ကိုုစကာရီကာ၊ ပနားမား ခရီးစဥ္ကိုု စတင္တဲ့သူက ဗီယက္နမ္မေလးဝိုုင္းပါ။ ၂၀၁၇ စက္တင္ဘာလကုုန္ မန္မိုုရီယမ္ေဒးပိတ္ရက္ ကိုုစကာရီကာ၊ ပနားမားကိုု သြားမလိုု ့စီစဥ္ထားတာ ဝိုုင္းရဲ ့ယူအက္စ္ဗီဇာက ၆ လသက္တမ္းမရိွေတာ့လိုု ့ မသြားၿဖစ္လိုုက္ဘူး။ ဝိုုင္းက ယူအန္မွာ လုုပ္ေနတာ အလုုပ္ဗီဇာက တစ္ႏွစ္တစ္ၾကိမ္ သက္တမ္းတိုုးရတယ္။ ခရီးမသြားခင္ ဗီဇာသက္တမ္း ၆ လ ရိွေသးရဲ ့လားဆိုုတာ မစစ္လိုုက္ဘူးထင္တယ္။ ရာမားေၿပာသလိုု smart people make stupid mistakes ဆိုုပါေတာ့။ ဘြတ္ကင္လုုပ္ထားတဲ့ တိုုးခရီး ၂ ခုုက ပိုုက္ဆံၿပန္ေပးတယ္ ေလယာဥ္လတ္မွတ္ကလည္း ပိုုက္ဆံၿပန္ေပးေတာ့ ေတာ္ေသးတာေပါ့။ ကိုုယ္က အဲဒီတုုန္းက ဆူနမ္၊ ရာမားတိုု ့ဆီ သြားလည္ေနတာ။ ဝိုုင္း ေနာက္တၾကိမ္သြားလည္မလိုု ့ စီစဥ္ေတာ့ ကိုုယ့္ကိုုလိုုက္မလားလိုု ့ ေခၚတယ္။ ကိုုယ္က လိုုက္မယ္ ဆူနမ္၊ ရာမားတိုု ့ကိုုလည္း ေခၚလိုု ့ရလားဆိုုေတာ့ ရတယ္တဲ့။ ရာမားက ဒီဇင္ဘာမွာ ဟာဝိုုင္အီကိုု သြားထားလိုု ့ မလိုုက္ေတာ့ဘူး။ ဆူနမ္က ဒီဇင္ဘာမွာ လန္ဒန္ကိုု သြားထားေပမယ့္ စိတ္ဝင္စားတယ္တဲ့။ ဝိုုင္းစီစဥ္ထားတာက ၄ ရက္ခရီး ၾကသပေတးေန ့ ညဥ့္နက္သန္းေခါင္း ေလယာဥ္စီး။ ေနာက္ေန ့မနက္ေရာက္ ၿမိ ုု ့လည္ေခါင္က ဟိုုတယ္မွာတည္း ဟိုုဒီေလွ်ာက္ၾကည့္။ တိုုး ၂ ခုု ဘြတ္ တိုုးေတြက ၿမိ ုု ့လည္ေခါင္က ဟိုုတယ္ေတြဆိုု လိုုက္ေခၚေပးတယ္။ ေနာက္ဆံုုးေန ့ မနက္ေစာေစာ ၁ နာရီေဝးတဲ့ ပနားမားကိုုသြား ၁၀ နာရီ ထရန္စစ္ထိုုင္ေနတဲ့အခ်ိန္အတြင္းမွာ ပနားမားတူးေၿမာင္းကိုုသြားလည္။ ကိုုစကာရီကာနဲ ့ ပနားမားက ယူအက္စ္ဂရင္းကဒ္၊ စီတီဇင္ေတြဆိုု ဗီဇာမလိုုဘူး။ ဝိုုင္းက ႏွစ္သစ္ကူးခ်ိန္ ေဖေဖၚဝါရီလမွာ ဗီယက္နမ္ကိုု ၿပန္ေလ့ရိွတယ္။ ဒီလိုုနဲ ့ ၃ ေယာက္ အဆင္ေၿပတယ့္အခ်ိန္ကိုု ေရြးလိုုက္ေတာ့ မတ္ ၁၆ ကေန ၁၉ အထိ သြားဖိုု ့ ဆံုုးၿဖတ္လိုုက္ၾကတယ္။ ေသာၾကာ၊ တနလၤာေန ့ခြင့္ယူ၊ တနလၤာေန ့ ညဥ့္သန္းေခါင္မွ ၿပန္ေရာက္မွာမိုု ့အဂၤါေန ့ကို ေန ့တဝက္ ဒါမွမဟုုတ္ တေန ့လံုုးခြင့္ယူၿပီး အနားယူ။
နယူးေယာက္ကေန ကိုုစကာရီကာႏိုုင္ငံၿမိ ုု ့ေတာ္ ဆန္ဟိုုေဆးကိုု ေလယာဥ္တိုုက္ရိုုက္ရိွေပမယ့္ ပနားမားကိုု ဝင္လည္ခ်င္လိုု ့ ပနားမားမွာ ထရန္စစ္ထိုုင္တယ္။ ၄ ရက္ ၂ ႏိုုင္ငံ ေလယာဥ္လတ္မွတ္ ၅၀၀၊ တိုုး ၂ ခုုက ၃၀၀၊ ဟိုုတယ္၊ ပနားမားတိုုး ၂၀၀၊ ဘာဘာညာညာ ၁၃၀၀ - ၁၅၀၀ ကုုန္မယ္လိုု ့ ခန္ ့မွန္းထားတယ္။ ဝိုုင္းက မတ္လဆန္းမွာ မတ္ဒါကာစကာကိုု အေရးေပၚသြားရဖိုု ့ ၿဖစ္လာတယ္။ ဝိုုင္းပါေအာင္ ရက္ကိုု ေရွ ့တိုုးေနာက္ဆုုတ္ ၾကိ ုုးစားၾကေသးတယ္။ ရက္ေၿပာင္းရင္ ေလယာဥ္လတ္မွတ္ ေၿပာင္းခ ၂၅၀၊ ေပါက္ေစ်းခ၊ ဘာခညာခနဲ ့ ၂ ဆနီးပါးေလာက္ က်သြားတယ္။ ရက္ကလည္း ဘယ္လိုုမွညိွလိုု ့မရတာနဲ ့ ဝိုုင္းမပါဘဲ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ရက္အတိုုင္း သြားဖိုု ့ဆံုုးၿဖတ္လိုုက္ၾကတယ္။ ဆူနမ္က ပရိုုက္ဗိုုက္တိုုးေတြ စံုုစမ္းၿပီး ပရုုိက္ဗိုုက္တိုုးနဲ ့ သြားခ်င္တယ္။ ကိုုစကာရီကာႏိုုင္ငံၿမိ ုု ့ေတာ္ ဆန္ဟိုုေဆးၿမိ ုု ့လယ္ေခါင္က လံုုၿခံ ုုစိတ္ခ်မႈမရိွဘူး ၿမိ ုု ့လည္ေခါင္က ဟိုုတယ္ေတြဆီမွာ မတည္းနဲ ့လိုု ့ ဘေလာ့ေတြကေၿပာတယ္တဲ့။ ညဖက္တေယာက္တည္း လံုုၿခံ ုုစိတ္ခ်မႈမရိွတဲ့ေနရာသြားရင္ ဘယ္ႏိုုင္ငံရဲ ့ၿမိ ုု ့လယ္ေခါင္မွ လံုုၿခံ ုုမႈမရိွဘူး။ ဝိုုင္းက စပိန္စကားေၿပာတတ္တယ္ ကိုုယ္တိုု ့က စပိန္စကားမတတ္ဘူး ပရိုုက္ဗိုုက္တိုုးနဲ ့မွ ေကာင္းမွာ။ ကိုုစကာရီကာႏိုုင္ငံကိုု လာလည္တဲ့လူတိုုင္း စပိန္စကားမေၿပာတတ္ဘူး ႏိုုင္ငံတကာက လာေနတာပဲဟာကိုု။ ပရုုိက္ဗိုုက္တိုုးက ေစ်းၾကီးလိုုက္တာ ၃ ရက္တည္းကိုု ၆၀၀ ေက်ာ္ ေစ်းၾကီးတယ္။ ဝိုုင္းစီစဥ္သလိုုပဲ သြားခ်င္တယ္။ viator တိုုးေတြက ဆန္ဟိုုေဆးၿမိ ုု ့ကေန စထြက္တာ tourist attraction ေတြက ဆန္ဟိုုေဆးၿမိ ုု ့ကေန ၃ ၊ ၄ နာရီေဝးတဲ့ ၿမိ ုု ့ေတြမွာ။ ဘာနဲ ့တူသလဲဆိုုေတာ့ ေမရီလန္းကေန ၄ နာရီေဝးတဲ့ နယူးေယာက္ကိုုသြားလည္ ေမရီလန္းကိုုၿပန္လာ ကားေပၚမွာ အခ်ိန္ကုုန္တယ္။ ကိစၥမရိွဘူး ကယ္လီဖိုုးနီးယားဖက္ကိုု သြားလည္တုုန္းကဆိုု တေန ့ ၅ နာရီ ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ တေနရာနဲ ့တေနရာ ေဝးတာကိုုး။
ဆူနမ္က ၾကိ ုုးတံတားကိုုသြားတဲ့ viator တိုုးရိွရင္ ကိုုယ္စီစဥ္တာကိိုု လက္ခံမယ္တဲ့။ viator tour မွာ ဆန္ဟိုုေဆးၿမိ ုု ့ကေန ၾကိ ူးတံတားသြားတဲ့တိုုးမရိွ ဆန္ဟိုုေဆးၿမိ ုု ့ကေန ၄ နာရီေလာက္ေဝးတဲ့ၿမိ ုု ့ကေနေတာ့ တိုုးရိွတယ္။ ဆန္ဟိုုေဆးၿမိ ုု ့ကေန အဲ့ဒီၿမိ ုု ့ကိုုသြားဖိုု ့ ကိုုယ္မစီစဥ္ႏိုုင္ဘူး။ ၾကည့္ ပရိုုက္ဗိုုက္တိုုးက စီစဥ္ေပးႏိုုင္တယ္။ သူ သြားခ်င္တဲ့ေနရာေတြကိုု အခ်ိန္တိုုတိုုနဲ ့ သြားႏိုုင္တယ္၊ လူမပင္ပန္းဘူး၊ လံုုၿခံ ုုစိတ္ခ်ရတယ္၊ တည္းမယ့္ဟိုုတယ္ေတြကလည္း အေကာင္းစား၊ ဟိုုတယ္ေတြမွာ ေရပူစမ္းပါတယ္။ ဆူနမ္က သူ ့တိုုးထက္ သာတယ္ဆိုုတာ လက္ခံေလာက္ေအာင္ ရွင္းၿပႏိုုင္ရင္ ကိုုယ့္တိုုးကိုု သူလိုုက္မယ္တဲ့။ ဆူနမ့္ကိုု viator တိုုးဆီပါလာေအာင္ ကိုုယ္မဆြဲေဆာင္ႏိုုင္၊ ဆူနမ္ ့ကိုု ႏိုုင္ေအာင္မေၿပာႏိုုင္။ ဆူနမ္က သူ ့တိုုးဒီေလာက္ေကာင္းတာ၊ သူ တလခြဲေလာက္ ၿပင္ဆင္ထားရတဲ့တိုုးကိုု ကိုုယ္ဘာလိုု ့လက္မခံႏိုုင္မွန္း နားမလည္ႏိုုင္ဘူး။ ကိုုယ္ကလည္း ဆူနမ္ ဘာလိုု ့ေစ်းၾကီးတဲ့ ပရိုုက္ဗိုုက္တိုုးနဲ ့ သြားခ်င္ရတာလည္း နားမလည္ႏိုုင္ဘူး။ ဝိုုင္းပါရင္ အေကာင္းသား ဒီမိုုကေရစီနည္းနဲ ့ ၂ မဲ ၁ မဲ ႏိုုင္တယ္ဆိုုၿပီး ကိုုယ့္တိုုးကိုု