ရပ္ကြက္ထဲမွာေတာ့ဗ်ာ - ၂၂

ယူအက္စ္ကိုု လာတုုန္းက လက္ေက့စ္ႏွစ္အိတ္၊ ဟမ္းကမ္ရီတစ္အိတ္၊ ေက်ာပိုုးအိတ္တစ္လံုုး။ ခုု ဂစ္တာတစ္လက္နဲ ့ စကၠဴဘူး ၃ ဘူး တိုုးလာတယ္။ ဒါေတာင္ ဆူနမ္တိုု ့လိုု  မိုုက္ခရိုုေဝ ့၊ ေမြ ့ယာ၊ ဖုုန္စုုပ္စက္ေတြ မပါေသးဘူး။ မီးဖိုုးေခ်ာင္ပစၥည္းဆိုုလိုု ့ ဆူနမ္ေပးထားတဲ့ ထမင္းေပါင္းအိုုးေသးေသးေလး၊ ေရေႏြးခရား၊ Prex ဖန္ခြက္ေတြပဲ ရိွတယ္။ နယူးေယာက္မွာ ကားမလိုုသလိုု ကားမွတ္ပံုုတင္ကလည္း ႏိုုဝင္ဘာမွာ ကုုန္တာဆိုုေတာ့ ဒီလာဆီမွာ သြားေရာင္းတယ္။ ဒီေလာက္အိုုေဟာင္းေနတဲ့ကားကိုု သူတိုု ့မဝယ္ပါဘူးဆိုုေတာ့ မရွက္တတ္တဲ့ကိုုယ္ နားရြက္ေတြပူၿပီး ရွက္ေသြးၿဖာသြားတယ္။ အကုုန္ဝယ္တဲ့ CarMax မွာ သြားေရာင္းပါတဲ့။ 

ကားတန္ဖိုုး ၄၅၀၀၊ ပိုု ့ခ ၃၀၀၊ ၿပင္ခ ၂၀၀၀ ကုုန္ထားတဲ့ ၁၉၉၉  မိုုင္ ၁ သိန္းခြဲ ဗုုတ္စ္ဝယ္ကြန္ ပတ္ဆက္စ္ကားကိုု ၃၀၀ နဲ ့ တန္ဖိုုးၿဖတ္လိုုက္တယ္။ ကန္တက္ကီမွာ ေရာင္းခဲ့ရင္ အေကာင္းသား ၆၀၀ ေပးမယ္တဲ့။ ေမရီလန္းမွာ မွတ္ပံုုတင္ဖိုု ့ ၿပင္ခ ၁ေထာင္ေက်ာ္ အကုုန္မခံႏိုုင္၊ ထိုုးရပ္ထားရေအာင္ ေနရာမရိွ၊ မခိုုင္ဆီ ၿပန္ပိုု ့ဖိုု ့က ပိုု ့ခ ၈၀၀၊ မခိုုင္က သူတိုု ့ဆီမွာ လာပုုိ ့ထား၊ သူတိုု ့ဆီမွာေရာင္းရင္ ၁ေထာင္ေက်ာ္ေလာက္ရမယ္ဆိုုေပမဲ့ အဲဒီကားနဲ ့ ဟိုုင္းေဝးထြက္ဖိုု ့ မီးမီးေၾကာက္ေၾကာက္။  ဘယ္နားသြားပစ္ရမွန္းမသိ၊ ကားဖ်က္ရင္လည္း ဖ်က္ခေပးရဦးမယ္။ ၃၀၀ နဲ ့ ဝယ္တာကိုုပဲ ေက်းဇူးတင္ရတယ္။

Empire State Building, Fifth Ave

ဝါရွင္တန္ဒီစီက ေလဆိပ္ေတြမွာ ကားကိုု pick up လုုပ္ၿပီး နယူးေယာက္နားက ေလဆိပ္မွာ drop ရင္ ငွားခ ၃၀၀ ။ ဆီဖိုုး၊ အာမခံေၾကး မပါေသးဘူး။ Moving Company ေတြကိုု ေမးၾကည့္ေတာ့ တအိမ္လံုုးေၿပာင္းေပးတာ ၁ေထာင္ေက်ာ္တဲ့။ အိမ္ရွင္ရွယ္ရြန္က နင့္ပစၥည္းက နည္းနည္းေလး ယူအက္ပီအက္စ္ ရွစ္ပင္း (USPS - United States Postal Services Shipping) နဲ ့ ပိုု ့ပါလားတဲ့။ UPS၊  Fedex တိုု ့က ေစ်းၾကီးတယ္။ လက္ေက့စ္တစ္အိတ္နဲ ့ စကၠဴေဘာက္စ္သံုုးေဘာက္စ္ကိုု ဝိတ္ခ်ိန္၊ အရြယ္အစားမွတ္၊ အြန္လိုုင္းမွာၿဖည့္၊ ပိုုက္ဆံေပး၊ Prepaid Label ပရင့္ထုုတ္၊ USPS ရဲ  ့ Free Service တခုုၿဖစ္တဲ့  Pick up အတြက္ Schedule လုုပ္။ တံခါးဝမွာ ခ်ထားရင္ သူ ့ဘာသာသူ pick up လုုပ္ေပမဲ ့ အဲဒီေန ့က မိုုးရြာေနလိုု ့ တံခါးေခါက္ဖိုု ့ pick up schedule description မွာ မွာထားတယ္။ 

