 |
| enjoying the beauty of nature from this chair. |
ညသန္းေခါင္ယံ ရုတ္တရတ္ လန္ ့ႏိုးလာခဲ့သည္။ အိမ္မက္ဆိုးမက္ေသာေၾကာင့္ မဟုတ္ အသက္ရႈမဝေသာေၾကာင့္ ၿဖစ္သည္။ ေၿမေအာက္ထပ္အလုံပိတ္အခန္းမို ့လို ့ ေလေတြ ကုန္ခမ္းသြားတာလား။ ႏွာေခါင္းဝ လက္ကေလးေတ့ေတာ့ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ေၾကာင့္ ေႏြးေနေသာ ေလေငြ ့ေငြ ့ေလးကို ခံစားမိသည္။ သို ့ေသာ္ ရင္ထဲအသက္ရႈမဝ မြန္းၾကပ္ေနသည္။ ေလဝင္ေပါက္မ်ား ပိတ္ထား၍သလား။ ေလဝင္ေပါက္ကို သြားစစ္ၾကည့္ေတာ့ တဟူးဟူး ေလတိုးဝင္ေနသံၾကားရံုမက ေအးစိမ့္သြားသည္။ ၿပတင္းေပါက္မ်ား ပိတ္ထား၍သလား။ ၿပတင္းေပါက္ကို သြားဖြင့္ေတာ့ ေလႏုေအးေလးကို တိုးေဝွ ့သြားသည္။ ဒါဆို အဲဒီေလေတြ ဘယ္ေရာက္သြားပါလိမ့္။
ေလ..ေလ..ေလ..
အသည္းအသန္လိုအပ္ေနသည္။ အသက္ရႈမဝလို ့ ေသသြားရင္..။ တကယ္ေၾကာက္မိသြားသည္။ ကိုယ့္ရည္မွန္းခ်က္ေတြ၊ အိမ္မက္ေတြ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ မပီၿပင္ေသးဘူး။ ကို္ယ္ေတြ ့ခ်င္တဲ့သူေတြ၊ ကိုယ္ေၿပာခ်င္တဲ့စကားေတြ၊ ကိုယ္လုပ္ခ်င္ေတြအရာေတြ..။ ဘုရားေရ...။
ေလယာဥ္ပ်ံသံေတြ နားမခံႏိုင္သည့္အဆံုး ၿပတင္းေပါက္ပိတ္လိုက္သည္။ ေသၿခင္းတရားဆိုတာ ေရွာင္လြဲလို ့မွ မရတဲ့အတူ ရင္ဆိုင္လုိက္မည္။ ေႏြးေထြးေစတဲ့ ေဆးေတြလိမ္း ေႏြးေႏြးေထြးေထြးဝတ္ အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ ၾကိ ုးစားရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ မနက္မိုးလင္းေတာ့ အိပ္ေရးဝလို ့ လန္းဆန္းတက္ၾကြေနသည္။ အခန္းထဲက ေလသည္ အရင္အတိုင္းၿဖစ္သည္။ အရင္အတုိင္းမၿဖစ္သည္က ကိုယ့္ရဲ ့စိတ္။
အလုပ္ဝင္ကာစ မသိနည္းပညာတဲ့ေဝါဟာရေတြ၊ မရင္းႏွီးေသးတဲ့ သူေတြ၊ မကႊ်မ္းဝင္ေသးတဲ့ အလုပ္ေတြကို နားလည္သေဘာေပါက္ေအာင္ ၾကိ ုးစားေနရခ်ိန္။ ကိုယ့္ေရွ ့ကတေယာက္ကို တလနဲ ့ ၿဖ ုတ္ထားတယ္လို ့ ၾကားသိတဲ့အခ်ိန္။ ေနရာသစ္၊ အလုပ္သစ္၊ လူသစ္ဆိုေတာ့ စိတ္ဖိစီးတယ္နဲ ့ တူပါရဲ ့။
 |
| so called Lavendar... |
ခႏၶာကိုယ္က်န္းမာေအာင္စား၊ က်န္းမာေအာင္ေနဖို ့လိုသလို စိတ္က်န္းမာဖို ့လဲ လိုအပ္သည္။ ကဲ ဒါဆို စိတ္က်န္းမာေအာင္ ဘယ္လိုေနရမလဲ။ အလုပ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ဖို ့ကလည္း အေရးၾကီးသည္။ ကိုယ္ေတြရဲ ့ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ အလုပ္၌ ကုန္ဆံုးသည္။ ကိုယ္ဝါသနာပါတဲ့ အလုပ္ေတြ လုပ္ရတာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ယံုၾကည္စိတ္ခ်မႈတိုးသည္။ အလုပ္ပင္ပန္းလွ်င္ ေတြးလိုက္ပါ အလုပ္သာ မရိွဘူးဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ပ်င္းဖို ့ ေကာင္းေနမွာလို ့။
