ဝိုုင္းနဲ ့ meet up မွာ အသိမိတ္ေဆြၿဖစ္ၿပီးေတာ့ ပထမဆံုုးသြားၿဖစ္တဲ့ ခရီးေလးကေတာ့ နယူးေယာက္ upstate ဖက္က Cold Spring ပါ။ သြားခဲ့တာကေတာ့ ၂၀၁၄ ၾသဂုုတ္ ၁၅ ရက္ဆိုုေတာ့ တစ္ႏွစ္ေတာင္ရိွေတာ့မယ္ ေရးမယ္ ေရးမယ္နဲ ့ ခုုမွပဲ ေရးၿဖစ္ေတာ့တယ္။ လမ္းေလွ်ာက္အဖြဲ ့မွာ အသိမိတ္ေဆြ ၿဖစ္လာတဲ့ ပေရာ္ဖက္နယ္ ေတာင္တက္သမား စီပီေအၾကီး ေဒးဗစ္က ကိုုးစပရင္းမွာ ေတာင္သြားတက္တဲ့ အေၾကာင္းေတြ ေၿပာၿပေတာ့ ကိုုးစပရင္းကိုု ေရာက္ဖူးခ်င္တယ္ ၿဖစ္ပါေလေရာ။ သူတိုု ့ေတာင္တက္အဖြဲ ့နဲ ့ လိုုက္ဖိုု ့ၾကေတာ့ သူတိုု ့က သိပ္မနားဘဲ တကယ့္ကိုု ေတာင္တက္ၾကတာ။ ကိုုယ္ေတြက ေတာင္တကယ္ တက္ခ်င္တာမဟုုတ္ဘူး လမ္းေလွ်ာက္ ေတာင္တက္တယ္ ဆိုုရံုုေလး တက္ၿပီးေတာ့ ဓာတ္ပံုုရိုုက္ခ်င္တာက ခပ္မ်ားမ်ား ဆိုုေတာ့ေလ။ ကိုုယ္တိုု ့က Photography Hiking လိုု ့ နာမည္ေပးထားတယ္ ေတာင္ ၁၅ မိနစ္ေလာက္တက္ ၅ မိနစ္ေလာက္ ဓာတ္ပံုုရိုုက္။ ေဒးဗစ္ကိုု ေမးၾကည့္ေတာ့ အင္မတန္သာယာတာတဲ့ ေတာင္မတက္ခ်င္လည္း လည္ပတ္စရာေတြမွ အမ်ားၾကီးတဲ့။ ဒီလိုုနဲ ့ ကိုုးစပရင္းကိုု သြားဖိုု ့စီစဥ္ေတာ့ ေဒးဗစ္ကိုု ဘယ္ေနရာကိုု သြားသင့္တယ္လိုု ့ အၾကံေပးခ်င္သလဲလိုု ့ ေမးလိုုက္ေတာ့ ၿပန္ေၿဖလာတာက
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
 |
| Grand Central |
Hi San San,
That was a real nice day Sunday. I enjoyed it a lot. Cold Spring should be great. For food there is the Foundry Cafe on Main Street (where you get off from the train) , which is not a fancy restaurant, but a real good place for breakfast and a healthy lunch. There are other fancier restaurants in the town. At the end of Main Street near the water is a lovely view of the Hudson and Storm King Mountain on the other side. Making a right turn on Main by the river is the Hudson House Inn and at the end of that is the best ice cream shop in town. A couple of tourist attractions are Bannerman's Island and the West Point Foundry Preserve. I believe you can get information about both of those at the foot of Main by the train station in the small tourist office (or the internet). In town on Main are many antique and a few nice art galleries. Cold Spring is famous for them. Then there is the hiking which I particularly enjoy. If you wanted to sample something to work off the ice cream, go down Fair Street off of Main which leads you a bit down the road to Route 9D. A short distance from there on 9D you see the Mt. Taurus parking lot. On the right hand side two hiking trails begin. The white one (Washburn) takes you up Mt. Taurus, and the green one is flatter and goes by the road. You could do a bit of hiking on one of them, and turn back. On the left hand side of 9D is Little Stony Point, a small park with a beach area that is also very pleasant. So it's a full day, but maybe just walk and relax. Let me know how it goes.