မသူက ဘူေဖးလိုုက္ေကႊ်းလိုု ့ သြားစားတာေတာင္ စိတ္မေၿဖာင့္ဘူး။ ဇာရာ့ကိုု မွာထားရတယ္ ဘဲလ္ၿမည္သံကိုု နားစြင့္ဖိုု ့။ ညေနေစာင္းတဲ့အထိ pick up လာမလုုပ္ေတာ့ စိတ္ပူရၿပီ။ စေနေန ့ဆိုု ေၿပာင္းေတာ့မွာ မနက္ၿဖန္ ေသာၾကာေန ့မွ  pick up လာမလုုပ္ရင္ ဒုုကၡ။ မမီးမီးကိုု အကူအညီေတာင္းေတာ့  သူက အလုုပ္ဝင္ရမွာ။ ေနာက္ဆံုုး အိမ္ကေန ဘူတာအထိ ဘတ္စ္ကားစီး၊ ဘူတာကေန အိမ္အထိ တကၠစီငွား၊ ေဘာက္စ္ေတြဝင္ယူ၊ စာတိုုက္သြားပိုု ့။ တကၠစီဒရိုုင္ဘာက အံ့ၾသလိုု ့ အမ်ားစုုက ပစၥည္းေတြကိုု ဘတ္စ္ကားနဲ ့ သယ္ၾကတာ။ ကိုုယ့္အလွည့္က်မွ ဘာလိုု ့ ရွစ္ပင္းနဲ ့ ပိုု ့ပါလိမ့္။ အထုုပ္ေတြ အမ်ားၾကီး မသယ္ခ်င္လိုု ့။ ပစၥည္းသယ္ေပးခတဲ့ ငါးက်ပ္ထပ္ေပါင္းထည့္တယ္၊ တစ္ဖ္လည္း အပိုုေတာင္းတယ္။ ေတာ္ေတာ္ရိတ္တဲ့ အိႏိၵယဒရိုုင္ဘာ :( ။

ညေနေစာင္း ဘဲလ္ၿမည္သံၾကားလိုု ့ တံခါးဖြင့္လိုုက္ေတာ့ ခေမာက္ေဆာင္းထားတဲ့ စာပိုု ့သမား။ pick up မ်ား မရိွဘူးလားတဲ့ မနက္က ပိုု ့လိုုက္ၿပီလိုု ့။ မေန ့က စာပိုု ့သမားက ဘဲလ္မတီးဘဲ တံခါးေခါက္ရံုုေခါက္ ဝတ္ေက်တန္းေက် အလုုပ္လုုပ္တယ္။ ဒီေန ့ စာပိုု ့သမားက မိုုးသည္းေနေပမဲ့ ဘဲလ္အခါခါတီး အလုုပ္ကို  ေသေသခ်ာခ်ာလုုပ္တယ္။ ဝါရွင္တန္ဒီစီကေန နယူးေယာက္အထိ ဂေရးေဟာင္းဘတ္စ္က ၂၅ က်ပ္ပဲ က်တယ္။ အိမ္ကေန ဝါရွင္တန္ဒီစီ ယူနီယမ္စေတရွင္း ဘတ္စ္ကားဂိတ္အထိ တကၠစီက ၉၀ တဲ့။ နယူးေယာက္ေရာက္ရင္လည္း တကၠစီမၿဖစ္မေန စီးရမွာမိုု ့ အသြားကိုု တကၠစီမစီးေတာ့ဘဲ ဘတ္စ္ကားစီး၊ ရထားစီးမယ္လိုု ့ စိတ္ကူးထားတယ္။ အိမ္ရွင္က ဘူတာအထိ လိုုက္ပိုု ့ေပးတယ္။ ေစ်းနည္းနည္းၾကီးေပမဲ့ ရွယ္ရြန္ ့အိမ္မွာ ေနရတာ ေတာ္ေတာ္စိတ္ခ်မ္းသာတယ္။

