ေပၚတိုုရီကိုုသြား ေတာလား - ၄

နယူးေယာက္ဘယ္မွာေနတာလဲ ဝိုုင္းက မန္ဟက္တန္မွာ ကိုုယ္က ကြင္းမွာ။ ဘယ္လိုုသိၾကတာလဲ ေတာင္တက္အဖြဲ ့ meet up မွာေတြ ့တာ ကိုုယ္တိုု ့သူငယ္ခ်င္းၿဖစ္တာ ၅ ႏွစ္ေၾကာ္ၿပီ။


မိသားစုုရိွလား မရိွဘူး အင္း နယူးေယာက္မွာ ဒိတ္လုုပ္ရတာမလြယ္ဘူး။ ဝိုုင္းအခန္းေဖာ္တရုုတ္မဆိုု ဒိတ္တင္းဆိုုဒ္အမ်ားၾကီးမွာတင္ၿပီး ဒိတ္လုုပ္လာတာၾကာၿပီ ခုုထိမေတြ ့ေသးဘူး။ အပ်ိဳၾကီးလုုပ္မွာလား အပ်ိဳၾကီးလုုပ္မယ္လိုု ့လည္း မဟုုတ္ပါဘူး။ ကိုုယ္သေဘာက်ႏွစ္သက္ၿပီး ေကာင္းမြန္တဲ့ေယာက်ာ္း၊ လက္ထပ္ခ်င္တဲ့ေယာက်ာ္းေတြ ့ရင္ေတာ့ လက္ထပ္ပါလိမ့္မယ္။ အင္း ေယာက္်ားေကာင္းက ရွာပါဘိနဲ ့ တန္ယာ့အိမ္ေထာင္ေရး ကံမေကာင္းဘူး။ ဖခင္တာဝန္မေက်တဲ့ ေယာက္်ားကိုုယူမဲ့အစား အပ်ိဳၾကီးလုုပ္တာပဲေကာင္းတယ္။ ဒီေန ့သြားမဲ့ ေရတံခြန္က ခက္ခက္ခဲခဲ သြားရမွာလား အဆင္း ၁၀ မိနစ္ အတက္ ၁၅ မိနစ္ပဲ။ မေန ့က အယ္ယြန္းေကမုုတ္သံုုသစ္ေတာမွာ ေတာင္တက္တာ ေလးဖက္ေထာက္တက္ရတယ္။ တခ်ိဳ ့ေနရာေတြဆိုု တိုုးဂိုုက္က လက္ကမ္းကူညီ ေၿခေထာက္ဘယ္လိုုထားရမယ္လိုု ့ ေၿပာၿပရတယ္။ ေၿပာေတာ့ family friendly တဲ့ ဘယ္ကသာ ေယာက်ာ္းေလးေတြေတာင္ ကုုတ္ကပ္တက္ရတာ။ အိုုင္အိုုလြန္မစ္နစ္ဆက္ပင္လယ္ေအာ္မွာ ကာယက္ေလွေလွာ္တာကေတာ့ ေရအေရာင္ေတာက္တာကိုု နည္းနည္းပဲၿမင္ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကာယက္ေလွေလွာ္တာ ေပ်ာ္ဖိုု ့ေကာင္းတယ္ တိုုးဂိုုက္ေတြက သေဘာအရမ္းေကာင္းၿပီး ကူညီတယ္။ တိုုးရစ္ေတြက အယ္ယြန္းေကမုုတ္သံုုသစ္ေတာကိုုပဲ သြားၾကတယ္ တန္ယာက ေဒသခံေတြသြားတဲ့ေနရာကိုု ပိုု ့ေပးခ်င္တာ။ ေပၚတိုုရီကုုိရဲ ့ မပ်က္စီးတဲ့သဘာဝအလွေတြကိုု တိုုးရစ္ေတြကိုု ၿပခ်င္တာ။ ဒီေနရာကိုု အသိမိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ေၿပာလိုု ့သိတာ။ ကားလမ္းေလးက က်ဥ္းက်ဥ္းေလး ေကြ ့ေကြ ့ေကာက္ေကာက္ ေတာင္ကုုန္းေတြဆိုုေတာ့ ဝိုုင္းကအိပ္ငိုုက္လိုုက္၊ ကိုုယ္ကအိပ္ငိုုက္လိုုက္။

ဒီေနရာကိုု သူေ႒းတေယာက္ပိုုင္ေပမဲ့ အမ်ားလာႏိုုင္ဖိုု ့ ဖြင့္ေပးတာ။ လမ္းလည္း ခင္းေပးတယ္ ဟိုုတယ္ေဆာက္ဖိုု ့ လုုပ္ေနတယ္ ရံုုးပိတ္ရက္ဆိုု လူတအားစည္တယ္။ တန္ယာေၿပာတဲ့အတိုုင္း အဆင္း ၁၀ အတက္ ၁၅ မိနစ္ပဲ။ ေရတံခြန္က ၾကည္စိမ္းေနတယ္ တခ်ိဳ ့က ဒိုုက္ဗင္ထိုုး တခ်ိဳ ့ကေရကူး ကေလးေတြက ဘူးေဗာင္းေလးေတြနဲ ့ ေရကူးၾကတယ္။ တန္ယာက ပုုဝါခင္းၿပီး ေနဆာလံႈတယ္။


ကိုုယ္တိုု ့ႏွစ္ေယာက္က ေနရိပ္တဲ့ေနရာေရြးထိုုင္ၿပီး ေရကန္ထဲေၿခေထာက္ ေစိမ္တယ္။ ေပၚတိုုရီကန္ကေလးေတြဟာ ငယ္ငယ္ကတည္းက ဒိုုက္ဗင္ထိုုး၊ ေရကူးၿပီး ၾကီးၿပင္းခဲဲ့ၾကလိုု ့ေရေတြ ့တာနဲ ့ ဒိုုက္ဗင္ထိုုး ေရကူးၾကေတာ့တာပဲ။ ကိုုယ္လည္း ငယ္ငယ္တုုန္းက ပင္လယ္ေခ်ာင္းနားမွာ ၾကီးၿပင္းခဲ့သူပီပီ ေရထရက္ဆိုု အိမ္ေရွ  ့မွာ ေရကူးေတာ့တာပဲ။ ကႊ်မ္းကႊ်မ္းက်င္က်င္ေတာ့ မကူးတတ္ဘူး ဟိုုယက္ဒီယက္ မၿမ ုုပ္ေအာင္ေတာ့ ေနႏိုုင္တယ္။ ေရက်ခ်ိန္က ေရစီးသန္ေတာ့ ကိုုယ္တိုု ့ေမာင္ႏွမေရကူးၿပီဆိုုရင္ အေမက တေယာက္ကိုု ေစာင့္ၾကည့္ခိုုင္းတယ္။ လူၾကီးတေယာက္ ဒိုုင္ဗင္ထိုုးတာ လက္ထိသြားလိုု ့ ဒိုုက္ဗင္မထိုုးေတာ့ဘူး။ ဝိုုင္းက တန္ယာ့ကိုု လက္ၿပလိုုက္တာ တန္ယာက သူ ့ကိုုေခၚတယ္ထင္ၿပီး ဘာလိုုအပ္လဲလိုု ့ လာေမးလိုု ့ ဝိုုင္းက