ေရြးလိုုက္လိုု ့ရတယ္။ ဆူနမ္ဟာ အေတာ့္ကိုု ေခါင္းမာတာပဲ ၾကိ ုုးတံတားကိုု မသြားရရင္ ေသမွာက်ေနတာပဲ။ လံုုၿခံ ုုစိတ္ခ်မႈမရိွရင္ ဝိုုင္း တေယာက္တည္းသြားဖိုု ့ ဘယ္လိုုလုုပ္ စီစဥ္မွာလဲ။ ဆူနမ္နဲ ့ကိုုယ္ ၿငင္းခုုန္ရန္ၿဖစ္ေအာ္ဟစ္ ေနာက္ဆံုုးေတာ့ ဆူနမ့္တိုုးကိုု လက္ခံလိုုက္ရေတာ့တယ္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ မေက်မနပ္နဲ ့ေပါ့ ေနာက္ေနာင္ ဒင္းနဲ ့ ဘယ္ေတာ့မွ ခရီးမသြားဘူး။ ခုုမွပဲ ဝိုုင္းတန္ဖိုုးကိုု နားလည္သေဘာေပါက္ေတာ့တယ္။ မိန္းၿပည္နယ္ အေကဒီးယားအမ်ိဳးသားဥယ်ာဥ္ကိုု သြားလည္ေတာ့ ဘားဟာဘားၿမိ ုု ့ ကမ္းနားက စားေသာက္ဆိုုင္မွာ ေန ့လည္စာစားဖိုု ့ တိုုးဂိုုက္ကညႊန္းလိုု ့ သြားေမးေတာ့ ၂ နာရီ ေစာင့္ရမယ္တဲ့။ ဝိုုင္းက တိုု ့ဒီကိုုလာတာ စားေသာက္ဖိုု ့မဟုုတ္ဘူး ငါးေစ်းက ေလာ္စတာရိုုးဝယ္ ေန ့လည္စာကိုု ခပ္သုုတ္သုုတ္စားၿပီး ေလွ်ာက္ၾကည့္ရေအာင္တဲ့။
ကိုုယ္နဲ ့စိတ္တူကိုုယ္တူ ဝါသနာတူ ခရီးသြားေဖာ္ေကာင္းေကာင္းရတယ္ဆိုုတာ ကံေကာင္းၿခင္းတမ်ိဳးပဲ။ ကိုုယ္ ဆူနမ့္ကိုု စိတ္တိုုေနတယ္ဆိုုတာ သူက နည္းနည္းေလးမွ မရိပ္မိဘူး။ ဆူနမ္က သူဘာလုုပ္လုုပ္ ကိုုယ္ကလန္ကဆန္လုုပ္မယ္၊ ရန္ၿဖစ္မယ္လိုု ့ မွန္းထားတဲ့သူဆိုုေတာ့ ကိုုယ္ သေဘာမတူတာကိုု ခပ္ေအးေအးပဲ။ ကိုုယ့္မွာေတာ့ ေနာက္ေနာင္ ဒင္းနဲ ့ ဘယ္ေတာ့မွ ခရီးမသြားေတာ့ဖူး၊ ၾကိ ုုးတံတားေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္ရမွာ ေၾကာက္တယ္လိုု ့ေၿပာရင္ ၾကိ ုုးတံတားေပၚကေန ဒင္းကိုု တြန္းခ်လိုုက္မယ္လိုု ့ ဝိုုင္းကိုုေၿပာၿပီး ရယ္လိုုက္ရတာ။ ဘြဲ ့ယူတုုန္းက သူ ့မိဘေတြကိုု လာ့ဗီးဂတ္လိုုက္ပိုု ့ေတာ့ တရုုတ္တိုုးစီးၿပီးကတည္းက ဆူနမ္က တိုုးေတြကိုု မၾကိ ုုက္ေတာ့တာ။ တရုုတ္တိုုးကားေတြမွာ အိမ္သာပါေပမယ့္ ၂ နာရီေလာက္ဆိုု rest area ေတြမွာ အိမ္သာအတြက္ ရပ္ေပးတယ္။ ခင္သက္ေထြးဆူနမ္က rest area မေရာက္ခင္ ရွဴးေပါက္ခ်င္လိုု ့ ေအာင့္ထား၊ ကားရပ္ေရာ သူ ့ခံုုေနရာက ေနာက္ဆံုုးခံုု လူကုုန္ေအာင္ ေစာင့္ေနရင္ ထြက္က်လိမ့္မယ္။ မၿဖစ္ေခ်ဘူး excuse me ဆိုုၿပီး အိမ္သာအတင္းေၿပးရတယ္တဲ့။ အေဖလည္း ကိုုသက္ေထြး ဒါေပမဲ့ တခါမွ အဲ့ဒီလိုုမၿဖစ္ဘူး ေရေသာက္တာကိုု ေလွ်ာ့ရတာေပါ့တဲ့။ လူၾကီးေတြေတာင္ တရုုတ္တိုုးကား စီးႏိုုင္ရဲ ့သားနဲ ့ ဆူနမ္ကမစီးႏိုုင္။ တရုုတ္တိုုးေတြက rush ေတာ့ၿဖစ္တယ္ ကိုုယ့္ကားလိုု စိတ္ၾကိ ုုက္စိမ္ေၿပနေၿပ ေနလိုု ့ေတာ့ ဘယ္ရပါ့မလဲ။ ကားမေမာင္းခ်င္တဲ့ ကိုုယ္နဲ ့ဝိုုင္းနဲ ့ကေတာ့ တိုုးကားက အဆင္ေၿပတယ္။ ဘယ္သူမွလည္း တေနရာတည္းမွာ ၄၊ ၅ နာရီ မေနခ်င္ပါဘူး။ viator တိုုးေတြက တရုုတ္တိုုးေတြလိုု မဟုုတ္ဘူး ဥေရာပသားေတြစီးတာ ေစ်းၾကီးတယ္။ ကိုုယ္ ဗီလာဒဲဖီးယားကိုု သြားလည္တုုန္းက viator နဲ ့ တရုုတ္ကားက ၇၅ ပဲ ေပးရတဲ့အခ်ိန္မွာ viator တိုုးက ၁၅၀။ ဥေရာပသားေတြၾကီးပဲ အာရွသားဆိုုလိုု ့ ကိုုယ္နဲ ့ အိႏိၵယအဘိုုးၾကီးေဒါက္တာ ၂ ေယာက္ပဲပါတယ္။
ဝိုုင္း မက္ဆီကိုုသြားလည္တုုန္းကလည္း viator တိုုး အဆင္ေၿပတယ္တဲ့။ ဝိုုင္းက ကိုုစကာရီကာက ဘာၿဖစ္လိုု ့လည္းမသိဘူး ၂ ေခါက္ရိွၿပီ စီစဥ္တာပ်က္တယ္။ မေလွ်ာ ့ေသးဘူး ဧၿပီလလယ္ၿပန္ေရာက္ရင္ ကိုုစကာရီကာကိုု တတိယအေခါက္ စီစဥ္ၿပီးသြားလည္မလိုု ့တဲ့။ good luck ! never give up ! လိုု ့ ခ်ီးယားလိုုက္ၾကေသးတယ္။ ၾကာသပေတးေန ့ည ၁၀ နာရီခြဲ ဆူနမ္က ဂရင္းကဒ္ေပမယ့္ ၿမန္မာႏိုုင္ငံသားဆိုုရင္ ကိုုစကာရီကာဗီဇာလိုုတယ္လိုု ့ ဖိုုရမ္မွာေၿပာေနတယ္။ ကိုုစကာရီကာဆိုုဒ္က update မလုုပ္တာၾကာၿပီ ဖိုုရမ္က မႏွစ္က update လုုပ္ထားတယ္။ ဗီဇာလိုုတယ္ဆိုုရင္ တနလၤာေန ့ ရံုုးကေနခြင့္ယူၿပီး ဗီဇာသြားလုုပ္မယ္။ ၾကသပေတးေန ့ညဥ့္နက္သန္းေခါင္သြားမွာ ၄ ရက္နဲ ့ ဗီဇာရပါ့မလားနဲ ့ စိတ္ပူရၿပန္ၿပီ။ ေသာၾကာေန ့မနက္ ရံုုးမွာအလုုပ္မလုုပ္ႏိုုင္ဘူး ဒီစီနဲ ့နယူးေယာက္ ကိုုစကာရီကာသံရံုုးေတြကိုု ဖုုန္းအဆက္မၿပတ္ေခၚေပမယ့္ မကိုုင္ဘူး။ ခ်ီကာဂိုုသံရံုုးကေတာ့ ကိုုင္တယ္ ပတ္စ္ပိုု ့စ္နဲ ့ဂရင္းကဒ္ကိုု ဓာတ္ပံုုပိုု ့ေပးပါတယ့္။ အၾကံရၿပီ စတိတ္မွာရိွတဲ့ ကိုုစကာသံရံုုးအကုုန္လံုုးကိုု အီးေမးလ္ပိုု ့လိုုက္တယ္။ ေန ့လည္က်ေတာ့ မီယာမီသံရံုုးက အီးေမးလ္ၿပန္လာတယ္ ဂရင္းကဒ္ ၆ လသက္တမ္းရိွေနရင္ ဗီဇာမလိုု တိုုးရစ္အလည္ဗီဇာ B1 B2 နဲ ့ေတာင္ အလည္လာလိုု ့ရတယ္။ ေနာက္ခ်ီကာဂိုုသံရံုုး၊ ေလာ့အိန္ဂ်ယ္လစ္သံရံုုးေတြက အီးေမးလ္ၿပန္လာတယ္ ဗီဇာမလိုုပါတဲ့။ ဒီစီနဲ ့နယူးေယာက္ကေတာ့ အေတာ္ေလးၾကာမွ ၿပန္လာတယ္။ ကိုုစကာရီကာကိုု ခရီးသြားမယ္လိုု ့ အေဖ့ကိုုေၿပာေတာ့ ခရီးေတြသိပ္မသြားနဲ ့ ပိုုက္ဆံစုုဦးတဲ့။ အေဖ သမီး အရက္မေသာက္၊ ေဆးလိပ္မေသာက္၊ ဘားလည္မသြား၊ ပိုုက္ဆံအပိုုမသုုံး၊ ခရီးမွမသြားရင္ ဘာမွအပန္းေၿဖစရာမရိွဘူးလိုု ့ ၿပန္ေၿပာေတာ့ ဘာမွမေၿပာေတာ့ဘူး။
ကိုုယ့္က်ေတာ့ ခရီးမသြားနဲ ့ ပိုုက္ဆံစုု သူက်ေတာ့ ဥေရာပကိုု သြားခ်င္လိုု ့တဲ့။ ေနာက္ၾကံ ုုမွ ဥေရာပကိုုမသြားနဲ ့ အေဖေရ ပိုုက္ဆံစုုလိုု ့ ေၿပာလိုုက္ဦးမယ္။ ေမာင္ေမာင္ကလည္း စန္းထြန္း ခရီးသိပ္မသြားနဲ ့ ပိုုက္ဆံစုုနဲ ့။ ေနာက္မွေမးလိုုက္ဦးမယ္ နင့္မွာ ပိုုက္ဆံစုုၿပီးသား ဘယ္ႏွစ္ၿပားရိွလဲလိုု ့။ အလုုပ္ပင္ပင္ပန္းပန္းလုုပ္ၿပီး ရွာထားတာေတြ ဘာမွမသံုုးမစား ၿခစ္ကုုတ္ၿပီး မစုုႏိုုင္ပါဘူးေတာ္။ ဘဝဆိုုတာ တိုုတိုုေလး ကိုုယ္လုုပ္ခ်င္တာေတြ မလုုပ္လုုိက္ရဘဲ ေသသြားခဲ့ရင္ ရွာေဖြစုုေဆာင္းထားတဲ့ ပိုုက္ဆံေတြကိုု ေနာက္ဘဝဆီလည္း သယ္သြားလိုု ့မရဘူး။ ေယာက်ာ္းမယူေသးဘူးလား၊ ခရီးေတြသိပ္မသြားနဲ ့ ပိုုက္ဆံစုုလိုု ့ေၿပာလိုု ့သူေတြကိုု သိပ္အၿမင္ကပ္တာပဲ။ ခရီးသြားတယ္ဆိုုတာ က်န္းမာေရးလည္းေကာင္းမွ၊ ခရီးသြားဖိုု ့ ပိုုက္ဆံလည္းရိွဦးမွ၊ ခြင့္ကလည္း ရဦးမွ၊ ခရီးသြားမယ့္အေဖာ္လည္း ရိွဦးမွ။ ခရီးသြားရင္ ရတဲ့အေတြ ့အၾကံ ုု၊ အေတြးအၿမင္သစ္ေတြက ဘာနဲ ့မွ မလဲႏိုုင္ဘူး။ စတိတ္မွာ ၇ ႏွစ္ေနၿပီးမွ စတိတ္ၿပင္ပထြက္တဲ့ ကိုုယ့္ရဲ ့ ေရၿခားေၿမၿခား ပထမဆံုုး ႏိုုင္ငံရပ္ၿခားခရီးဆိုုပါေတာ့။ ခုု ပိုု ့စ္တင္တယ့္အခ်ိန္ဆိုု ကိုုစကာရီကာရဲ ့ အထင္ကရၿဖစ္တဲ့ မီးေတာင္တက္တဲ့လမ္း၊ ၾကိ ုုးတံတား၊ ေကာ္ဖီစိုုက္ခင္း၊ ပနားမားတူးေၿမာင္း ဘယ္ေနရာမ်ား ဆူနမ္နဲ ့ကိုုယ္ ေနာင္ဂ်ိန္ခ်ေနၾကမလဲမသိ။ ၿပန္လာမွပဲ ကိုုစကာရီကာ၊ ပနားမားသြား ေတာလားပိုု ့စ္ေတြ တင္ပါဦးမယ္။
Happy Traveling !
စန္းထြန္း
မတ္ ၁၈၊ ၂၀၁၈။
နယူးေယာက္ကေန ကိုုစကာရီကာႏိုုင္ငံၿမိ ုု ့ေတာ္ ဆန္ဟိုုေဆးကိုု ေလယာဥ္တိုုက္ရိုုက္ရိွေပမယ့္ ပနားမားကိုု ဝင္လည္ခ်င္လိုု ့ ပနားမားမွာ ထရန္စစ္ထိုုင္တယ္။ ၄ ရက္ ၂ ႏိုုင္ငံ ေလယာဥ္လတ္မွတ္ ၅၀၀၊ တိုုး ၂ ခုုက ၃၀၀၊ ဟိုုတယ္၊ ပနားမားတိုုး ၂၀၀၊ ဘာဘာညာညာ ၁၃၀၀ - ၁၅၀၀ ကုုန္မယ္လိုု ့ ခန္ ့မွန္းထားတယ္။ ဝိုုင္းက မတ္လဆန္းမွာ မတ္ဒါကာစကာကိုု အေရးေပၚသြားရဖိုု ့ ၿဖစ္လာတယ္။ ဝိုုင္းပါေအာင္ ရက္ကိုု ေရွ ့တိုုးေနာက္ဆုုတ္ ၾကိ ုုးစားၾကေသးတယ္။ ရက္ေၿပာင္းရင္ ေလယာဥ္လတ္မွတ္ ေၿပာင္းခ ၂၅၀၊ ေပါက္ေစ်းခ၊ ဘာခညာခနဲ ့ ၂ ဆနီးပါးေလာက္ က်သြားတယ္။ ရက္ကလည္း ဘယ္လိုုမွညိွလိုု ့မရတာနဲ ့ ဝိုုင္းမပါဘဲ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ရက္အတိုုင္း သြားဖိုု ့ဆံုုးၿဖတ္လိုုက္ၾကတယ္။ ဆူနမ္က ပရိုုက္ဗိုုက္တိုုးေတြ စံုုစမ္းၿပီး ပရုုိက္ဗိုုက္တိုုးနဲ ့ သြားခ်င္တယ္။ ကိုုစကာရီကာႏိုုင္ငံၿမိ ုု ့ေတာ္ ဆန္ဟိုုေဆးၿမိ ုု ့လယ္ေခါင္က လံုုၿခံ ုုစိတ္ခ်မႈမရိွဘူး ၿမိ ုု ့လည္ေခါင္က ဟိုုတယ္ေတြဆီမွာ မတည္းနဲ ့လိုု ့ ဘေလာ့ေတြကေၿပာတယ္တဲ့။ ညဖက္တေယာက္တည္း လံုုၿခံ ုုစိတ္ခ်မႈမရိွတဲ့ေနရာသြားရင္ ဘယ္ႏိုုင္ငံရဲ ့ၿမိ ုု ့လယ္ေခါင္မွ လံုုၿခံ ုုမႈမရိွဘူး။ ဝိုုင္းက စပိန္စကားေၿပာတတ္တယ္ ကိုုယ္တိုု ့က စပိန္စကားမတတ္ဘူး ပရိုုက္ဗိုုက္တိုုးနဲ ့မွ ေကာင္းမွာ။ ကိုုစကာရီကာႏိုုင္ငံကိုု လာလည္တဲ့လူတိုုင္း စပိန္စကားမေၿပာတတ္ဘူး ႏိုုင္ငံတကာက လာေနတာပဲဟာကိုု။ ပရုုိက္ဗိုုက္တိုုးက ေစ်းၾကီးလိုုက္တာ ၃ ရက္တည္းကိုု ၆၀၀ ေက်ာ္ ေစ်းၾကီးတယ္။ ဝိုုင္းစီစဥ္သလိုုပဲ သြားခ်င္တယ္။ viator တိုုးေတြက ဆန္ဟိုုေဆးၿမိ ုု ့ကေန စထြက္တာ tourist attraction ေတြက ဆန္ဟိုုေဆးၿမိ ုု ့ကေန ၃ ၊ ၄ နာရီေဝးတဲ့ ၿမိ ုု ့ေတြမွာ။ ဘာနဲ ့တူသလဲဆိုုေတာ့ ေမရီလန္းကေန ၄ နာရီေဝးတဲ့ နယူးေယာက္ကိုုသြားလည္ ေမရီလန္းကိုုၿပန္လာ ကားေပၚမွာ အခ်ိန္ကုုန္တယ္။ ကိစၥမရိွဘူး ကယ္လီဖိုုးနီးယားဖက္ကိုု သြားလည္တုုန္းကဆိုု တေန ့ ၅ နာရီ ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ တေနရာနဲ ့တေနရာ ေဝးတာကိုုး။
