၾကီးကိုု အၿမင္ကပ္တာ သည္းမခံႏိုုင္တာ။ စတိဖ္က လူလိမ္လူညာ။ သူ ့ရည္းစား ကေလးေမြးတာ ကေလးစရိတ္ကိုု တရားရံုုးကေန လွမ္းတာင္းလိုု ့ အမႈဆိုုင္ေနရတယ္။ သူ ့ရည္းစား ပိုုးေၾကးပန္းေၾကးဖိုုးကိုု ကုုမၺဏီစာရင္းထဲထည့္လိုု ့ စာရင္းကိုုင္မစ္ရွဲက ဖုုန္းနဲ ့လွမ္းေကာသတဲ့။ ငါ့ကိုု နစ္ကိုုးလင္း ေၿပာၿပတာ။ သူက အကုုန္သိတယ္ သူတိုု ့က မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုုင္ကိုုး။ သူ ့မိန္းမကိုုလည္း ညာတယ္။ ကုုမၺဏီကိုု္လည္း ညာတယ္။ အလုုပ္သမားေတြကိုုလည္း ညာတယ္။ ဘာဘရာက ဒီလိုု ဘယ္လုုပ္ရဲမလဲ။ စတိဖ္ညြႊန္ၾကားေပလိုု ့သာေပါ့။ လူလိမ္လူညာၾကီး။
ကႊ်န္မတုုိ ့ ပိုု ့သတဲ့ေမတၱာေတြ စူးေရာက္တာပဲလား၊ မေပးမၿဖစ္လိုု ့ပဲလားေတာ့မသိ ကလဲရားရဲ ့ အားလပ္ရက္ခြင့္ေတြ ေပးမယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္ေတာ့ေပးမွန္းမသိ ဘတ္ဂ်က္အေၿခအေနကိုု စာရင္းကိုုင္နဲ ့တိုုင္ပင္ၿပီးမွ အေၾကာင္းၿပန္မယ္တဲ့။ စာရင္းကိုုင္ မဟုုတ္တာဘဲ ခပ္ေကာင္းေကာင္း။ ႏိုု ့မိုု ့ ကုုမၺဏီဝင္ေငြ၊ သူေ႒းေတြ သံုုးတာသိၿပန္၊ ေဘာနပ္စ္မေပး၊ လစာမတိုုးခ်င္တဲ့ သူေ႒း၊ ေစးႏွဲတဲ့သူေ႒းဆိုုၿပီး ႏွာေခါင္းရံႈ ့ေနဦးမွာ။
စီအီးအိုုလ်န္က သေဘာေကာင္းတယ္။ သူနဲ ့ေၿပာဆိုုရတာ အဆင္ေၿပတယ္။ အန္းနာကေတာ့ အၿမဲေအာ္ဟစ္ေနတာပဲ။ သူ ့မိဘေတြက မြန္မြန္ရည္ရည္ေၿပာတတ္ေအာင္ မသင္ေပးလိုုက္ဘူးနဲ ့ တူတယ္။
အင္း.. အန္နာ့နဲ ့ အလုုပ္လုုပ္ရတာ ခက္လိမ့္မယ္။ စီအီးအိုုလ်န္လား ခုုေတာ့ ေကာင္းပါလိမ့္မယ္။ လစာတိုုးဖိုု ့၊ ေဘာနပ္စ္ေပးဖိုု ့သာ ေၿပာၾကည့္လိုုက္ ေသခ်ာတယ္ မေကာင္းေတာ့ဘူး၊ မၾကည္လင္ေတာ့ဘူး။
ေဟ...