Bryant Park & New York Public Library

ေအာ္ဖာရၿပီး ႏွစ္ပတ္အတြင္း ေၿပာင္းရတာဆိုုေတာ့ အခန္း အသည္းအသန္ ရွာရတယ္။ အိုုဟိုုင္းရိုုးၿပည္နယ္ စင္စင္နာတီၿမိ  ုု ့က မိုုင္း၊ ဆူနမ္တိုု ့ဆီမွာေနၿပီး အလုုပ္ေအာ္ဖာရလိုု ့ ႏွစ္ပတ္အတြင္းေၿပာင္းရတာက ကန္တက္ကီၿပည္နယ္ လူဝီဗီလ္ၿမိ ုု ့။ Craiglist မွာ အခန္းေတြ ့ေတာ့ သြားမၾကည့္ႏိုုင္ေတာ့ဘူး။ တခါတည္း ေၿပာင္းလာခဲ့မယ္ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ေနၿပီး အလုုပ္နဲ ့နီးတဲ့ေနရာ ေၿပာင္းမယ္ဆိုုေပမဲ့ ေမရီလန္းကိုု ေၿပာင္းတဲ့အခ်ိန္အထိ အဲဒီအိမ္မွာပဲ ေနခဲ့တယ္။ ေမရီလန္းအိမ္ကိုုလည္း Craiglist မွာ ေတြ ့တာ။ ေသာၾကာေန ့သြားၾကည့္ ၾကိ ုုက္တာနဲ ့ တနဂၤေႏြေန ့ေၿပာင္းတယ္။ အဲ နယူးေယာက္က်ေတာ့ အဲဒီလိုု မလုုပ္ရဲဘူး။ အသိေတြရဲ ့အိမ္မွာ ခဏေနၿပီးမွ အခန္းရွာခ်င္လိုု ့ နယူးေယာက္နဲ ့နီးစပ္တဲ့သူေတြကိုု အဆက္အသြယ္လုုပ္ ေမးၿမန္းစံုုစမ္း။ မခိုုင္ရဲ ့မိတ္ေဆြ ကိုုဝင္းငယ္ရဲ ့ အမ်ိဳး ရွာေပးလိုု ့ သူတိုု ့တိုုက္ေရွ ့မွာ အခန္းတစ္ခန္းရတယ္ က်ဥ္းေတာ့က်ဥ္းတယ္တဲ့။ က်ဥ္းလည္း ကိစၥမရိွဘူး။ အဲဒီမွာ ခဏေနၾကည့္မယ္ မၾကိ ုုက္ရင္ ထပ္ရွာမယ္လိုု ့။ 

ဂ်ဴလိႈင္ ၄ နဲ ့ ေဖ့တူေဖ့စ္အင္တာဗ်ဴးသြားတုုန္းက ၂ ခါ ေရာက္ဖူးထားေတာ့ စိတ္ေအးလက္ေအးပဲ။ ဒီစီကေန ဘတ္စ္ကားစထြက္ေတာ့ မငိုုဘူး။ ခ်စ္တဲ့ၿမိ ုု  ့ေတြကိုု အၾကိမ္ၾကိမ္ ခြဲခြာဖူးလိုု ့ရယ္၊ ခ်ယ္ရီပြဲေတာ္ခ်ိန္မွာ ၿပန္လာမယ္လိုု ့ ေတြးထားလိုု ့ၿဖစ္ရမယ္။ ကိုုယ့္ထိုုင္ခံုုေဘးမွာ ထိုုင္တာက မေလးရွား ပီနန္က တရုုတ္အန္တီၾကီး။ သူတိုု ့က ငါးေယာက္အဖြဲ ့။ သူနဲ ့ နယူးေယာက္ေရာက္တဲ့အထိ ေလးနာရီလံုုး စကားေၿပာလာတာ ငိုုက္ဖိုု ့အခ်ိန္ေတာင္ မရိွလိုုက္ဘူး။ သူ ့အဂၤလိပ္စာအသံထြက္က ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္ ကြန္ဗင့္ေက်ာင္းထြက္ေတြတဲ့။ သူတိုု ့ငယ္ငယ္တုုန္းက အဂၤလိပ္လိုုသင္ရတာ။ ခုုေခတ္ကေလးေတြက မေလးရွားလိုု သင္ရေတာ့ သူတိုု ့ေခတ္ကေလာက္ အဂၤလိပ္စာ မေကာင္းဘူးတဲ့။

မေလးရွား ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း မဟာသီဟာမိုုဟာမက္ကိုု ေတာ္တယ္လိုု ့ထင္တာဆိုုေတာ့ သူ ့ေၾကာင့္ စီးပြားေရးတိုးတက္ၿပီး မေလးရွားဟာ က်ားတစ္ေကာင္ ၿဖစ္လာခဲ့တယ္ ဆိုုေပမဲ့ သူ ့ေၾကာင့္ လာဘ္စားတာေတြ တိုုးတယ္။ လူမ်ိဳးေရးခြဲၿခားတယ္။ တရုုတ္ေတြဆိုု ေနရာမေပးဘူး။ အသားအေရာင္ ၾကည့္တယ္တဲ့။ ၿပီးေတာ့ မေလးရွားလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္ကိုု လက္ထပ္ရင္ အစၥလာမ္ဘာသာ မၿဖစ္မေနဝင္ခိုုင္းတယ္။ ခုုလက္ရိွဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က ေတာ္ေပမဲ့ ေရွးရိုုးစြဲသမားေတြေၾကာင့္ ဘာမွလုုပ္လိုု ့မရဘူးတဲ့။ ပီနန္က သာယာတယ္ လာလည္တဲ့။ ပီနန္မွာ ၿမန္မာဘုုန္းၾကီးေက်ာင္းရိွတယ္။ Kek Lok Si ကြမ္ရင္မယ္ေတာ္ေက်ာင္းက နာမည္ၾကီးတယ္လိုု ့ ဆိုုပါတယ္။