ဆူနမ္က ၾကိ ုုးတံတားကိုုသြားတဲ့ viator တိုုးရိွရင္ ကိုုယ္စီစဥ္တာကိိုု လက္ခံမယ္တဲ့။ viator tour မွာ ဆန္ဟိုုေဆးၿမိ ုု ့ကေန ၾကိ ူးတံတားသြားတဲ့တိုုးမရိွ ဆန္ဟိုုေဆးၿမိ ုု ့ကေန ၄ နာရီေလာက္ေဝးတဲ့ၿမိ ုု ့ကေနေတာ့ တိုုးရိွတယ္။ ဆန္ဟိုုေဆးၿမိ ုု ့ကေန အဲ့ဒီၿမိ ုု ့ကိုုသြားဖိုု ့ ကိုုယ္မစီစဥ္ႏိုုင္ဘူး။ ၾကည့္ ပရိုုက္ဗိုုက္တိုုးက စီစဥ္ေပးႏိုုင္တယ္။ သူ သြားခ်င္တဲ့ေနရာေတြကိုု အခ်ိန္တိုုတိုုနဲ ့ သြားႏိုုင္တယ္၊ လူမပင္ပန္းဘူး၊ လံုုၿခံ ုုစိတ္ခ်ရတယ္၊ တည္းမယ့္ဟိုုတယ္ေတြကလည္း အေကာင္းစား၊ ဟိုုတယ္ေတြမွာ ေရပူစမ္းပါတယ္။ ဆူနမ္က သူ ့တိုုးထက္ သာတယ္ဆိုုတာ လက္ခံေလာက္ေအာင္ ရွင္းၿပႏိုုင္ရင္ ကိုုယ့္တိုုးကိုု သူလိုုက္မယ္တဲ့။ ဆူနမ့္ကိုု viator တိုုးဆီပါလာေအာင္ ကိုုယ္မဆြဲေဆာင္ႏိုုင္၊ ဆူနမ္ ့ကိုု ႏိုုင္ေအာင္မေၿပာႏိုုင္။ ဆူနမ္က သူ ့တိုုးဒီေလာက္ေကာင္းတာ၊ သူ တလခြဲေလာက္ ၿပင္ဆင္ထားရတဲ့တိုုးကိုု ကိုုယ္ဘာလိုု ့လက္မခံႏိုုင္မွန္း နားမလည္ႏိုုင္ဘူး။ ကိုုယ္ကလည္း ဆူနမ္ ဘာလိုု ့ေစ်းၾကီးတဲ့ ပရိုုက္ဗိုုက္တိုုးနဲ ့ သြားခ်င္ရတာလည္း နားမလည္ႏိုုင္ဘူး။ ဝိုုင္းပါရင္ အေကာင္းသား ဒီမိုုကေရစီနည္းနဲ ့ ၂ မဲ ၁ မဲ ႏိုုင္တယ္ဆိုုၿပီး ကိုုယ့္တိုုးကိုု ေရြးလိုုက္လိုု ့ရတယ္။ ဆူနမ္ဟာ အေတာ့္ကိုု ေခါင္းမာတာပဲ ၾကိ ုုးတံတားကိုု မသြားရရင္ ေသမွာက်ေနတာပဲ။ လံုုၿခံ ုုစိတ္ခ်မႈမရိွရင္ ဝိုုင္း တေယာက္တည္းသြားဖိုု ့ ဘယ္လိုုလုုပ္ စီစဥ္မွာလဲ။ ဆူနမ္နဲ ့ကိုုယ္ ၿငင္းခုုန္ရန္ၿဖစ္ေအာ္ဟစ္ ေနာက္ဆံုုးေတာ့ ဆူနမ့္တိုုးကိုု လက္ခံလိုုက္ရေတာ့တယ္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ မေက်မနပ္နဲ ့ေပါ့ ေနာက္ေနာင္ ဒင္းနဲ ့ ဘယ္ေတာ့မွ ခရီးမသြားဘူး။ ခုုမွပဲ ဝိုုင္းတန္ဖိုုးကိုု နားလည္သေဘာေပါက္ေတာ့တယ္။ မိန္းၿပည္နယ္ အေကဒီးယားအမ်ိဳးသားဥယ်ာဥ္ကိုု သြားလည္ေတာ့ ဘားဟာဘားၿမိ ုု ့ ကမ္းနားက စားေသာက္ဆိုုင္မွာ ေန ့လည္စာစားဖိုု ့ တိုုးဂိုုက္ကညႊန္းလိုု ့ သြားေမးေတာ့ ၂ နာရီ ေစာင့္ရမယ္တဲ့။ ဝိုုင္းက တိုု ့ဒီကိုုလာတာ စားေသာက္ဖိုု ့မဟုုတ္ဘူး ငါးေစ်းက ေလာ္စတာရိုုးဝယ္ ေန ့လည္စာကိုု ခပ္သုုတ္သုုတ္စားၿပီး ေလွ်ာက္ၾကည့္ရေအာင္တဲ့။
 |
| ၂၀၁၈ မတ္ ၁၀ တရုုတ္တန္းမွာ ခ်စ္အစ္မၾကီးမခိုုင္နဲ ့ ဆံုုတုုန္းက မခိုုင္အမ်ိဳးသား ရိုုက္ေပးထားတဲ့ ဓာတ္ပံုုေလးကိုု သေဘာက်လိုု ့ မဆီမဆိုုင္ တင္ပါတယ္..ကင္မရာမန္းက lens အသစ္ကိုု စမ္းခ်င္ေနတာ... ဒီကလည္း ဓာတ္ပံုုသိပ္မရိုုက္ခ်င္ရွာဘူး... |