ဒီေန ့ ခရစ္စမတ္အၾကိ ုုေန ့ ငါတိုု ့ရံုုးတနာရီ ေစာဆင္းရေအာင္။ HQ က လူေတြ မသိေစနဲ ့ ငါတိုု ့အခ်င္းခ်င္းပဲေနာ္။ စီအီးအိုုလ်န္၊ အန္နာ့တိုု ့က ငါတို ့ေစာေစာၿပန္တာကိုု မၾကိ ုုက္ဘူး။ အလုုပ္အၾကာၾကီး လုုပ္ေစခ်င္တာ။
ႏွစ္သစ္ကူး၊ တရုုတ္ႏွစ္သစ္ကူး ဘာဝါးတီးမွ မရိွဘူး။ ဘယ္လိုုကုုမၺဏီပါလိမ့္။ ငါေလ စီအီးအိုုလ်န္ကိုု တမင္သက္သက္ကိုု ေမးတာ ဘာအစီအစဥ္ရိွလဲလိုု ့။ ပိုုင္ရွင္ကလည္း တရုုတ္၊ ၈၀ ရာခိုုင္ႏႈန္းကလည္း တရုုတ္ေတြ ( ပေရာဂ်က္ ၃၊ ၄ ခုုကိုု တၿပိ ုုင္တည္းလုုပ္ရ၊ အခ်ိန္ပိုုလုုပ္ေပမဲ့ အခ်ိန္ပိုုေၾကးမရ၊ ည ၇ နာရီအထိ ရံုုးမွာေနေစခ်င္လိုု ့ အဲဒီကုုမၺဏီမွာ အေမရိကန္ေတြ မလုုပ္ႏိုုင္ပါဘူးတဲ့။ အေမရိကန္ေတြ ငါးနာရီ ေဒါင္ဆိုုၿပန္ၿပီ လံုုးဝလွည့္မၾကည့္ဘူး အခ်ိန္ပိုုေၾကးေပးမွ) ။ စီအီးအိုုလ်န္က သူတိုု ့တရုုတ္ဓေလ့ကိုု မက်င့္သံုုးဘူး အေမရိကန္ဓေလ့ကိုု က်င့္သံုုးပါသတဲ့။ အေမရိကန္ၿဖစ္သြားၿပီမိုု ့ တရုုတ္ႏွစ္သစ္ကူးကိုု မက်င္းပဘူးထင္တယ္။ အမွန္က ပိုုက္ဆံကုုန္မဲ့ဟာမွန္သမွ်ကိုု မက်င့္သံုုးခ်င္တာ။ ဟြန္ ့...မသိရင္ ခက္မယ္။
စကၤာပူရံုုးမွာဆိုု ဟုုန္ေပါင္းလိုု ့ေခၚတဲ့ အနီေရာင္စာအိတ္နဲ ့ ပန္းလိေမၼာ္ ၂ လံုုး ရတယ္။ စာအိတ္ထဲမွာ ၂၅ က်ပ္လား မသိဘူး။ ဘာေလာက္ပဲရရ ပိုုက္ဆံရရင္ ေပ်ာ္တာပါပဲ။ ဒီကုုမၺဏီမွာေတာ့ ဟုုန္ေပါင္း၊ ေဘာနပ္စ္၊ လစာတိုုးဖိုု ့ ေဝးလိုု ့ ဟုုန္ေပါင္းေတာင္ မရဘူး။ ေသာၾကာေန ့တိုုင္း HQ မွာ တရုုတ္ဆိုုင္ကေန အစားအေသာက္ေတြမွာၿပီး ေန ့လည္စာ စားၾကတယ္။ HQ မွာ ရိွေနရင္၊ စီနီယာက လွမ္းေခၚလိုု ့ မသြားမၿဖစ္ရင္ သြားစားၿဖစ္တယ္။ လမ္း မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ ေလွ်ာက္ရတာ ပ်င္းတာေရာ၊ တရုုတ္ဆိုုင္က အစားအေသာက္ေတြက စားေနတုုန္း ေကာင္းေပမဲ့ MSG ၊ အာဂ်ီႏိုုမိုုတိုုမ်ား ပါလားမသိဘူး။ စားၿပီးရင္ ေရငတ္တယ္လိုု ့ သြားမစားၿဖစ္တာ မ်ားတယ္။
တရုုတ္ႏွစ္သစ္ကူးေန ့ ေသာေၾကာေန ့ ေနလည္စာ မွာေနက် တရုုတ္အစားအစာေတြအၿပင္ ငါးေၾကာ္တစ္ေကာင္ပါတယ္ဆိုုပဲ။ ဒါေပမဲ့ HQ မွာ လူမ်ားေတာ့ စီနီယာခဲတန္ခမ်ာ တစ္ကိုုက္ေလးမွေတာင္ မကိုုက္လိုုက္ရရွာဘူးဆိုုပဲ။ ဒါဆိုု နင္ ေခါင္း၊ အၿမီး၊ အရိုုးေတြ စားရမွာေပါ့လိုု ့စေတာ့ ငါ့ကိုု ေၾကာင္မ်ားမွတ္ေနလားတဲ့။ အင္း