![]()
![]()
That was a real nice day Sunday. I enjoyed it a lot. Cold Spring should be great. For food there is the Foundry Cafe on Main Street (where you get off from the train) , which is not a fancy restaurant, but a real good place for breakfast and a healthy lunch. There are other fancier restaurants in the town. At the end of Main Street near the water is a lovely view of the Hudson and Storm King Mountain on the other side. Making a right turn on Main by the river is the Hudson House Inn and at the end of that is the best ice cream shop in town. A couple of tourist attractions are Bannerman's Island and the West Point Foundry Preserve. I believe you can get information about both of those at the foot of Main by the train station in the small tourist office (or the internet). In town on Main are many antique and a few nice art galleries. Cold Spring is famous for them. Then there is the hiking which I particularly enjoy. If you wanted to sample something to work off the ice cream, go down Fair Street off of Main which leads you a bit down the road to Route 9D. A short distance from there on 9D you see the Mt. Taurus parking lot. On the right hand side two hiking trails begin. The white one (Washburn) takes you up Mt. Taurus, and the green one is flatter and goes by the road. You could do a bit of hiking on one of them, and turn back. On the left hand side of 9D is Little Stony Point, a small park with a beach area that is also very pleasant. So it's a full day, but maybe just walk and relax. Let me know how it goes.
