က်ဴးဘားကေန ေမ ၈ ဗုုဒၶဟူးေန ့ ၿပန္ေရာက္ေတာ့ စေနေန ့ၿပန္ဖိုု ့လုုပ္ေနတဲ့ဆူနမ္ကိုု တနဂၤေႏြေန ့မွၿပန္လိုု ့ ဝိုုင္းဆြယ္ၾကတာနဲ ့ တနဂၤေႏြေန ့မွ ၿပန္ၿဖစ္သြားတယ္။ စေနေန ့ ဘယ္ကိုုလိုုက္ပိုု ့ၾကမလဲ ဆူနမ္က ပန္းၿခံ၊ ၿပတိုုက္မၾကိ ုုက္တဲ့သူ ဘယ္ကိုုသြားရင္ေကာင္းမလဲလိုု ့ ေခါင္းခ်င္းဆိုုင္ တိုုင္ပင္လိုုက္ၾကေတာ့ ကိုုနီအိုုင္လန္လိုု ့ ထြက္လာတယ္။ ကိုုယ္က နယူးေယာက္မွာေနတာ ငါးႏွစ္ရိွၿပီ ကိုုနီအိုုင္လန္ တခါမွ မေရာက္ဖူးဘူး။ ဝိုုင္းက ေရသူမပြဲေတာ္တုုန္းက ေရာက္ဖူးတယ္။ ဒီလိုုနဲ ့ေမ ၁၁ စေနေန ့မွာ ကိုုနီအိုုင္လန္သြားၾကတယ္ ကမ္းေၿခမွာ ကစားကြင္းရိွတယ္။ ေမရီလန္းၿပည္နယ္က အိုုရွင္းစီးတီးနဲ ့တူတယ္ အိုုရွင္းစီးတီးကေတာ့ ကိုုနီအိုင္လန္ထက္ ပိုုလွတာေပါ့။ ကိုုနီအိုုင္လန္ေရာက္တာနဲ ့ ဗိုုက္ဆာလာတာနဲ ့ တရုုတ္ဆိုုင္မွာ ဝင္စားၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကမ္းေၿခတပတ္ ၇မိုုင္ လမ္းေလွ်ာက္တယ္။ ဆူနမ္က သူ ့တသက္မွာ လမ္းေလွ်ာက္ရဆံုုးေန ့ပဲတဲ့။ ပန္းလွလွေတြၿမင္တိုုင္း ဓာတ္ပံုုရိုုက္ၾကတဲ့ ဝိုုင္းနဲ ့ကိုုယ့္ကိုု ဆူနမ္က ယူတိုု ့ႏွစ္ေယာက္ အေတာ္တူတယ္တဲ့။ အင္း .. ဒါေၾကာင့္လည္း ၿပသနာမရိွ အၿမဲတတြဲတြဲ အခ်စ္ဆံုုးသူငယ္ခ်င္း ၿဖစ္ေနတာ ငါးႏွစ္ရိွၿပီ။ တိမ္အုုပ္ၿပီး ေနေရာင္ေပ်ာက္ ေလတိုုက္တာနဲ ့ ေအးလာတယ္။ ဆူနမ္က အုုပ္စုုလိုုက္ဆယ္ဖီပံုုရိုုက္ၿပီး ကိုုယ္ေတာင္းရင္ မေပးဘူး။ ဝိုုင္းေတာင္းရင္ေတာ့ ေပးတယ္။ သူငယ္ခ်င္းအရင္းေခါက္ေခါက္ရဲ ့စကားဆိုုေတာ့ အေလးမထားဘူး။ သူငယ္ခ်င္းအသစ္ရဲ ့စကားကိုုေတာ့ အေလးထားတယ္။ ဆူနမ္က ဝိုုင္းနဲ ့စကားေၿပာရတာၾကိ ုုက္တယ္။ ဝိုုင္းက စကားေၿပာလိုု ့ေကာင္းတယ္။ ကိုုယ္က ဖုုန္းနဲ ့လူနဲ ့တၿခားစီ ခ်က္ၿခင္းဘယ္ေတာ့မွ ၿပန္မရဘူး