Kek Lok Si Temple, Penang, Malaysia credit to Google

ယူအက္စ္ကုုိ ဆယ္ႏွစ္ဗီဇာရလိုု ့ ႏွစ္တိုုင္းလာလည္တယ္တဲ့။ ေလယာဥ္ကိုု တစ္ႏွစ္ေလာက္ ၾကိ ုုတင္ဘြတ္ကင္လုုပ္တယ္။ ကူဝိတ္အဲယားလိုုင္းက ေစ်းသက္သာတယ္တဲ့။ မႏွစ္က ေလာ့အိန္ဂ်လစ္ကေန  မက္ဆီကိုုနယ္စပ္နား ဆန္ေဒရီဂိုုၿမိ ုု  ့အထိ ဘတ္စ္ကားစီးသြားတယ္။ လက္စ္ဗီးဂတ္စ္ၿမိ ုု ့ထဲမွာ အလကားေၿပးဆြဲတဲ့ ဘတ္စ္ကားကိုု အေခါက္ေခါက္အခါခါ စီးတယ္။ အဲဒီနားက ေရကန္ၾကီးနဲ ့ ၿမိ ုု ့ေလးတစ္ၿမိ ုု ့က အေတာ္သာယာတယ္လိုု ့ ဆိုုတယ္။ နာမည္မမွတ္မိ Lake ပါတာေတာ့ မွတ္မိတယ္။ Yosemite ယိုုစက္မန္းတီး၊ Yellowstone Nation Park ေတြကိုုလည္း ေရာက္ၿပီးၿပီ။ ယူအက္စ္ေရာက္တာ သံုုးႏွစ္ရိွေနၿပီၿဖစ္တဲ့ ကိုုယ္ေတာင္ သူ ့ေလာက္ မစံုုေသးဘူး။ မႏွစ္က ယူအက္စ္အေနာက္ဖက္ၿခမ္းတခြင္ လည္ခဲ့ေတာ့ ဒီႏွစ္ ယူအက္စ္အေရွ ့ဖက္ၿခမ္းက ႏိုုင္အာဂရာ၊ ဖီလာဒဲပီးယား၊ ဝါရွင္တန္ဒီစီ၊ ခုု နယူးေယာက္ သံုုးရက္ေလာက္ေနၿပီး ၿပန္ေတာ့မွာတဲ့။ ခရီးသြားအဖြဲ ့ေတြနဲ ့ မသြားဘဲ ဂူဂယ္မွာရွာ၊ ခရီးစဥ္လမ္းေၾကာင္းဆြဲ၊ ဘတ္စ္ကားစီး၊ Hostel တည္းခိုုခန္းေတြမွာတည္း အားလံုုးသူတိုု ့ဘာသာ စီစဥ္တာတဲ့။ ႏိုုင္အာဂရာေရတံခြန္က ကေနဒါဖက္က ပိုုလွတာဆုုိေတာ့ မေလးရွားမွာ ကေနဒါသံရံုုး မရိွဘူး။ စကၤာပူက ကေနဒါသံရံုုးကိုု လာေလွ်ာက္ရမွာ အလုုပ္ရႈပ္လိုု ့တဲ့။

တရုုတ္ၿပည္မွာ သဘာဝအတိုုင္းရိွေနေသးတဲ့ ေနရာေတြအမ်ားၾကီး က်န္ေနေသးတယ္တဲ့။ စီခႊ်မ္၊ ရွန္ဟိုုင္း၊ မကာအိုု၊ ေဟာင္ေကာင္၊ ထိုုင္ဝမ္တိုု ့ကိုု ေရာက္ဖူးတယ္။ ေဟာင္ေကာင္  Lantau Island လန္ေထာင္ကႊ်န္းက Giant Buddha ကိုု ေရာက္ဖူးတယ္ဆိုုေတာ့ သူသြားတုုန္းက အဲဒီဘုုရားမရိွေသးဘူး ။သူသြားတုုန္းက ကိုုယ္ေတာင္ ေမြးဦးမယ္ မထင္ဘူးတဲ့။ ဘယ္ႏွစ္ခုုတုုန္းက သြားတာလဲဆိုုေတာ့ ၁၉၈၂ တဲ့။ အင္း ၈၂ ႏိုုဝင္ဘာမတိုုင္ခင္ ေရာက္ခဲ့ရင္ေတာ့ ကိုုယ္မေမြးေသးဘူးေပါ့။ ဖိလစ္ပိုုင္လည္း ေရာက္ဖူးတယ္။ ဖိလစ္ပိုုင္က သရက္သီးေကာင္းတယ္တဲ့။ တူေနတယ္ စကၤာပူရံုုးက ဖားေတြြ အဲေလ ဖိလစ္ပိုုင္ေတြ ေၿပာတဲ့အတိုုင္း။ ထိုုင္းႏိုုင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိ  ုု ့ကိုုေတာ့ မေရာက္ဖူးဘူး။ ကေမၻာဒီးယားနဲ ့ ထိုုင္းနယ္စပ္က ခုု ထိုုင္းနဲ ့ကေမၻာဒီးယား လုုေနၾက၊ စစ္တပ္ေတြ အၿပိ ုုင္တပ္ဆြဲ၊ ႏိုုင္ငံအလံေတြ အၿပိ ုုင္ေထာင္၊ ယူအန္ရံုုးမွာ သူပိုုင္ငါပိုုင္ အၿငင္းပြားေနၾကတဲ့ ဟိႏၵဴဘုုရားေက်ာင္းကိုု ေရာက္ဖူးတယ္။ ဘုုရားေက်ာင္းေလးက ေသးေသးေလး ။ ထူးဆန္းၿပီး စိတ္ဝင္စားဖိုု ့ ေကာင္းတယ္တဲ့။

