ပနားမားသြား ေတာလား

ပနားမားတူးေၿမာင္း လည္ပတ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ေန ့လည္မြန္းတည့္ေတာ့မယ္။ ေလယာဥ္က ည ၆ နာရီ ၂၀ ဆိုုေတာ့ ေလဆိပ္ကိုု ၄ နာရီ ၂၀ ေရာက္ရမယ္။ ၄ နာရီ ၂၀ ေရာက္ဖိုု ့ ၃ နာရီ ေလာက္ၿပီးမွၿဖစ္မယ္။ အခ်ိန္က ၃ နာရီပဲ က်န္ေတာ့တယ္ ေန ့လည္စာစားမွာက တနာရီဆိုုေတာ့ လည္ပတ္မဲ့ ၂ ခုုထဲက တခုုေရြးခိုုင္းတယ္။ ေန ့လည္စာစားဖိုု ့ တနာရီအခ်ိန္မေပးခ်င္ဘူး လမ္းေဘးကေန ဝယ္စားၿပီး လည္စရာေတြ အကုုန္လည္မယ္။ ဗိုုက္ဆာလိုု ့ ဂတ္စ္ဆိုုင္ကေန ေရသန္ ့၊ အသားသြတ္မုုန္ ့၊ အာလူးေၾကာ္ ဝယ္စားၾကတယ္။ စတိတ္မွာဆိုုရင္ ေတာ္ရံုုတန္ရံုု ေရသန္ ့ဝယ္မေသာက္ေပမဲ့ တၿခားတိုုင္းၿပည္မွာေတာ့ ေရသန္ ့ဝယ္ေသာက္တယ္။ ေကာ့စကာရီကာတိုုးတိုုင္း ေရသန္ ့ဗူးေပးတယ္။ နယူးေယာက္ JFK ေလဆိပ္ လံုုၿခံ ုုေရးေကာင္တာမေရာက္ခင္ ေရဗူးထဲကေရ အကုုန္ေသာက္။ ဆူနမ္က ေရဗူးကိုု လက္ေက့အိတ္ထဲ ထည့္လိုုက္ၿပီး ကိုုယ့္ေရဗူးကလည္း ေရမၿဖည့္ရေသးေတာ့ ေရသန္ ့သြားဝယ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေရသန္ ့ကလည္း ေစ်းၾကီးလိုုက္တာနဲ ့ ေလဆိပ္မွာ ဘာမဆိုုေစ်းၾကီးတယ္။ ခရီးသြားရင္ ေရဗူးေရၿဖည့္တဲ့တာဝန္ အေမကယူၿပီး ပစၥည္းေတြထုုပ္ပိုုးသိမ္းဆည္း ရွင္းလင္းတဲ့တာဝန္ အေဖကယူတယ္။ ပထမဆံုုးသြားေရာက္မဲ့ေနရာက Ancon Hill ပနားမားရဲ ့အၿမင့္ဆံုုးေတာင္ကေန ဗ်ဳးပြိဳင့္ရႈခင္းၾကည့္မွာ။ လမ္းတေလွ်ာက္ ေတြ ့ၿမင္ရတာေတြ တိုုးဂိုုက္က ရွင္းၿပေပမဲ့ စပိန္သံတအားဝဲေတာ့ နားမလည္တာ ခပ္မ်ားမ်ားေပမဲ့ ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္ လုုပ္ရတာေပါ့။ ပနားမားက သန္ ့ရွင္းလွပတယ္ တိုုက္အၿမင့္ၾကီးေတြမ်ားတယ္ မိုုင္ယာမီနဲ ့တူတယ္လိုု ့ ေၿပာၾကတယ္။ ဘဏ္ ၇၇ ခုုက စီးပြားေရးေတာင့္ေၾကာင္းကိုု ၿပတယ္။ တနာရီအေဝးမွာ ေလွ်ာ့ပင္းေမာလ္တခုုရိွတယ္ ဘရန္းအစံုုရတယ္ sales tax သက္သာလိုု ့ ႏိုုင္ငံၿခားကေန ေလွ်ာ့ပင္းထြက္ဖိုု ့သက္သက္လာၾကတာေတြရိွတယ္။ ပနားမားလူမ်ိဳးေတြက ေအးခ်မ္းတယ္။ ပနားမားမွာ ကိုုလံဘီယာ၊ နီကြာရာကြာ ဒုုကၡသည္ေတြရိွတယ္။ အရင္တုုန္းက ကိုုလံဘီယာေတြ ဗီဇာမလိုုဘူး လာၿပီးမၿပန္တဲ့သူေတြမ်ားလာလိုု ့ အလည္ဗီဇာ ၁၈၅ က်ပ္သတ္မွတ္လိုုက္တယ္ ခက္လည္းခက္တယ္တယ့္။