အားနာေနတယ္။ နာရီဝက္ေလာက္ ေရစိမ္ၿပီးေတာ့ ၿပန္တယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ရက္က ကေလးမေလးတေယာက္ ဒိုုက္ဗင္ထိုုးတာ မ်က္ႏွာထိလိုု ့ ေသြးထြက္သြားတယ္။ ကိုုယ္တိုု ့ထြက္လာေတာ့ ဘတ္စ္ကားၾကီး ၃စင္း ရပ္ထားၿပီး ေရတံခြန္ဆီကိုု ဗင္ကားေလးေတြနဲ ့ လူေတြၾကိ ုုပိ ု ့ေပးတယ္။ အသက္ ၆၀ ေက်ာ္အရႊယ္ေတြ အုုပ္စုုလိုုက္ ေရတံခြန္ဆီလာ စားေသာက္ၾကတာ။ ေပၚတိုုရီကန္ေတြ အရက္သိပ္ေသာက္တယ္ အရက္ကိုုအလြယ္တကူ ဝယ္ႏိုုင္တယ္။ လမ္းေဘးမွာ ဘီယာေသာက္ေနလိုု ့လည္း မဖမ္းဘူး လြတ္လပ္တယ္။ ေနာက္ဆံုုးသြားေရာက္မဲ့ ေနရာကေတာ့ ၿမိ ုု ့ေတာ္ဆန္ဟြမ္ကိုု သြားတဲ့လမ္းက Vega Alta ၿမိ ုု ့ေလးနားက Cerro Gordo ကမ္းေၿခပါ။ ေရတံခြန္ကေန အေရွ ့ဖက္စူးစူး တနာရီေလာက္ေမာင္းရၿပီး ေဒသခံေတြအလာမ်ားတဲ့ ကမ္းေၿခပါ။ လမ္းေဘးမွာေရာင္းေနတဲ့ အသီးဆိုုင္ေတြကေန နာနတ္သီးတလံုုးဝယ္တယ္ ငါးက်ပ္ အခြံခြာေပး စိတ္ေပးတယ္။ တန္ယာက ငရုုတ္သီး၊ ၾကက္သြန္တိုု ့နဲ ့ အခ်ဥ္ေဖာက္ထားတဲ့ အခ်ည္ရည္ဝယ္တယ္။ ဝိုုင္းက ယိုုးဒယား၊ ၿပင္သစ္မွာ ေက်ာင္းတက္ၿပီး အီတလီမွာ ၇ ႏွစ္အလုုပ္လုုပ္ၿပီး နယူးေယာက္ကိုု ေၿပာင္းလာတာ။ ကိုုယ္က စကၤာပူမွာေက်ာင္းတက္ စတိတ္ကိုုေက်ာင္းတက္ဖိုု ့ လာခဲ့တာ။