နယူးဇီလန္က ခဏတၿဖ ုုတ္ပဲ ေကာင္းတယ္။ ညဖက္ဆိုု အၿပင္မွာ လူတစ္ေယာက္မွ မေတြ ့ရေတာ့ဘူး။ ေရခဲေတာင္ေတြ၊ ႏြားေတြၾကီးပဲတဲ့။ ဂ်ပန္ကိုုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကိ ုုက္တယ္တဲ့။ အေတာ္သန္ ့ရွင္ၿပီး ဂ်ပန္ႏိုုင္ငံရဲ ့ ရထားစနစ္က ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္။ ရထားလက္မွတ္ကိုု ႏိုုင္ငံၿခားကေန ဝယ္ထားရင္ တဝက္သက္သာတယ္တဲ့။ က်ည္ဆန္ရထားက ၿမန္ေပမဲ့ ေရခြက္တင္ထားရင္ေတာင္ ၿပ ုုတ္မက်ဘူး။ ေနရာလည္း က်ယ္ၿပီး အေတာ္သက္ေတာ့သက္သာ ရိွတယ္လိုု ့ဆိုုတယ္။ ရံုုးတက္ရံုုးဆင္းခ်ိန္ တိုုက်ိဳၿမိ ုု ့က ရထားထဲ လူေတြကိုု ေနာက္ကေန အတင္း push လုုပ္တာ ၾကံ ုုလိုုက္ေသးတယ္။ သူတိုု ့ေတြ အဲဒီအတိုုင္းေလး မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ စီးလိုု္က္ရတယ္။ အေတြ ့အၾကံ  ုုသစ္ကိုု ရယ္လိုုက္ၾကတာ အေတာမသတ္ႏိုုင္ေအာင္ပဲတဲ့။

The International Court of Justice has ordered Cambodia and Thailand to withdraw their military presence from the disputed Preah Vihear temple site. credit to http://www.haguejusticeportal.net/index.php?id=12851

တိုုက်ိဳ၊ ေရွးေဟာင္းၿမိ  ုု ့ေတာ္ က်ိဳတိုု၊ နာဂိုုယာ၊ ေတာင္ပိုုင္းကေန ေၿမာက္ပိုုင္း ေဟာ္ကိုုင္းဒိုုးအထိ ရထားစီးသြားၾကတာတဲ့။ ဂ်ပန္ေတြကိုု လိပ္စာေမးလိုုက္ရင္ အဂၤလိပ္စာပဲ မကႊ်မ္းလိုု ့ဘဲလား၊ ဂ်ပန္ေတြကိုုယ္တိုုင္က ကူညီတတ္ပဲလိုု ့လားမသိ။ ဟိုုတယ္ေရွ ့အေရာက္ လိုုက္ပိုု ့ေပးလိုု ့ သူတိုု ့မွာ အားနာရပါသတဲ့။ Body Langugaue နဲ ့ ေၿပာၿပရင္ ရပါၿပီဆိုုရင္ေတာင္ အတင္းလိုုက္ပိုု ့ေပးလိုု ့တဲ့။ ရွင္ဂ်ဴဂုု စားေသာက္ဆိုုင္ေတြ အမ်ားၾကီးရိွတဲ့အရပ္က လမ္းေဘးဆိုုင္မွာ ပထမတန္းစားဆူရီွ စားခဲ့ရၿပီးကတည္းက ဆူရီွစားတိုုင္း အဲဒီဆိုုင္ကိုု သတိရၿပီး ေမ့မရ တသသ ၿဖစ္ေနေလရဲ ့။ ဟိုုတယ္အခန္းေတြမွာ အိမ္သာပါေပမဲ့ ေရခ်ိဳးခန္း မပါဘူး။ ဘံုုေရခ်ိဳးကန္ သံုုးရတယ္။ ေယာက်ာ္း၊ မိန္းမခြဲထားၿပီး ေရခ်ိဳးကန္ထဲသြားရင္ ပုုဝါေသးေသးေလးပဲ ေပးတာတဲ့။ အားလံုုး ဝတ္လစ္စလစ္ပဲတဲ့။ ေရကန္အပူခ်ိန္က အနိမ့္အၿမင့္ စီစဥ္ထားလိုု ့ အေအးကေန အပူကိုု တၿဖည္းၿဖည္းကိုု ေရြ ့သြားလိုု ့ရတယ္။ ဂ်ပန္ကိုု ေနာက္ထပ္ သြားလည္ခ်င္ပါေသးတယ္တဲ့။