ေတာင္ေၿခမွာ ကားရပ္လိုုက္ၿပီး ေတာင္တက္ရမယ္တဲ့။ ေတာင္ေၿခက လံုုးၿခင္းအိမ္ေလးေတြက ခ်စ္စရာေလးေတြ သူေ႒းေတြ ေနတာ။ ေတာင္ေပၚဆိုုေတာ့ ရႈခင္းလွတယ္။ ေတာင္ေပၚကေန ဆင္းလာတဲ့ အလယ္တန္းေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေလးေတြ ေတြ ့တယ္။ အသားညိွညိွ၊ ဆံပင္နက္နက္ မ်က္ခံုုးနက္နက္ေလးေတြ။ ေတာင္ကလည္း မတ္လိုုက္တာ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ ေလွ်ာက္ၿပီးတဲ့အထိ မေရာက္ေသးလိုု ့ ေမးၾကည့္လိုုက္ေတာ့ မိနစ္ ၂၀ တက္ရမယ္ ခုုတဝက္ေရာက္ၿပီးတဲ့။ ဟိုုက္ေနေအာင္ အားစိုုက္တက္ရတယ္ ေရဗူးမယူခဲ့ေတာ့ ေရငတ္ ေခႊ်းၿပိ ုုက္ၿပိ ုုက္က်။ ေလေအးတခ်က္တိုုက္လိုုက္ရင္ ခဏအေမာေၿပေပမဲ့ ေမာလိုုက္တာ။ ဆူနမ္က အေတာ္ေလးမွာ က်န္ခဲ့လိုု ့ေစာင့္ တိုုးဂိုုက္က မေစာင့္ဘူး တက္ႏွင့္တယ္ ဖုုန္းေၿပာမၿပတ္။ ဆူနမ္က လမ္းေလွ်ာက္ရမယ္ဆုုိရင္ ေဘာင္းဘီတိုုအၿမဲဝတ္တာ ခုုဂ်င္းေဘာင္းဘီနဲ ့ဆိုုေတာ့ တက္ရအင္မတန္ခက္တယ္။ ဒီလိုေတာင္တက္ရမယ္ဆိုုရင္ သူ ့ကိုုေၿပာပါလား ေဘာင္းဘီတိုုဝတ္မွာေပါ့တဲ့။ ကိုုယ္မွမသိတာ ေတာင္ေပၚကိုုကားနဲ ့တိုုက္ရိုုက္တက္မယ္ထင္ေနတာ။ တိုုးဂိုုက္က ေရဗူးယူခဲ့လိုု ့လည္း မေၿပာဘူး စိတ္ဆိုုးေနတာ လွည့္ၿပန္သြားမလိုု ့ေတာင္ စဥ္းစားေနတာတဲ့။ ေတာင္ထိပ္ကုုိေရာက္ေတာ့ ရႈခင္းကဒီေလာက္လည္း မလွပါဘူး ေတာင္ထိပ္မွာ တာဝါတိုုင္ပဲရိွတယ္။ ဆူနမ္က ေရဘူးေရာင္းတဲ့ဆိုုင္ရိွလားေမးေတာ့ မရိွဘူး။ ဓာတ္ပံုုရိုုက္ၿပီး ၿပန္ဆင္းတာ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ပဲၾကာတယ္။ ပနားမားတူးေၿမာင္းအဝင္အထြက္ကိုု ကာကြယ္ဖိုု ့ အေမရိကန္စစ္တပ္ တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ Amador Causeway တံတားကိုု ၿဖတ္ေက်ာ္ၿပီး ဗ်ဴးပြိဳင့္မွာ ဓာတ္ပံုုရိုုက္ၾကတယ္။ ပနားမားမွာ ရံုုးတက္ရံုုးဆင္းခ်ိန္ အင္မတန္ကားေၾကာပိတ္တယ္။ ကားလမ္းပိတ္တာ သက္သာေစဖိုု ့အတြက္ ပနားမားၿမိ ုု ့ေဟာင္းကေန ၿမိ ုု ့သစ္ဆီကိုု ရထားလမ္းေတြ ေဖာက္ေနပါတယ္။ တရုုတ္မုုခ္ဦးေတြက လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀ ေက်ာ္ တူးေၿမာင္းစေဖာက္ကတည္းက တရုုတ္ေတြ အေၿခခ်ေနထိုုင္ခဲ့တာ။