ဘာလိုု ့ႏိုုင္ငံၿခားမွာ ေက်ာင္းတက္ဖိုု ့ ဆံုုးၿဖတ္တာလဲလိုု ့ေမးေတာ့ ကိုုယ္တိုု ့တေယာက္ကိုုတေယာက္ ၾကည့္လိုုက္ၾကၿပီး ဘာလိုု ့ပါလိမ့္လိုု ့ ၿပန္ေမးၾကတယ္။ ဝိုုင္းက ႏိုုင္ငံၿခားမွာ ပညာေရးေကာင္းတယ္ မာစတာတက္ဖိုု ့ ႏိုုင္ငံၿခားထြက္ၾကတယ္။ ဝိုုင္း မိဘေတြက ဝန္ထမ္းေတြ ေက်ာင္းစရိတ္မတတ္ႏိုုင္ဘူး စေကာ္လားရွစ္ရလိုု ့ တက္တာ။ ကိုုယ္က စေကာ္လားရွစ္မရဘူး ေက်ာင္းစရိတ္မိဘေတြေပးတာ။ ဒါဆိုုမင္းတိုု ့ ေက်ာင္းကိုုေတာက္ေလွ်ာက္ မရပ္မနားဘဲ တက္ခဲ့တာေပါ့ ဟုုတ္တယ္။ တန္ယာက ေမဂ်ာေတြေၿပာင္း နားလိုုက္တက္လိုုက္ ဝိတ္တာလုုပ္ရင္း ေက်ာင္းတက္ခဲ့တာ။ ေနာက္ေတာ့ ဘြဲ ့မရလိုု ့မၿဖစ္ဘူးဆိုုၿပီး အသနားခံစာတင္ ေက်ာင္းထြက္လိုုက္တက္လိုုက္ ရမွတ္ကလည္းမေကာင္းေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကိ ုုးစားရတယ္။ လာကြာရီရားေက်ာင္းမွာ တိုုးရစ္ဇင္သင္တန္းတက္ ညဖက္ဝိတ္တာလုုပ္ ေန ့ဖက္ေက်ာင္းတက္ ကေလးကတဖက္။ တခါတေလဆိုု ေက်ာင္းသြားဖိုု ့ ရထားခေတာင္မရိွဘူး။ သူ ့အေမက ေန ့ဖက္အလုုပ္လုုပ္ ညဖက္ကေလးထိန္းေပး။ ေက်ာင္းမွာ ပေရာဂ်က္လုုပ္ရေတာ့ နယူးေယာက္မွာ လူသိပ္မသိတဲ့ေနရာ ၃ေနရာကိုုေရြးၿပီး တိုုးရစ္ေတြလာေအာင္ ဘယ္လိုုလုုပ္ရမလဲဆိုုတဲ့ပေရာဂ်က္။ ပေရာဂ်က္ၿပီးေတာ့ ပေရာ္ဖက္ဆာက ဒီပေရာဂ်က္ကိုု စီးပြားေရၿဖစ္ေအာင္ လုုပ္မဲ့သူရိွလားလိုု ့ ေမးရာကေန   သူ ့တိုုးကုုမၺဏီကိုု ေထာင္လိုုက္တာတဲ့။ တန္ယာဟာ တကယ့္ကိုု စိတ္ပိုုင္းၿဖတ္ၿပီး ၿဖစ္ေအာင္ၾကိ ုုးစားခဲ့ရလိုု ့ ခ်ီးက်ဴးပါတယ္။ သူ ့သမီးကလည္း တန္ယာကိုု သိပ္ဂုုဏ္ယူတယ္တဲ့။ မိဘေကာင္းနဲ ့ဆံုုလိုု ့  ကိုုယ့္ဘဝခရီးက အခက္အခဲမရိွ ဘဝလမ္းေၿဖာင့္ၿဖ ူးခဲ့ပါတယ္။ တန္ယာလိုုမ်ိဳး ဘဝအေၿခအေနမ်ိဳးမွာဆိုု ဘယ္လိုုေနမလဲမသိ။ ကမ္းေၿခက ေရပိုုၿပာတယ္ လူလည္းပိုုစည္တယ္ ကမ္းေၿခတေလွ်ာက္ သီခ်င္းသံေတြပ်ံ ့လြင့္၊ ဘာဘီက်ဴးကင္၊ ေရကူးေရေဆာ့။ ပိတ္ရက္ေတြဆိုု ေပၚတိုုရီကန္ေတြဟာ ကမ္းေၿခ၊ ေရတံခြန္၊ ပန္းၿခံေတြမွာ မိသားစုု၊ မိတ္ေဆြေတြနဲ ့ စားေသာက္စကားေၿပာ အပန္းေၿဖေလ့ရိွတယ္။ ဗိုုက္ကဆာေနၿပီ ဒီေန ့လည္း ပင္လယ္စာထမင္းဝါ Paella မွာလိုုက္တယ္။ တန္ယာက ပင္လယ္စာအလာဂ်ီရိွလိုု ့ ပင္လယ္စာမစားဘူး ၾကက္သားနဲ ့ၾကက္သြန္ဟင္းမွာတယ္။ ပီညာကိုုကာ အုုန္းသီးနာနတ္သီးေဖ်ာ္ရည္ ေသာက္လိုု ့ေကာင္းတယ္။ ထမင္းဝါပြဲကၾကီးလိုု ့ ၂ ေယာက္စားလိုု ့ရတယ္ နည္းနည္းငန္တယ္ ပထမဆံုုးေန ့ ေပၚတူဂီဆိုုင္က ၉၀တန္ ထမင္းဝါက ပိုုေကာင္းတယ္။