ကိုုယ္နဲ ့စိတ္တူကိုုယ္တူ ဝါသနာတူ ခရီးသြားေဖာ္ေကာင္းေကာင္းရတယ္ဆိုုတာ ကံေကာင္းၿခင္းတမ်ိဳးပဲ။ ကိုုယ္ ဆူနမ့္ကိုု စိတ္တိုုေနတယ္ဆိုုတာ သူက နည္းနည္းေလးမွ မရိပ္မိဘူး။ ဆူနမ္က သူဘာလုုပ္လုုပ္ ကိုုယ္ကလန္ကဆန္လုုပ္မယ္၊ ရန္ၿဖစ္မယ္လိုု ့ မွန္းထားတဲ့သူဆိုုေတာ့ ကိုုယ္ သေဘာမတူတာကိုု ခပ္ေအးေအးပဲ။ ကိုုယ့္မွာေတာ့ ေနာက္ေနာင္ ဒင္းနဲ ့ ဘယ္ေတာ့မွ ခရီးမသြားေတာ့ဖူး၊ ၾကိ ုုးတံတားေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္ရမွာ ေၾကာက္တယ္လိုု ့ေၿပာရင္ ၾကိ ုုးတံတားေပၚကေန ဒင္းကိုု တြန္းခ်လိုုက္မယ္လိုု ့ ဝိုုင္းကိုုေၿပာၿပီး ရယ္လိုုက္ရတာ။ ဘြဲ ့ယူတုုန္းက သူ ့မိဘေတြကိုု လာ့ဗီးဂတ္လိုုက္ပိုု ့ေတာ့ တရုုတ္တိုုးစီးၿပီးကတည္းက ဆူနမ္က တိုုးေတြကိုု မၾကိ ုုက္ေတာ့တာ။ တရုုတ္တိုုးကားေတြမွာ အိမ္သာပါေပမယ့္ ၂ နာရီေလာက္ဆိုု rest area ေတြမွာ အိမ္သာအတြက္ ရပ္ေပးတယ္။ ခင္သက္ေထြးဆူနမ္က rest area မေရာက္ခင္ ရွဴးေပါက္ခ်င္လိုု ့ ေအာင့္ထား၊ ကားရပ္ေရာ သူ ့ခံုုေနရာက ေနာက္ဆံုုးခံုု လူကုုန္ေအာင္ ေစာင့္ေနရင္ ထြက္က်လိမ့္မယ္။ မၿဖစ္ေခ်ဘူး excuse me ဆိုုၿပီး အိမ္သာအတင္းေၿပးရတယ္တဲ့။ အေဖလည္း ကိုုသက္ေထြး ဒါေပမဲ့ တခါမွ အဲ့ဒီလိုုမၿဖစ္ဘူး ေရေသာက္တာကိုု ေလွ်ာ့ရတာေပါ့တဲ့။ လူၾကီးေတြေတာင္ တရုုတ္တိုုးကား စီးႏိုုင္ရဲ ့သားနဲ ့ ဆူနမ္ကမစီးႏိုုင္။ တရုုတ္တိုုးေတြက rush ေတာ့ၿဖစ္တယ္ ကိုုယ့္ကားလိုု စိတ္ၾကိ ုုက္စိမ္ေၿပနေၿပ ေနလိုု ့ေတာ့ ဘယ္ရပါ့မလဲ။ ကားမေမာင္းခ်င္တဲ့ ကိုုယ္နဲ ့ဝိုုင္းနဲ ့ကေတာ့ တိုုးကားက အဆင္ေၿပတယ္။ ဘယ္သူမွလည္း တေနရာတည္းမွာ ၄၊ ၅ နာရီ မေနခ်င္ပါဘူး။ viator တိုုးေတြက တရုုတ္တိုုးေတြလိုု မဟုုတ္ဘူး ဥေရာပသားေတြစီးတာ ေစ်းၾကီးတယ္။ ကိုုယ္ ဗီလာဒဲဖီးယားကိုု သြားလည္တုုန္းက viator နဲ ့ တရုုတ္ကားက ၇၅ ပဲ ေပးရတဲ့အခ်ိန္မွာ viator တိုုးက ၁၅၀။ ဥေရာပသားေတြၾကီးပဲ အာရွသားဆိုုလိုု ့ ကိုုယ္နဲ ့ အိႏိၵယအဘိုုးၾကီးေဒါက္တာ ၂ ေယာက္ပဲပါတယ္။
ဝိုုင္း မက္ဆီကိုုသြားလည္တုုန္းကလည္း viator တိုုး အဆင္ေၿပတယ္တဲ့။ ဝိုုင္းက ကိုုစကာရီကာက ဘာၿဖစ္လိုု ့လည္းမသိဘူး ၂ ေခါက္ရိွၿပီ စီစဥ္တာပ်က္တယ္။ မေလွ်ာ ့ေသးဘူး ဧၿပီလလယ္ၿပန္ေရာက္ရင္ ကိုုစကာရီကာကိုု တတိယအေခါက္ စီစဥ္ၿပီးသြားလည္မလိုု ့တဲ့။ good luck ! never give up ! လိုု ့ ခ်ီးယားလိုုက္ၾကေသးတယ္။ ၾကာသပေတးေန ့ည ၁၀ နာရီခြဲ ဆူနမ္က ဂရင္းကဒ္ေပမယ့္ ၿမန္မာႏိုုင္ငံသားဆိုုရင္ ကိုုစကာရီကာဗီဇာလိုုတယ္လိုု ့ ဖိုုရမ္မွာေၿပာေနတယ္။ ကိုုစကာရီကာဆိုုဒ္က update မလုုပ္တာၾကာၿပီ ဖိုုရမ္က မႏွစ္က update လုုပ္ထားတယ္။ ဗီဇာလိုုတယ္ဆိုုရင္ တနလၤာေန ့ ရံုုးကေနခြင့္ယူၿပီး ဗီဇာသြားလုုပ္မယ္။ ၾကသပေတးေန ့ညဥ့္နက္သန္းေခါင္သြားမွာ ၄ ရက္နဲ ့ ဗီဇာရပါ့မလားနဲ ့ စိတ္ပူရၿပန္ၿပီ။ ေသာၾကာေန ့မနက္ ရံုုးမွာအလုုပ္မလုုပ္ႏိုုင္ဘူး ဒီစီနဲ ့နယူးေယာက္ ကိုုစကာရီကာသံရံုုးေတြကိုု ဖုုန္းအဆက္မၿပတ္ေခၚေပမယ့္ မကိုုင္ဘူး။ ခ်ီကာဂိုုသံရံုုးကေတာ့ ကိုုင္တယ္ ပတ္စ္ပိုု ့စ္နဲ ့ဂရင္းကဒ္ကိုု ဓာတ္ပံုုပိုု ့ေပးပါတယ့္။ အၾကံရၿပီ စတိတ္မွာရိွတဲ့ ကိုုစကာသံရံုုးအကုုန္လံုုးကိုု အီးေမးလ္ပိုု ့လိုုက္တယ္။ ေန ့လည္က်ေတာ့ မီယာမီသံရံုုးက အီးေမးလ္ၿပန္လာတယ္ ဂရင္းကဒ္ ၆ လသက္တမ္းရိွေနရင္ ဗီဇာမလိုု တိုုးရစ္အလည္ဗီဇာ B1 B2 နဲ ့ေတာင္ အလည္လာလိုု ့ရတယ္။ ေနာက္ခ်ီကာဂိုုသံရံုုး၊ ေလာ့အိန္ဂ်ယ္လစ္သံရံုုးေတြက အီးေမးလ္ၿပန္လာတယ္ ဗီဇာမလိုုပါတဲ့။ ဒီစီနဲ ့နယူးေယာက္ကေတာ့ အေတာ္ေလးၾကာမွ ၿပန္လာတယ္။ ကိုုစကာရီကာကိုု ခရီးသြားမယ္လိုု ့ အေဖ့ကိုုေၿပာေတာ့ ခရီးေတြသိပ္မသြားနဲ ့ ပိုုက္ဆံစုုဦးတဲ့။ အေဖ သမီး အရက္မေသာက္၊ ေဆးလိပ္မေသာက္၊ ဘားလည္မသြား၊ ပိုုက္ဆံအပိုုမသုုံး၊ ခရီးမွမသြားရင္ ဘာမွအပန္းေၿဖစရာမရိွဘူးလိုု ့ ၿပန္ေၿပာေတာ့ ဘာမွမေၿပာေတာ့ဘူး။
ကိုုယ့္က်ေတာ့ ခရီးမသြားနဲ ့ ပိုုက္ဆံစုု သူက်ေတာ့ ဥေရာပကိုု သြားခ်င္လိုု ့တဲ့။ ေနာက္ၾကံ ုုမွ ဥေရာပကိုုမသြားနဲ ့ အေဖေရ ပိုုက္ဆံစုုလိုု ့ ေၿပာလိုုက္ဦးမယ္။ ေမာင္ေမာင္ကလည္း စန္းထြန္း ခရီးသိပ္မသြားနဲ ့ ပိုုက္ဆံစုုနဲ ့။ ေနာက္မွေမးလိုုက္ဦးမယ္ နင့္မွာ ပိုုက္ဆံစုုၿပီးသား ဘယ္ႏွစ္ၿပားရိွလဲလိုု ့။ အလုုပ္ပင္ပင္ပန္းပန္းလုုပ္ၿပီး ရွာထားတာေတြ ဘာမွမသံုုးမစား ၿခစ္ကုုတ္ၿပီး မစုုႏိုုင္ပါဘူးေတာ္။ ဘဝဆိုုတာ တိုုတိုုေလး ကိုုယ္လုုပ္ခ်င္တာေတြ မလုုပ္လုုိက္ရဘဲ ေသသြားခဲ့ရင္ ရွာေဖြစုုေဆာင္းထားတဲ့ ပိုုက္ဆံေတြကိုု ေနာက္ဘဝဆီလည္း သယ္သြားလိုု ့မရဘူး။ ေယာက်ာ္းမယူေသးဘူးလား၊ ခရီးေတြသိပ္မသြားနဲ ့ ပိုုက္ဆံစုုလိုု ့ေၿပာလိုု ့သူေတြကိုု သိပ္အၿမင္ကပ္တာပဲ။ ခရီးသြားတယ္ဆိုုတာ က်န္းမာေရးလည္းေကာင္းမွ၊ ခရီးသြားဖိုု ့ ပိုုက္ဆံလည္းရိွဦးမွ၊ ခြင့္ကလည္း ရဦးမွ၊ ခရီးသြားမယ့္အေဖာ္လည္း ရိွဦးမွ။ ခရီးသြားရင္ ရတဲ့အေတြ ့အၾကံ ုု၊ အေတြးအၿမင္သစ္ေတြက ဘာနဲ ့မွ မလဲႏိုုင္ဘူး။ စတိတ္မွာ ၇ ႏွစ္ေနၿပီးမွ စတိတ္ၿပင္ပထြက္တဲ့ ကိုုယ့္ရဲ ့ ေရၿခားေၿမၿခား ပထမဆံုုး ႏိုုင္ငံရပ္ၿခားခရီးဆိုုပါေတာ့။ ခုု ပိုု ့စ္တင္တယ့္အခ်ိန္ဆိုု ကိုုစကာရီကာရဲ ့ အထင္ကရၿဖစ္တဲ့ မီးေတာင္တက္တဲ့လမ္း၊ ၾကိ ုုးတံတား၊ ေကာ္ဖီစိုုက္ခင္း၊ ပနားမားတူးေၿမာင္း ဘယ္ေနရာမ်ား ဆူနမ္နဲ ့ကိုုယ္ ေနာင္ဂ်ိန္ခ်ေနၾကမလဲမသိ။ ၿပန္လာမွပဲ ကိုုစကာရီကာ၊ ပနားမားသြား ေတာလားပိုု ့စ္ေတြ တင္ပါဦးမယ္။
Happy Traveling !
စန္းထြန္း
မတ္ ၁၈၊ ၂၀၁၈။