ေဒးဗစ္ရဲ ့အီးေမးလ္ေလာက္ ၿပည့္စံုုေကာင္းမြန္တာ မရိွႏိုုင္ေတာ့တာမိုု ့ ကိုုယ္တိုု ့လည္း ဂူဂယ္မွာ research ေတြ ဘာေတြ လုုပ္မေနေတာ့ပါဘူး ေဒးဗစ္ညႊန္တဲ့အတိုုင္း သြားမယ္လိုု ့ ဆံုုးၿဖတ္လိုုက္တယ္။ မနက္ ၈ နာရီ ဂရမ္းစင္ထရယ္က နာရီစင္ေအာက္မွာဆံုု လက္မွတ္ဝယ္ မတ္ထရိုုေနာ့စ္ Metro North ရထားနဲ ့ ဟန္ဆန္ၿမစ္ Hudson အတိုုင္း အထက္ဖက္ကို တနာရီခြဲေလာက္စီးလို ့ ကိုုးစပရင္းဘူတာမွာ ဆင္းလိုုက္ရံုုရင္ပဲ ကိုုးစပရင္းေရာက္ပါၿပီ။ ဟက္ဆန္ၿမစ္ေဘးအတိုုင္း ခုုတ္ေမာင္းေနတဲ့ မတ္ထရိုုေနာ့စ္ရထားေပၚကေန ဟက္ဆန္ၿမစ္၊ ေတာင္စဥ္ေတာင္တန္းေတြအလွကိုု ၿမင္ရတာနဲ ့ပင္ ကိုုးစပရင္းဟာ သာယာလွပတယ္ဆိုုတာ တြက္ဆမိလိုုက္ၿပီ။ စက္ဘီးစီးထြက္ၾကသူ၊ ေတာင္တက္ၾကသူ အုုပ္စုုလိုုက္ ေတြ ့တယ္။ ေၿမပံ ုု၊ ဓာတ္ပံုု လမ္းညႊန္စာရြက္ကိုုင္ထားတဲ့ တရုုတ္ေက်ာင္းသားေတြကိုုေတြ ့ေတာ့ ၿပံ ုုးမိေသးတယ္။ ကိုုယ္တိုု ့က ေဒးဗစ္ေကာင္းမႈနဲ ့ ဘာလမ္းညႊန္မွ မလိုုတာကိုုး။ ေတာင္တက္ဖိနပ္၊ ေက်ာပိုုးအိတ္၊ စူးေတြနဲ ့ ေတာင္တက္မဲ့အုုပ္စုုကိုုလည္း ေတြ ့တယ္။ မနက္ အိပ္ယာက ဝုုန္းကနဲထ ေရခပ္ၿမန္ၿမန္ခ်ိဳးၿပီး ဂရန္းစင္ထရယ္ဘူတာရံုုကိုု ကေသာကေမ်ာ ေၿပးခဲ့ရတာမိုု ့ မနက္စာစားဖိုု ့ အခ်ိန္မရိွဘူး။ ကိုုးစပရင္းေရာက္တဲ့ အခ်ိန္က မနက္ ၁၁ နာရီဆိုုေတာ့ ဗိုုက္က အေတာ္ဆာေနၿပီ ေဒးဗစ္ညႊန္းတဲ့ဆိုုင္မွာပဲ မနက္စာ ဝင္စားတယ္။ စာပြဲထိုုးေလးကိုု ဘာရီကြန္မန္း ေပးခ်င္ပါသလဲေမးေတာ့ French Toast တဲ့။ ေစာင့္ရတာ နာရီဝက္ေလာက္ၾကာၿပီး အရသာက ေကာင္းပါရဲ ့ ခ်ိဳလြန္းလိုု ့ မကုုန္ဘူး အိတ္ထဲၿပန္သယ္ၾကတယ္။ နာရီဝက္ေလာက္ စားေသာက္ဆိုုင္မွာ ေစာင့္လိုုက္ရတာကိုု ႏွေၿမာလိုုက္တာ။ ဒီေလာက္အေဝးၾကီးလာၿပီးမွ အစားတလုုပ္အတြက္ နာရီဝက္ေလာက္ အခ်ိန္ေပးလိုုက္ရတာ မနိပ္လိုုက္တာ။ ဟုုတ္ပါ့ ေနာက္ဆုုိ ဆန္းဒြစ္ေတြ၊ မုုန္ ့ေတြ သယ္လာရမယ္။
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
ၿမစ္ဆိပ္ကိုု သြားမယ္ဆိုုၿပီး ေလွ်ာက္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာတဲ့အထိ ၿမစ္မေတြ ့လိုု ့ ေဘးနားကၿဖတ္သြားတဲ့ အန္တီစံုုတြဲကိုု ေမးၾကည့္ေတာ့ ၿမစ္က ကိုုယ္တိုု ့သြားေနတဲ့ဖက္ရဲ ့ ဆန္ ့က်င္ဖက္အရပ္မွာတဲ့။ အယ္မေလး ကံသီေပလိုု ့ ေမးလိုုက္မိေပလိုု ့ေပါ့။ သူတိုု ့နဲ ့အတူ ၿမစ္ဖက္ကိုု လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ကိုုယ္တိုု ့ႏွစ္ေယာက္ကိုု ေအးရွန္းလား၊ ဘာလူမ်ိဳးေတြလဲ၊ ဘယ္မွအလုုပ္လုုပ္ေနတာလဲလိုု ့ ေမးတယ္။ ကိုုယ္တိုု ့ႏွစ္ေယာက္ meetup လမ္းေလွ်ာက္အဖြဲ ့မွာ ေတြ ့ၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြၿဖစ္လာ ဝိုုင္းက အီတလီမွာ ၇ ႏွစ္ေနခဲ့ၿပီး မၾကာေသးခင္ကမွ နယူးေယာက္ကိုု ေၿပာင္းလာတာ။ ကိုုယ္က အိုုင္အိုုဝါ၊ ကန္တက္ကီ၊ ေမရီလန္း ၿပည္နယ္ေတြမွာ ေနခဲ့ၿပီး မၾကာေသးခင္ကမွ နယူးေယာက္ကိုု ေၿပာင္းလာတာ။ ဥေရာပသူစတိုုင္ အန္တီၾကီးက အေမရိကန္ေလသံအတိုုင္း amazing incredible awesome ဂြတ္ ဂရိတ္ေပါ့။ အေမရိကန္ေတြဟာ ေဖာ္ေရြၾကတယ္ ဟိုုင္း ေဟာင္းအာယူလိုု ့ ႏႈတ္ဆက္တတ္ၾကတယ္ စကားစၿမည္ ေၿပာတတ္ၾကတယ္ ေကာင္းတာေတြကိုု ရွာၾကံခ်ီးမြမ္းတတ္တယ္။ အေမရိကန္ေတြထက္ ဥေရာပသားေတြ ဖက္ရွင္က အထက္တန္းက်က် Stylish စတိုုင္က်တယ္လိုု ့ ဝိုုင္းနဲ ့ကိုုယ္ အၿမင္တူတယ္။ ၿမစ္ဖက္ ေတာင္တက္လမ္းေလွ်ာက္ၿပီးေတာ့ အခ်ိန္ပိုုေနေသးလိုု ့ ၿမိ ုု ့ထဲလမ္းေလွ်ာက္ေတာ့ အဲဒီအန္တီစံုုတြဲနဲ ့ ၿပန္ဆံုုလိုု ့ ဝမ္းသာအားရ ႏႈတ္ဆက္ၾကတယ္။ ကိုုးစပရင္းက ကိုုယ့္ယူအက္စ္ေက်ာင္းၿမိ ုု ့ေလးလိုု တကယ့္ကိုု ေသးေသးေလး။ ၿမစ္ထဲမွာ ေရွးေခတ္ေလွၾကီးတစ္စီးေတြ ့တယ္ စီးတဲ့သူေတြ၊ ေစာင့္တဲ့သူေတြနဲ ့ အခမဲ့လား ၁၁ နာရီမွာ ထြက္မယ္ေၿပာတယ္ သြားေမးၾကည့္လိုုက္ဦးမယ္။ ကိုုယ္ေတြကေတာ့ သေဘၤာစီးဖိုု ့ထက္ ေလွ်ာက္သြားရတာ ပိုုၾကိ ုုက္တယ္။
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
ေဒးဗစ္ညႊန္တဲ့ ထေရး Trail လမ္းကိုု မေတြ ့လိုု ့ ၿဖတ္သြားတဲ့လူေတြ ေမးၾကည့္ေတာ့ နည္းနည္းဆက္ေလွ်ာက္ရင္ ေတြ ့လိမ့္မယ္တဲ့။ နည္းနည္းဆက္ေလွ်ာက္လိုု ့ မေတြ ့ေသးေတာ့ ထပ္ေမးၿပန္ေတာ့ နည္းနည္းဆက္ေလွ်ာက္ရင္ ေတြ ့လိမ့္မယ္တဲ့ ေနာက္ဆံုုးမွာေတာ့ ေတြ ့ပါတယ္။ အလြယ္ဆံုုးဆိုုတဲ့လမ္းကိုုပဲ ေရြးလိုုက္တယ္ Pet Friendly Trail မိုု ့လိုု ့ ေခြးေတြကိုုပါ ေတြ ့ရတယ္။ အေမရိကန္က ေခြးေတြ တကယ္ကံေကာင္းတယ္။ ဝိုုင္းတိုု ့ဗီယက္နမ္၊ ကိုုယ္တိုု ့ဆီမွာက ေခြးကိုု ကိုုယ့္တိုု ့စားၾကြင္းစားက်န္ေတြကိုုပဲ ေကႊ်းၿပီး ၿခံလံုုဖိုု ့အတြက္ ေမြးၾကတာကိုုး။ အေမရိကန္ေတြက ေခြးေတြကိုု သည္းသည္းလႈပ္ ခ်စ္ၾကတယ္။ ေခြးေက်ာင္း လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ေပးရတာနဲ ့၊ အလွဆင္ေပးရတာနဲ ့ ေခြးစာကလည္း dry နဲ ့ wet food ဆိုုၿပီး ေကႊ်းရတယ္။ wet food က ဗူးနဲ ့လာတာ အနံ ့ေလးကအစ စားခ်င္စရာေလး။ အိမ္ရွင့္ေၾကာင္ မိုုခ်ီက Shiba အမ်ိဳးအစားေခြး နတ္စုုရဲ ့ အစာေတြကိုု ဝင္တီးတတ္တယ္။ဟက္ဆန္ၿမစ္တေလွ်ာက္က ေတာင္အတိုုင္း တက္ရတဲ့လမ္းကေလးက အင္မတန္ သာယာပါတယ္ စိမ္းညိႈ ့ေနလိုု ့ ေနေၿပာက္ေတာင္မထိုးဘူး။ ငွက္ေအာ္ၿမည္သံေလးေတြ က်လိက်လိ ေတာင္တက္သမားေတြ ၿဖတ္ေက်ာ္သြားလိုု ့ စကားသံခပ္အုုပ္အုုပ္ ၾကားရတာကလြဲလိုု ့ တိတ္ဆိတ္ေနတာပဲ။ ဝိုုင္းက သူ ့ကင္မရာေလးနဲ ့ရိုုက္ ကိုုယ္က ကိုုယ့္ကင္ႏြန္ ၇ ဒီၾကီးနဲ ့ ရိုုက္။ အတူတူရိုုက္တာခ်င္းေတာင္ သစ္ပင္ေတြက ကိုုယ့္ဓာတ္ပံုုထဲမွာ ပုုိၿပီးစိမ္းစိုုေနတယ္။ ပံုုထြက္ေကာင္းေပမဲ့ သယ္ရတာေတာ့ မနိပ္ဘူးဗ်ား ေက်ာကုုန္းေတြ၊ ဇက္ေတြကိုု ေတာင့္ေနတာပဲ။ ၁ နာရီေလာက္ တက္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ၿပန္လွည့္လာခဲ့တယ္ အဆံုုးထိ မတက္ႏိုုင္ေတာ့ဘူး တၿခားေနရာေတြကိုုလည္း သြားခ်င္ေသးလိုု ့။
အနားမွာေတြ ့ရတဲ့ ပန္းၿခံဆိုုတဲ့ေနရာကိုုေရာက္ေတာ့ ေရကစားေနတဲ့ ကေလးေတြ၊ လူၾကီးေတြ၊ ဘုုတ္သေဘၤာေတြ ေတြ ့တယ္။ ကိုုးစပရင္းဟာ ၿမစ္၊ ေတာင္နဲ ့ အင္မတန္ သာယာပါတယ္ ကြန္ကရစ္ဂ်မ္းကဲ နယူးေယာက္ၿမိ ုု ့ၾကီးကေန တေန ့ေလာက္ ထြက္ေၿပးၿပီး ေတာေတာင္စိမ္းစိမ္း၊ ေရၿပင္စိမ္းစိမ္းေလးေတြကိုု ၿမင္ရတာ မ်က္စိကိုု ေအးေနတာပဲ။ ေမာေနၿပီမိုု ့ ေရခဲမုုန္ ့ေအးေအးေလး စားခ်င္လိုု ့သြားတာ က်ဴတန္းၾကီးက အရွည္ၾကီး။ ေန ့စဥ္လုုပ္တာမိုု ့ ေရခဲမုုန္ ့က လက္ဆပ္တယ္လိုု ့ ခံစားမိတယ္။ ဝိုုင္းကေတာ့ အီတလီက ေရခဲမုုန္ ့အေကာင္းစားေတြကိုု စားဖူးထားသူမိုု ့ ဒီေရခဲမုုန္ ့ေလာက္ေတာ့ စာမဖြဲ ့ပါဘူးတဲ့။ ၄ နာရီခြဲ ရထားမွီေအာင္ ေၿပးၾကေတာ့ နယူးေယာက္ဖက္ကိုု သြားရမဲ့ဖက္အစား upstate ဖက္ကိုု သြားမဲ့ဖက္ ၿဖစ္ေနလိုု ့ ေၿပးလိုုက္ရေသးတယ္။ ရထားေပၚေရာက္မွပဲ ဟင္းခ်ႏိုုင္ေတာ့တယ္။ ၁ နာရီၿခား ရထားေတြ ရိွေပမဲ့ ၆ နာရီခြဲမွာ စတင္မဲ ့ ဂႊ်န္လမ္းေလွ်ာက္အဖြဲ ့ကိုု သြားခ်င္တဲ့ ဝိုုင္းေၾကာင့္ ၄ နာရီခြဲ ရထားမွီမွ ၿဖစ္မွာကိုုး။ ၿပင္သစ္စကားကိုု ကႊ်မ္းကႊ်မ္းက်င္က်င္ ေၿပာတတ္တဲ့ ဝိုုင္းက ရထားေပၚမွာ ၿပင္သစ္ေတြ ပါလာတယ္တဲ့။ ရထားေပၚေရာက္ေတာ့ ေရခဲမုုန္ ့ကုုန္တာနဲ ့ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ ဂရန္းစင္ထရယ္ကိုု ဝင္ခါနီးမွ ႏိုုးတယ္။ ဝိုုင္းကေတာ့ ၆ နာရီခြဲမွာ စတင္တဲ့ ဂႊ်န္လမ္းေလွ်ာက္အဖြဲ ့နဲ ့ လမ္းေလွ်ာက္သြားတာ အိမ္ကိုု ည ၁၁ နာရီထိုုးမွ ၿပန္ေရာက္တယ္။ ကိုုယ္ကေတာ့ အိမ္ေရာက္တာနဲ ့ တခ်ိဳးတည္း တန္းအိပ္ေတာ့တာပဲ။ ကိုုးစပရင္းဟာ နယူးေယာက္ကေန မတ္ထရိုုေနာ့စ္ရထားစီးရင္ တနာရီခြဲေလာက္ေဝးပါတယ္။ ၿမစ္၊ ေတာေတာင္ေတြနဲ ့ အင္မတန္ သာယာလွပတဲ့ ကိုုးစပရင္းကိုု ေနာက္ထပ္ေရာက္ခ်င္ပါေသးတယ္။
အနားမွာေတြ ့ရတဲ့ ပန္းၿခံဆိုုတဲ့ေနရာကိုုေရာက္ေတာ့ ေရကစားေနတဲ့ ကေလးေတြ၊ လူၾကီးေတြ၊ ဘုုတ္သေဘၤာေတြ ေတြ ့တယ္။ ကိုုးစပရင္းဟာ ၿမစ္၊ ေတာင္နဲ ့ အင္မတန္ သာယာပါတယ္ ကြန္ကရစ္ဂ်မ္းကဲ နယူးေယာက္ၿမိ ုု ့ၾကီးကေန တေန ့ေလာက္ ထြက္ေၿပးၿပီး ေတာေတာင္စိမ္းစိမ္း၊ ေရၿပင္စိမ္းစိမ္းေလးေတြကိုု ၿမင္ရတာ မ်က္စိကိုု ေအးေနတာပဲ။ ေမာေနၿပီမိုု ့ ေရခဲမုုန္ ့ေအးေအးေလး စားခ်င္လိုု ့သြားတာ က်ဴတန္းၾကီးက အရွည္ၾကီး။ ေန ့စဥ္လုုပ္တာမိုု ့ ေရခဲမုုန္ ့က လက္ဆပ္တယ္လိုု ့ ခံစားမိတယ္။ ဝိုုင္းကေတာ့ အီတလီက ေရခဲမုုန္ ့အေကာင္းစားေတြကိုု စားဖူးထားသူမိုု ့ ဒီေရခဲမုုန္ ့ေလာက္ေတာ့ စာမဖြဲ ့ပါဘူးတဲ့။ ၄ နာရီခြဲ ရထားမွီေအာင္ ေၿပးၾကေတာ့ နယူးေယာက္ဖက္ကိုု သြားရမဲ့ဖက္အစား upstate ဖက္ကိုု သြားမဲ့ဖက္ ၿဖစ္ေနလိုု ့ ေၿပးလိုုက္ရေသးတယ္။ ရထားေပၚေရာက္မွပဲ ဟင္းခ်ႏိုုင္ေတာ့တယ္။ ၁ နာရီၿခား ရထားေတြ ရိွေပမဲ့ ၆ နာရီခြဲမွာ စတင္မဲ ့ ဂႊ်န္လမ္းေလွ်ာက္အဖြဲ ့ကိုု သြားခ်င္တဲ့ ဝိုုင္းေၾကာင့္ ၄ နာရီခြဲ ရထားမွီမွ ၿဖစ္မွာကိုုး။ ၿပင္သစ္စကားကိုု ကႊ်မ္းကႊ်မ္းက်င္က်င္ ေၿပာတတ္တဲ့ ဝိုုင္းက ရထားေပၚမွာ ၿပင္သစ္ေတြ ပါလာတယ္တဲ့။ ရထားေပၚေရာက္ေတာ့ ေရခဲမုုန္ ့ကုုန္တာနဲ ့ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ ဂရန္းစင္ထရယ္ကိုု ဝင္ခါနီးမွ ႏိုုးတယ္။ ဝိုုင္းကေတာ့ ၆ နာရီခြဲမွာ စတင္တဲ့ ဂႊ်န္လမ္းေလွ်ာက္အဖြဲ ့နဲ ့ လမ္းေလွ်ာက္သြားတာ အိမ္ကိုု ည ၁၁ နာရီထိုုးမွ ၿပန္ေရာက္တယ္။ ကိုုယ္ကေတာ့ အိမ္ေရာက္တာနဲ ့ တခ်ိဳးတည္း တန္းအိပ္ေတာ့တာပဲ။ ကိုုးစပရင္းဟာ နယူးေယာက္ကေန မတ္ထရိုုေနာ့စ္ရထားစီးရင္ တနာရီခြဲေလာက္ေဝးပါတယ္။ ၿမစ္၊ ေတာေတာင္ေတြနဲ ့ အင္မတန္ သာယာလွပတဲ့ ကိုုးစပရင္းကိုု ေနာက္ထပ္ေရာက္ခ်င္ပါေသးတယ္။
Happy Traveling !
စန္းထြန္း
မတ္ ၇၊ ၂၀၁၅ ။