ေက်ာက္ေတာင္ကိုုထြင္းၿပီး တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ယူနက္စကိုုေရွးေဟာင္းသမိုုင္းဝင္ ေဂ်ာ္ဒန္က Petra ၊ Lebanon လက္ဘႏြန္ႏိုုင္ငံက Beirut  ေဘရႊတ္ၿမိ ုု ့၊ Syria ဆီးရီးယားႏိုုင္ငံက Damascus ဒက္မတ္စကက္ၿမိ ုု ့၊ အဲဒီကေန Red Sea ပင္လယ္နီကိုု သေဘာၤနဲ ့ ၿဖတ္ၿပီး အီဂ်စ္ႏိုုင္ငံ ကိုုင္ရိုုၿမိ   ုု ့၊ ပိရမစ္ေတြဆီကိုု သစ္ကုုလားအုုတ္ေတြနဲ ့ သြားၿပီး သဲကႏၱာရမွာ တစ္ညအိပ္ဖူးတယ္တဲ့။ ေက်ာင္းမွာတုုန္းက ေဂ်ာ္ဒန္သား Waleed ဝါလစ္ ေၿပာၿပလိုု ့ ေဂ်ာ္ဒန္ႏိုုင္ငံက အထင္ကရေနရာေတြၿဖစ္တဲ့ Petra ၊ ေရက ငန္လြန္းၿပီး ေပါေလာေပၚတဲ့ Dead Sea အေၾကာင္း ပိုု ့စ္ေရးဖူး၊ ေက်ာင္းမွာလည္း အီဂ်စ္၊ ေဂ်ာ္ဒန္ေက်ာင္းသားေတြမ်ားေတာ့ အဲဒီေနရာေတြကိုု သိတယ္။ ဟင္... ဒါဆိုု Israel အစၥေရးႏိုုင္ငံနဲ ့ ကပ္ေနတာပဲ Jerusalem ေဂ်ရုုစလင္ကိုု ဝင္မလည္ဘူးလား။ မေလးရွားႏိုုင္ငံသားေတြက အစၥေရးႏိုုင္ငံကိုု သြားလည္လိုု ့မရပါဘူးတဲ့။ သူတိုု ့ပတ္စပိုု ့မွာေရးထားတယ္ အစၥေရးႏိုုင္ငံကလြဲလိုု ့ က်န္တဲ့ႏိုုင္ငံေတြကိုု သြားလိုု ့ရတယ္တဲ့။ အီဂ်စ္၊ ေဂ်ာ္ဒန္တိုု ့ကိုုေတာင္ ခရစ္ယာန္မစ္ရွင္း သာသနာၿပ ုုအဖြဲ ့နဲ ့သြားတာတဲ့။

ဥေရာပဖက္ဆိုုရင္ေတာ့ လန္ဒန္၊ ၿပင္သစ္၊ နယ္သာလန္၊ ဆြစ္ဇာလန္၊ ဂရိေရာက္ဖူးတယ္တဲ့။ ဂရိက ေတာ္ေတာ္လွတယ္လိုု ့ဆိုုတယ္။ အာဖရိကတိုုက္ အေရွ ့ဖက္က Madagascar မက္ဒါကာစကာကႊ်န္းကိုု သူငယ္ငယ္တုုန္းက ေရာက္ဖူးတယ္။ လူေတြက အဝတ္မဝတ္ၾကဘူး။ ေတာ္ေတာ္ဆင္းရဲ ညစ္ပတ္တယ္။ ေရာက္တဲ့ေနရာတိုုင္းမွာ သူတိုု ့ကိုု အထူးအဆန္း ၾကည့္ၾကတယ္တဲ့။ မက္ဒါကာစကာကႊ်န္းကိုု သိတယ္ ေဝါဒစ္စေနက မက္ဒါကာစကာ ကာတြန္းကား ၾကည့္ဖူးထားေတာ့ I like it move it ...move it.. move it..Move it ဆိုုတဲ့ သီခ်င္းေလးေတာင္ မွတ္မိေနေသးတယ္။ ၾကည့္ ဘတ္စ္ကားစီးတဲ့ ေလးနာရီ ငိုုက္ခ်ိန္ေတာင္ မရိွဘူး စကားေတြ ေၿပာေနလိုု ့ဆိုုတာ ယံုုၿပီလား။ သူ ့ဆီက ေနာက္ထပ္အေတြ ့အၾကံ ုု ေတြကိုု ထပ္ေမးခ်င္ေသးတာ။ သူ ့ကိုု အားက်တယ္ သူ ့လိုု သြားခ်င္တာဆိုုေတာ့ ငယ္ေသးတယ္ သြားဖိုု ့အခြင့္အေရးေတြ ရိွေသးတယ္။ သူတိုု ့ကေတာ့ ေနဝင္ခ်ိန္ေရာက္ၿပီ မေမွာင္ခင္ သြားႏိုုင္တုုန္းေလး သြားထားတာ။ မသြားႏိုုင္ေတာ့တဲ့ အခ်ိန္ဆိုုရင္ ဓာတ္ပံုုေလးေတြၾကည့္ၿပီး အလြမ္းေၿဖေနမွာတဲ့။ ဘတ္စ္ကားဂိတ္ေရာက္လိုု ့ ခြဲခြာၾကေတာ့ နာမည္လည္း မမွတ္မိ၊ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ထပ္ေတြ ့ဖိုု ့လည္း မၿဖစ္ႏိုုင္၊ ဆက္သြယ္ရမယ့္ ဖုုန္းနံပါတ္၊ လိပ္စာလည္း မသိ၊ ေလးနာရီ ကားစီးခ်ိန္မွာ သိကႊ်မ္းလိုုက္ရတဲ့ အဲဒီအန္တီၾကီးကိုု မွတ္မွတ္ရရ ရိွေနမိတယ္။