unavailable စန္းစန္း။ ကုုိယ့္ထက္ဆိုုးတာက မိုုင္းဖန္ invisible and unavailable အၿမဲတမ္း offline နဲ ့ေနၿပီး ဘယ္ေတာ့မွၿပန္မေၿပာဘူး။ ညစာကိုု ဂ်က္ဆင္ဟိုုက္က Momo crave မွာ မိုုမိုုသြားစားတယ္။ နီပါလီလူမ်ိဳးေတြဟာ မိုုမိုုသိပ္ၾကိ ုုက္တယ္။ မိုုမိုုဆိုုတာ ဟင္းခတ္အေမႊးအၾကိ ုုင္ မဆလာပါတဲ့ဖက္ထုုပ္။ အဲ့ဒီဆိုုင္က မိုုမိုုက အေကာင္းဆံုုးပဲတဲ့။ က်ဴးဘားက ၿပန္ေရာက္တဲ့ေနတုုန္းကလည္း အဲ့ဒီဆိုုင္မွာ ညစာသြားစားၾကတယ္။ ဆူနမ္နဲ ့မိုု ့ လိုုက္စားတာ ကိုုယ့္ဘာသာ ေနာက္တေခါက္ သြားစားမလားေမးရင္ မစားဘူး။ ဝိုုင္းနဲ ့ကိုုယ္က ကုုလားစာ မဆလာ အနံ ့ၿပင္းတဲ့ဟာေတြ မၾကိ ုုက္ဘူး။ ဝိုုင္းက ေၾကးအိုုးၾကိ ုုက္တယ္ တလတခါ ၿမန္မာအစ္မၾကီးက ေၾကးအိုုးခ်က္ရင္ သြားဝယ္ၿပီး ဘရိုုင္ယန္ပါ့ခ္ပန္းၿခံမွာ ထိုုင္စားၾကတယ္။ အုုန္းႏိုု ့ေခါက္ဆြဲနဲ ့ ပလာတာလည္း စားဖူးတယ္ ေကာင္းတယ္လိုု ့ေၿပာတာပဲ။
ဆူနမ္က ၿမန္မာစာစားဖူးခ်င္တာ ကိုုယ္က ဘရႊတ္ကလင္းက ၿမန္မာဆိုုင္မွာ တခါမွမစားဖူးဘူး။ တနဂၤေႏြေန ့ အိုုင္အိုုဝါၿပည္နယ္ကပံုု ့ပံုု ့ နယူးေယာက္ကိုုလာမယ္။ ကိုုယ္တိုု ့ၿမန္မာဆိုုင္မွာ သြားစားမွာမဟုုတ္ဘူး အဲ့ဒါကိုု ဆူနမ္က အံ့ၾသလိုု ့တဲ့။ ဝိုုင္းကလည္း သူ ့ဗီယက္နမ္သူငယ္ခ်င္းလာရင္ ဗီယက္နမ္ဆိုုင္မွာ သြားမစားဘူးတဲ့။ ၿမန္မာအစားအစာေတြ ေန ့တိုုင္းစားေနတာ တၿခားအစားအစာေတြ စားမွာေပါ့ မဟုုတ္ဘူးလား။ ကိုုယ္အိမ္နဲ ့သံုုးဘူတာအေဝးမွာ ၿမန္မာဆိုုင္အသစ္ဖြင့္တယ္။ စားေကာင္းတယ္လိုု ့ေၿပာၾကတာနဲ ့ ဆူနမ္လာရင္ သြားစားမယ္လိုု ့ စိတ္ကူးထားတယ္။ ဆူနမ္က ေဆာင္းတြင္းဆိုု ဟိုုက္ပါနိတ္မုုဒ္ ဘယ္မွမသြားခ်င္ဘူး အိမ္မွာပဲေနခ်င္တာတဲ့။ ေက်းဇူးေတာ္ပိတ္ရက္က်ရင္ နယူးေယာက္လာၿဖစ္မလား မသိဘူးလိုု ့ေတာ့ ဝိုုင္းကိုုေၿပာေနတယ္။ ဆူနမ္က