ယူအက္စ္ကေၾကာင္ဆိုုရင္ေတာ့ အရိုုးစားရမွန္းေတာင္ မသိဘူးလိုု ့ ၿပန္ေနာက္တယ္။ အေမပိုု ့လိုုက္တဲ့ ငါးက်ည္းေၾကာ္ ခံုုေပၚတင္ထားရင္ အိမ္ရွင္ရဲ ့ မိုုခ်ီအမည္ရိွတဲ့ေၾကာင္က သူနဲ ့လားလားမွ မသက္ဆိုုင္သလိုုပဲ။ ငါးေၾကာ္မၾကိ ုုက္တဲ့ ေၾကာင္မိုုက္ း) ။ မိုုခ်ီဆိုုတာ ဂ်ပန္မွာ နာမည္ၾကီးတဲ့ ေရခဲမုုန္ ့နာမည္တဲ့။
ခရစ္စမတ္လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြ လဲၾကေတာ့ အလုုပ္ဝင္ခါစ ကႊ်န္မမွာ လက္ေဆာင္လဲမဲ့ ပါတနာမရိွဘူး။ သူမ်ားေတြ လက္ေဆာင္ကိုုယ္စီ ေဖာက္ေနခ်ိန္မွာ လက္ေဆာင္မဲ့ေနတဲ့ ကႊ်န္မကိုု ရံုုးက ကိတ္မုုန္ ့တစ္ဘူး လက္ေဆာင္ေပးတယ္။ ေက်ာပိုုးအိတ္တအိတ္ရတယ္။ ေက်ာပိုုးအိတ္က ဆူနမ္၊ ရာမား ေမြးေန ့လက္ေဆာင္ေပးထားတဲ့ Swiss Gear ၊ ကိုုယ့္ဘာသာဝယ္ထားတဲ့ Samsonite ႏွစ္အိတ္ေတာင္ ရိွတယ္။ ၿပန္ေရာင္းရင္ ဘယ္ေလာက္ရမယ္လိုု ့ ထင္လဲဟင္။ မိတ္အင္ခ်ိဳင္းနား တစ္ဆယ္ေအာက္။ အဲဒီေက်ာပိုုးအိတ္ကုုိ လႊင့္ပစ္ခ်င္ေနတာ ရံုုးမွာကတည္းက မေကာင္းတတ္လိုု ့။ မိတ္အင္ခ်ိဳင္းနားဆိုုရင္ လႊင့္ပစ္မလိုု ့ မုုန္ ့ဘူးကိုု ၾကည့္လိုုက္ေတာ့ မိတ္အင္ဘယ္လ္ဂ်ီယံဆိုုေတာ့ မလႊင့္ပစ္ေတာ့ဘူး။
အေတာ္ကပ္ေစးႏွဲတဲ့ ကုုမၺဏီ။ ေက်ာပိုုအိတ္ေပးမဲ့အစား ပိုုက္ဆံ ေပးလိုုက္ပါေတာ့လား။ ေဘာနပ္စ္၊ လစာတိုုးဖိုု ့ စိတ္ကူးေတာင္ မယဥ္ဝံ့ေပါင္။ ၈ နာရီခြဲ ရံုုးတက္ရၿပီး ကလိုုင္းရင့္ကိုု ဒီမိုုပရက္စန္ေတးရွင္းေန ့နီးရင္ ည ၈ နာရီမွ အိမ္ၿပန္ရတယ္။ အိတ္ခ်္ဝမ္းဘီ ေလွ်ာက္ေပးမွာမိုု ့ သည္းခံေနတာ။ အိတ္ခ်္ဝမ္းဘီရၿပီးတာနဲ ့ ေၿပာင္းမယ္။ ဒီစီ၊ ေမရီလန္းဖက္က အေမရိကန္ကုုမၺဏီကိုု။ နယူးေယာက္ကိုု ေၿပာင္းလာတုုန္းက ဘတ္စ္ကားေပၚမွာသိတဲ့ အန္တီၾကီးက တရုုတ္ကုုမၺဏီဆိုုေတာ့ အေသခိုုင္းလိမ့္မယ္ ေၿပာင္းတဲ့။ အဲလိုု ေၿပာသြားတာက မေလးရွားတရုုတ္မ။ ေနာင္မ်ား ခ်ိဳင္းနိစ္ကုုမၺဏီဆိုုလိုု ့ကေတာ့ ႏိုုး...ႏိုုး...ႏိုုး။ ေဘာနပ္စ္မေပး၊ လစာမတိုုး၊ မတရားခိုုင္းခ်င္တဲ့ သူေ႒းေတြအေၾကာင္း အတင္းခ်ရင္ ကႊ်န္မသူငယ္ခ်င္းေတြက နင္ သူေ႒းၿဖစ္ရင္ သူတိုု ့ထက္ ဆိုုးလိမ့္မယ္တဲ့။ ယခုုေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ သူေ႒းမၿဖစ္ေသးေတာ့ သူတိုု ့ထက္ ဆိုုးမဆိုုး ကႊ်န္မ တကယ္မသိေသးပါ။
စန္းထြန္း
ေဖေဖၚဝါရီ ၆၊ ၂၀၁၄။