Petra, Jordan credit to http://visitpetra.jo/Gallery/PhotoGallery.aspx

Yellow Cab Taxi ငွားေတာ့ ၇၀ ေလာက္ က်မယ္တဲ့။ အိုုေက ၁၀ မိုုင္ ေဝးတာကိုုး ဒီစီမွာ အဲဒီထက္ေတာင္ ပိုုေတာင္းတယ္။ Tunnel ၿဖတ္ခ ငွားသူက ေပးရမွာ၊ မက္ဟန္တန္ၿမိ  ုု ့ထဲကိုု အၿပန္လူမရ၊ အၿပန္တန္နယ္ၿဖတ္ခ သင့္သလိုုေပးပါတဲ့။ ဘယ္ေလာက္ေပးရမွန္း မသိလိုု ့ က်သေလာက္သာ ေပးပါဆိုုေတာ့ ၁၂၀ တဲ့။ တစ္ဖ္ ၁၅ က်ပ္နဲ ့ ၁၃၅ ေပးလိုုက္ရတယ္။ ေနာက္မွ သိတယ္ ပံုုမွန္က ၇၀ ေလာက္ပဲ ေပးရတာတဲ့။ နယူးေယာက္သား မဟုုတ္မွန္းေတာ့ ခုုမွေရာက္ခါစ မအူမလည္ေလးကိုု ႏိွပ္ထည့္လိုုက္တဲ့ အီဂ်စ္သားတကၠစီဒရိုုင္ဘာ ေသၿပီဆရာ။ မခိုုင့္မိတ္ေဆြ ကိုုဝင္းငယ္အမ်ိဳး မဂင္က ေစာင့္ေနတယ္။ ကိုုယ့္အိမ္ရွင္ေတြကိုု ဖုုန္းေခၚမရလိုု ့ သူ ့အိမ္မွာ ေစာင့္ေနရတယ္။ ကိုုဝင္းငယ္က ကူညီလိုုက္ပါဆိုုတာနဲ ့  မေတြ ့၊ မၿမင္ဘူးတဲ့ ကိုုယ့္အတြက္ တကူးတက အခန္းသြားၾကည့္ေပး၊ ညစာေကႊ်း၊ ညီမတစ္ေယာက္လိုု ေစာင့္ေရွာက္တယ္။ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းရိွၿခင္းအက်ိဳးေတြ The rough road become smooth with the help of good friends.

ပင္ပန္းတာနဲ ့ အိပ္ေပ်ာ္သြားလိုုက္တာ ညသန္းေခါင္ေက်ာ္ေလာက္မွ လန္ ့ႏိုုးလာတယ္။ ကားသံေၾကာင့္ ေအာင္မေလး... ဆူလိုုက္တာ ေခါင္းေပၚ တက္ဖိေနတဲ့အတိုုင္း။ လမ္းမၾကီးဆိုုေတာ့ ကားက တညလံုုး အသြားအလာ မပ်က္ဘူး။ ေက်းငွက္သံေတြ ၾကားရ၊ တိတ္ဆိတ္ေအးခ်မ္းတဲ့ေနရာမွာ ေနခဲ့ေတာ့ ၿမိ  ုု ့ၿပသံေတြက ဆူညံလြန္းတယ္။ မနက္ေလးနာရီေလာက္မွာ အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီး မနက္ ၆ နာရီမွာ လန္ ့ႏိုုးလာၿပန္တယ္။  အက်ယ္ၾကီးဖြင့္တဲ့ ပရိတ္တရားသံေၾကာင့္။ တလြန္ ့လြန္ ့တလူးလူး အိပ္လိုုက္ႏိုုးလိုုက္နဲ ့ မနက္ ၇ နာရီ က်ေတာ့ ႏိုုးလာၿပန္တယ္။ အိမ္ရွင္အစ္မ ေရခ်ိိဳးခန္းဝင္သံ။ ေရခ်ိဳးခန္းက အိပ္ခန္းႏွစ္ခန္းၾကားထဲမွာဆိုုေတာ့ အသံၾကားတယ္။ အရင္တုုန္းကဆိုု ေဘးမွာေလာ္ဖြင့္ရင္ေတာင္ မႏိုုးဘူး။ မၾကီးက ခႊ်ပ္ခႊ်ပ္အသံၾကားလိုု ့ ႏိုုးရင္ေတာင္ အအိပ္ဆတ္ရန္ေကာလိုု ့  ေၿပာခ်င္ေသးတာ။ ခုုေတာ့ ယူအက္စ္ေရာက္ၿပီးကတည္းက ႏွစ္ႏွစ္ၿခိ ုုက္ၿခိ ုုက္ အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့ဘူး။ ခႊ်ပ္ခႊ်ပ္အသံၾကားရင္ ႏိုုးတယ္။ အသက္ၾကီးလာတာရယ္၊ worry မ်ားလာတာရယ္ေၾကာင့္ ၿဖစ္မယ္။