ဂ်က္ဆင္ဟိုုက္နီေပါဆိုုင္မွာ မွာထားတယ္ ကိုုယ္ကရံုုးကအၿပန္ ဝင္ယူတယ္။ နယူးေယာက္မွာ ဆူနမ္က နီေပါစာပဲစားတယ္။ တၿခားအစားအစာ မစားဘူး ဝိုုင္းက အံ့ၾသလိုု ့။ တနဂၤေႏြေန ့မနက္စာကိုု နီေပါဆိုုင္မွာစားၿပီး ဘတ္စ္ကားဂိတ္ လိုုက္ပိုု ့တယ္။ ဝိုုင္းက ဆူနမ့္ကိုု လာေတြ ့တယ္။ ၿပီးတာနဲ ့ ဂရမ္းစင္ထရမ္ဆီ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး ပံုုပံုု ့ကိုု သြားၾကိ ုုတယ္။ အဲ့ဒီေန ့က မိုုးေတြရြာေနတာနဲ ့ ဘယ္မွမသြားေတာ့ဘဲ အိမ္ကိုုတန္းၿပန္ၾကတယ္။ တရုုတ္ဆိုုင္မွာ ေစ်းဝင္ဝယ္ၿပီး ဧည့္သည္ပံုု ့ပံုု ့က အိမ္ရွင္ကိုုယ့္ကိုု ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ ခ်က္ေကႊ်းတယ္။ ေနာက္ေန ့ ယူအန္ကိုုသြားလည္တယ္ ယူအန္မွာလုုပ္ေနတဲ့ ပံုု ့ပံုု ့အစ္မသူငယ္ခ်င္းက လိုုက္ၿပတယ္။ ပံုု ့ပံုု ့နဲ ့ကိုုယ့္ကိုု တူတယ္ညီအစ္မလားလိုု ့ ေမးၾကေၿပာၾကတာ ေလးေယာက္ရိွၿပီ။ ယူအန္ေရာက္မွေတာ့ ဦးသန္ ့နဲ ့ ဓာတ္ပံုုမရိုုက္ဘဲ ဘယ္ေနပါ့မလဲ။ မၾကီးလာတုုန္းက ယူအန္တိုုးနဲ ့သြားလည္ဖူးတယ္။ ကိုုယ္က ယူအန္ကိုု ဒုုတိယအၾကိမ္ေၿမာက္ေရာက္တာ။ ေရွ ့ႏွစ္အေဖတိုု ့လာလည္ရင္ ယူအန္လိုုက္ပိုု ့ဦးမယ္။ ေနာက္ေန ့ Met လိုု ့အတိုုေကာက္ေခၚၾကတဲ့ မက္ထရိုုပိုုလစ္တန္ၿပတိုုက္ကိုု သြားလည္ၾကတယ္။ ဝင္ေၾကးက ၂၅ က်ပ္ နယူးေယာက္သားေတြဆိုု အလကား။ မနက္ၿပတိုုက္ဖြင့္တဲ့အခ်ိန္ကေန ညေနၿပတိုုက္ပိတ္တဲ့အထိ ေန ့လည္စာဆန္းဒြတ္ေလးပဲစားၿပီး တေနကုုန္ၾကည့္တာေတာင္ ဂရိနဲ ့ဗုဒၶ ႏွစ္ခန္းပဲၿပီးတယ္။ အေတာ္ေကာင္းတဲ့ၿပတိုုက္ ေဆာင္းတြင္းက်ရင္ ထပ္သြားဦးမယ္။ အဲ့ဒီၿပတိုုက္မွာ နာမည္ၾကီးမင္းသားမင္းသမီးေတြ ထူးၿခားဆန္းၿပား အဝတ္အစားေတြဝတ္ၿပီး ပြဲတက္ၾကတဲ့ Met Gala ဆိုုတာနာမည္ၾကီးပဲ။
Happy Traveling !
စန္းထြန္း