အီလက္ထေရာနစ္ေခတ္ၾကီးမွာ ကြန္ပ်ဴတာနဲ ့မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရသည့္အခ်ိန္က မ်ားေလသည္။ ဒါ့ေၾကာင့္လဲ စိတ္ဖိစီးမႈမ်ားတယ္ ထင္ပါ့။ သစ္ပင္ပန္းမန္ေတြ စိုက္ပ်ိဳးတာ၊ စာအုပ္ဖတ္တာ၊ လမ္းေလွ်ာက္တာ၊ အားကစားေလ့က်င့္တာ၊ မိသားစု၊ သူငယ္ခ်င္း၊ ခ်စ္ခင္ရတဲ့သူေတြနဲ ့ အခ်ိန္ေပးတာ၊ သီခ်င္းနားေထာင္တာ၊ တရားထိုင္တာေတြက စိတ္ဖိစီးမႈ ေလွ်ာ့က်ေစပါတယ္။ နာနာ မနာနာ ပရိတ္တရားဖြင့္ထားၿခင္း၊ ပရိတ္တရားဖြင့္ရင္း အိပ္ၿခင္းသည္ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ လံုၿခံ ုစိတ္ခ်မႈေပးသည္။
မေလးေန ့လည္ထမင္းစားၿပီးလွ်င္ လမ္းေလွ်ာက္သည္ကို အားက်၍ ကိုယ္လည္း ေန ့လည္ထမင္းစားၿပီးခ်ိန္နဲ ့ ရံုးဆင္းခ်ိန္ ရံုးကို တပတ္ပတ္ လမ္းေလွ်ာက္ေလသည္။ ကိုယ္တို ့ရံုးနားမွာေတာ့ စမ္းေခ်ာင္းေလး မရိွ။ ဘဲမၾကီးေနာက္ မလိုက္သည့္ ဘဲကေလးေတြကို စိတ္ပူစရာ မလိုေဘ ..:P။ လာဗင္ဒါဟု ကိုယ္နာမည္ေပးထားတဲ့ အေလ့က်ေပါက္ပင္ေတြ၊ နီနီရဲရဲပြင့္အာေနတဲ့ ႏွင္းဆီးပန္းေတြ၊ ဆီးသီးနဲ့တူတဲ့ အသီးေတြ၊ ေဆာင္းဦးကို ၾကိ ုလင့္ေနတဲ့ ၿမက္ရိုင္းေတြနဲ ့။ မ်က္ႏွာ ကြန္ပ်ဴတာမွ ခြာလိုက္ေသာအခါ လွပေသာ ၾသကာသေလာကၾကီးကို ေတြ ့လိုက္ရေလသည္။
ကိုယ္ေတာ့ အလုပ္မွာ ဘယ္လိုေၿဖရွင္းမရတဲ့ အခက္အခဲေတြၾကံ ုရင္ မ်က္စိေလးမွိတ္ၿပီး ေလဝင္ေလထြက္ မွတ္ရင္း စိတ္ကို ခဏအနားေပးေလ့ရိွသည္။ သူငယ္ခ်င္းေတြေမာင္းသည့္ကားကို စီးရသည့္အခါ လက္ကေလးကို ေလတိုးေဝွ ့သြားသည္ကို ႏွစ္သက္သေဘာက်သည္။ မွန္အလံုပိတ္ကာ ေလေအးေပးစက္ဖြင့္ရသည္ကို မႏွစ္သက္ဘဲ ကားမွန္အကုန္ခ်ကာ ေမာင္းလွ်င္ ကို္ယ့္သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ေကာင္းခ်ီးၾသဘာေပးၾကေလသည္။ ဆံႏြယ္ေတြ ေလမွာေဝ့ကာ ခပ္ဖြဖြေလး အေၿပးေလ့က်င့္ရသည္ကို ႏွစ္သက္သေဘာက်သလို စက္ဘီးစီးရင္း ေလနဲ ့အတူ ရႊက္လႊင့္ရသည္ကို ႏွစ္သက္သေဘာက်သည္ ။
 |
| sweet fragrance with bees... |
 |
| humble grass..but beautiful in my eyes... |
ကန္ေရၿပင္ေၿမညီနား ရပ္ရင္း ညင္သာစြာ တုိက္ခတ္ေနေသာ ေလႏုေအးကို မ်က္စိေလးမွိတ္ကာ ခံစားရင္း သိမ္ေမြ ့လြန္းေသာအရာတခုကို ဖမ္းဆုပ္မိဖို ့ ၾကိ ုးစားေနခဲ့ဖူးသည္။ မ်က္စိေလးမွိတ္ကာ အသက္ခပ္ၿပင္းၿပင္း ရႈၿပီး ေလေႏြးေႏြးေလး ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခါသြားသည္ကို တခါတုန္းက ကိုယ္တကယ္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ဖူးသည္။
စန္းထြန္း
ၾသဂုတ္ ၂၀၊ ၂၀၁၂။