ႏွစ္ဘူတာစီးၿပီး Jackson Heights မွာဆင္း အဲဒီမွာ အၿမန္ရထား ေၿပာင္းစီးလိုု ့ မဂင္က မွာထားတယ္။ လူေတြအမ်ားၾကီးေတာ့ေတြ ့တယ္ မဟုုတ္ဘူးနဲ ့တူတယ္ အေပၚတက္တယ္။ မက္ဟန္တန္ဆိုု ေအာက္ဆင္းလိုု ့ မွ်ားၿပထားတယ္။ ေအာက္ၿပန္ဆင္းတယ္ ခုုနကပလက္ေဖာင္းပဲ။ လူေတြအမ်ားၾကီးဆိုုေတာ့ ၿမိ ုု ့ထဲသြားတာ ၿဖစ္ရမယ္။ မွန္တယ္ ၿမိ ုု ့ထဲသြားတာ။ ရံုုးက ၃၄ လမ္းဘူတာ တိုုင္းစကြဲယားနား တကယ့္ၿမိ  ုု ့လယ္ေကာင္ ရထားအကုုန္ေရာက္တယ္။ အင္တာဗ်ဴးတုုန္းက ေရာက္ဖူးထားလိုု ့ လမ္းမမွားဘူး။ ကြက္တိ ၉  နာရီေရာက္တယ္။ ရံုုးေရာက္ေတာ့ ကိုုယ့္ေနရာ ကိုုယ့္ဘာသာ ဖုုန္သုုတ္ရတယ္။ ရာမားနဲ ့တူတဲ့ ကုုလားမေလးတစ္ေယာက္ေတြ ့တယ္။ သေဘာေကာင္းတဲ့ပံုုပဲ ေန ့လည္ထမင္းအတူတူသြားစားဖိုု ့ အေဖာ္ရမယ္ထင္ပါရဲ ့။ ဗိုုက္ကဂီြဂြီၿမည္ေနၿပီ ဘီဟီနာကိုု ေစာင့္ေနတုုန္း အစည္းအေဝးတဲ့။ LaGuardia Airport လာဂြာရီးယား ပေရာဂ်က္ ဒီတပတ္ ေသာၾကာေန ့အၿပီး P6 Database ကေန SQL Database ေၿပာင္းရမဲ့အပိုုင္း တာဝန္ယူတဲ့။ ဒီေန ့ Database Diagram အၿပီး မင္းအေပၚမွာ မူတည္ေနတယ္ မင္းလုုပ္ႏိုုင္တယ္မလားတဲ့။ Yes. I can. လိုု ့ ေၿပာလိုုက္ေပမဲ့ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဒီေန ့မွ အလုုပ္စဝင္တဲ့သူကိုု ဒီေန ့အၿပီးတဲ့။ လြန္လြန္းတယ္ ဟြန္ ့ အၿမင္ကပ္လိုုက္တာ အဲဒီ အာသာဆိုုတဲ့ ဒါရိုုက္တာကိုု :( ။

Chrylser Building

အၿပန္က်ေတာ့ စီးေကာင္းေကာင္းနဲ ့ စီးလိုုက္တာ Jackson Heights  မွာ ဆင္းဖိုု ့ကိုု မွတ္တိုုင္ေတြ ၾကည့္ေနရင္းနဲ ့ ဘယ္လိုုေက်ာ္သြားမွန္းမသိ။ Grand Ave Newton ဆိုုတဲ့ ကိုယ့္အိမ္နားက ဘူတာကိုု ေက်ာ္ေတာ့မွပဲ ဟိုုက္ ေက်ာ္သြားၿပီးဟ။ ေနာက္ရပ္မဲ့ဘူတာမွာ ဆင္းမယ္ၾကံေတာ့ ဂိတ္ဆံုုးတဲ့ဗ်ား။ ဂိတ္ဆံုုးဆိုုေတာ့လည္း ေကာင္းတာေပါ့ မမွားေတာ့ဘူး။ အိမ္ဖက္ကိုု ၿပန္စီးေတာ့ ဆင္းရမဲ့ဘူတာမွာ မရပ္ဘူး။ Express အၿမန္ရထားေတြက ဘူတာတိုုင္း မရပ္ဘူး။ ဒီေတာ့ အနီးဆံုုးဘူတာမွာရပ္ၿပီး Local  ရထားကိုု ၿပန္စီးရတာ။ ဆင္းရမဲ့ဘူတာၾကီးကိုု ၿမင္ေပမဲ့ မရပ္ေတာ့ Jackson Height ကိုု ၿပန္ေရာက္သြားပါေရာ။ အိုုေက ဒီတခါေတာ့ Local ပဲ စီးေတာ့တယ္။ ဘူတာနာမည္ေၾကၿငာေတာ့မွ ေသလိုုက္ပါေတာ့ မက္ဟန္တန္ဖက္ကိုု သြားေနပါလား။ ရပ္တဲ့ဘူတာမွာဆင္း ၿပန္ေၿပာင္းစီး။

ဤသိုု ့ၿဖင့္ ရထားေလးေခါက္တိတိ ေၿပာင္းစီးၿပီးေသာအခါမွ အိမ္သိုု ့ေရာက္ေလသည္။ ေၾသာ္ ကံေကာင္းေပစြ အိမ္သိုု ့ၿပန္ေရာက္ေပေသး၏။ ဤကား နယူးေယာက္ၿမိ ုု ့တြင္ ပထမဆံုုး ရံုုးတက္သည့္ေန ့အေတြ ့အၾကံ ုုမ်ားတည္း။

စန္းထြန္း
ဇန္နဝါရီ ၁၆၊ ၂၀၁၄။