တန္ယာက ဝန္ေဆာင္မႈေကာင္းလိုု ့ တစ္ဖ္ေပးမလားတိုုင္ပင္ေတာ့ ၂၀ ေပးတာနည္းတယ္ ေပးခ်င္ရင္လည္း ၁၀၊ ၁၅ ရာခိုုင္ႏႈန္း အၿပည့္ေပး။ ဒါမွမဟုုတ္ ေန ့လည္စားေကႊ်းဆိုုေတာ့ ေန ့လည္စာေကႊ်းဖိုု ့ ဆံုုးၿဖတ္လိုုက္တယ္။ ဝက္ဆိုုဒ္ေထာင္တာ၊ trip advisor မွာ ေရးတာ၊ viator မွာေၾကၿငာတာ သူအကုုန္လုုပ္တာ။ viator မွာ ရီဗ်ဴးမရိွဘူးလိုု ့ေၿပာေတာ့ trip advisor မွာ ရီဗ်ဴးေကာင္းေကာင္းေတြရိွတယ္ viator မွာ ရီဗ်ဴးေရးေပးပါလိုု ့ အကူအညီေတာင္းတယ္။ အိုုး ေရးေပးမွာေပါ့ စိတ္ခ်လိုု ့ေၿပာၿပီး ခုုထိမေရးရေသးဘူး။ ေပၚတိုုရီကိုု ဂ်ဴလိႈင္ ၾသဂုုတ္ စက္တင္ဘာက ဆိုုင္ကလုုန္းရာသီခ်ိန္ အဲ့ဒီအခ်ိန္ဆိုု တိုုးမရဘူး။ မာရီယာမုုန္တိုုင္းမတိုုင္ခင္ကဆိုု တိုုးေတြတအားေကာင္းတယ္။ မုုန္တိုုင္းတိုုက္ၿပီးတာ ၈ လေက်ာ္ၿပီ တိုုးေတြနည္းနည္းေတာ့ ဝင္လာၿပီ အရင္လိုုေတာ့ မေကာင္းေသးဘူး။ တခ်ိဳ ့စီးပြားေရးသမားေတြက ဒီမွာတိုုးကုုမၺဏီေတြလုုပ္ၿပီး ပိုုက္ဆံေတြယူတယ္။ ေဒသခံေတြအတြက္ေတာ့ ဘာမွမလုုပ္ဘူး။ တန္ယာကေတာ့ ေဒသခံပိုုက္ဆံရေအာင္ လုုပ္ေပးတယ္။ အယ္ယြန္းေကမုုတ္သံုုသစ္ေတာ ေတာင္တက္တိုုးဂိုုက္လည္း ေၿပာတယ္ တခ်ိဳ ့တိုုးရစ္ေတြကိုု ၿမိ ုု ့ေတာ္ဆန္ဟြမ္ကိုုပဲလည္ ေဒသအစားအစားေတြ မစားဘဲၿပန္သြားတာ ရိွတယ္တဲ့။ ဝိုုင္းက  သံတမန္ဗီဇာဆိုုေတာ့ စတိတ္မွာေနဖိုု ့ ဘာမွမလိုုဘူး။ ကိုုယ္က ေက်ာင္းသားကေန အိတ္ခ်္ဝမ္းဘီ၊ ဂရင္းကဒ္ရေအာင္ ဘယ္လိုုၾကိ ုုးစားခဲ့ရတယ္၊ ဘယ္ေလာက္ကုုန္တယ္ဆိုုတာ ေၿပာၿပေတာ့ တန္ယာက အံ့ၾသသြားတယ္။ ဟိုုးအေဝးက မိုုးတိမ္ေတြက ကိုုယ္တိုု ့ဖက္ကိုု အလ်င္အၿမန္ေရြ ့လာေနလိုု ့ တန္ယာက ၿပန္ဖိုု ့ေဆာ္ၾသတယ္။ ကားေပၚတက္ၿပီး မၾကာမွီ မိုုးသည္းသည္းမဲမဲ ရြာေတာ့တာပဲ။ ၿမိ ုု ့ေတာ္ဆန္ဟြမ္ေရာက္ေတာ့ ေနၿခစ္ၿခစ္ေတာက္ပူ။ အဲ့ဒီလိုု ရာသီဥတုု အေၿပာင္းအလဲၿမန္တယ္။ ညေန ၄ နာရီခြဲေလာက္နဲ ့ ဟိုုတယ္ၿပန္ေရာက္ေတာ့ ခဏနားၿပီး ကြာတားေစ့ေတြလဲဖိုု ့ CVS ၊ Wallgreens မွာ ေနေလာင္ခံခရမ္၊ မုုန္ ့သြားဝယ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ပင္လယ္ကမ္းေၿခကေန ဘတ္စ္ကားဂိတ္အထိ လမ္းေလွ်ာက္တယ္။ ၿမိ ုု ့ေတာ္ေဟာင္းဆန္ဟြမ္ဆီသြားဖိုု ့ ဘတ္စ္ကားေစာင့္တာ ညေန ၇ နာရီခြဲအထိ တစီးမွမလာဘူး။ အြန္လိုုင္းကေနလည္း ၾကည့္လိုု ့မရ uber နဲ ့သြားရင္ ၆ က်ပ္ပဲေပးရတယ္။ ေနာက္ေန ့ နာရီဝက္ေစာင့္လိုု ့မွ ဘတ္စ္ကားမလာရင္ uber ငွားသြားမယ္။ ေနာက္ေန ့ Cueva Ventana နဲ ့ Indian ဂူသြားတဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့ ေနာက္ပိုု ့စ္မွပဲ တင္ပါေတာ့မယ္။

Happy Traveling !

စန္းထြန္း

ဇြန္ ၁၀၊ ၂၀၁၈။