ပနားမားစီးတီးနဲ ့ Amador Causeway ကိုု Ancon Hill က ၿမင္ရစဥ္

ဟိုုးအေဝးက ပနားမားတူးေၿမာင္း

တရုုတ္ေတြ ေရာက္ေနတာ ႏွစ္ေပါင္း ၁၅၀ ေက်ာ္ပါၿပီတဲ့

ေကာ့စကာရီကာႏိုုင္ငံၿမိ ုု ့ေတာ္ ဆန္ဟိုုေဆးၿမိ ုု ့လယ္ေကာင္မွာ တရုုတ္တန္းရိွတယ္။ နီေပါမွာေတာ့ တရုုတ္တန္းမရိွဘူး။ နာရီဝက္ေလာက္ေဝးတဲ့ ကႊ်န္းသံုုးကႊ်န္းကိုု လိုုက္ပိုု ့တယ္။ ဖလာမင္းကိုုးကႊ်န္းဆိုုတာေတာ့ မွတ္မိတယ္။ ပင္လယ္ၿပာၿပာ အုုန္းပင္ေလးေတြနဲ ့ သာယာလွပတဲ့ကႊ်န္း။ ႏိုုင္ငံၿခားသားအမ်ားစုု လာေရာက္ၾကတဲ့ေနရာတယ့္။ ကိုုယ္တိုု ့သြားတဲ့အခ်ိန္ ဘယ္သူမွမရိွဘူး ရွင္းလင္းေနတယ္။ တနလၤာေန ့ေန ့လည္မိုု ့လိုု ့နဲ ့ တူပါရဲ ့။ လမ္းတေလွ်ာက္ စားေသာက္ဆိုုင္၊ ဟိုုတယ္ေတြၾကီးပဲ။ တနာရီေလာက္ေဝးတဲ့ကႊ်န္းကိုု ဖယ္ရီစီးၿပီး သြားလိုု ့ရတယ္ အင္မတန္လွတယ္။ ငါးမွ်ားဖိုု ့အရမ္းေကာင္းတယ္တဲ့။ ဟုုိဖက္ကမ္းဖက္ဆီမွာ မိုုးတိမ္ေတာင္ေတြ ေလထဲမွာ မိုုးနံ ့ရတယ္။မိုုးမရြာပါေစနဲ ့ ထီးမပါဘူး ဓာတ္ပံုုလွည့္ပတ္ရိုုက္။ ပနားမားဟာ အတၱလႏၱိတ္သမုုဒၵရာနဲ ့ ပစိဖိတ္သမုုဒၵရာၾကားမွာ ရိွေနေတာ့ ေတာင္နဲ ့ေၿမာက္ ရာသီဥတုု၊ အစားေသာက္ကြာၿခားတယ္။ လမ္းကေစ်းတခုုမွာ ရပ္ေပးလိုု ့ ပနားမားဦးထုုပ္ ဝင္ဝယ္တယ္။ အေဖ့အတြက္ ပနားမားဦးထုုပ္ ဝယ္ခ်င္ေပမဲ့ ဆိုုဒ္ကိုုမခန္ ့မွန္းတတ္။ အေဖက ဂ်ီးခပ္မ်ားမ်ား ဟိုုဟာမၾကိ ုုက္ ဒီဟာမၾကိ ုုက္။ ေနာက္ဆံုုးေတာ့ ကိုုယ့္အတြက္ပဲ ဝယ္ၿဖစ္ေတာ့တယ္။ ေစ်းသက္သာမလားလိုု ့ လွည့္ပတ္ၾကည့္တာ ေစ်းကအတူတူပဲ ၂၅ က်ပ္။ JCrew မွာ ပနားမားဦးထုုပ္ေတြ ့တယ္ ၅၅ က်ပ္ ဘယ္ေတာ့မွ ေစ်းမေလ်ာ့ဘူး။ မၾကီးက ဘန္ေကာက္မွာ calcultaor မွာ သူေပးခ်င္တဲ့ေစ်းရိုုက္ ေစ်းေရာင္းတဲ့သူက ေခါင္းခါၿပီး သူေရာင္းႏိုုင္တဲ့ေစ်းကိုု calculator မွာ ရိုုက္ၿပီး ေစ်းဆစ္အေရာင္းအဝယ္ၿဖစ္ၾကတယ္။ ကိုုယ္လည္း ေစ်းဆစ္မလိုု ့ ၂၀ လုိ ့ လက္ေထာင္ၿပတာကိုု ေခါင္းတြင္တြင္ခါၿပီး စပိန္လိုု မႈတ္တယ္။ တိုုးဂိုုက္ကိုု အကူအညီေတာင္းၿပီး ေစ်းဆစ္မလိုု ့ တိုုးဂိုုက္က ဘယ္ေရာက္ေနမွန္းမသိ။ ေနာက္ဆံုုးေတာ့ ေစ်းမဆစ္ဘဲ ဝယ္လိုုက္ရ ရွာေလသတည္း။ ဘာမဆိုုဒစ္စေကာင့္မွ ဝယ္တတ္တယ့္သူ ဒီတခါေတာ့ ဒစ္စေကာင့္မပါဘဲ ဝယ္လိုုက္ရၿပီ။

ပနားမားဦးထုုပ္ေလးက ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလး ေဆာင္းလိုု ့ေကာင္းတယ္ စတိုုင္က်တယ္။ မ်က္ႏွာကိုု နည္းနည္းေလးပဲကာေပးတယ္ ေႏြရာသီဆိုုရင္ေတာ့ ပနားမားဦးထုုပ္နဲ ့ရမယ္မထင္။ Casco Viejo ကိုုလိုုနီၿမိ ုု ့ေလးက ၁၆၇၃ ကတည္းက ေဆာက္ခဲ့တာ။ အေဆာက္အဦးေတြက ေရွးေဟာင္းလက္ရာေလးေတြ။ ေရွးေဟာင္းလက္ရာမပ်က္ ၿပ ုုၿပင္ထိန္းသိမ္းေနတယ္။ ဟိုုးအရင္တုုန္းက ပင္လယ္ဓားၿပေတြ မီးရိႈ ့လိုု ့ ၂ ခါ ၿမိ ုု ့ပ်က္သြားဖူးတယ္ အစိုုးရရံုုးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အဲ့ဒီမွာရိွတယ္။ ၿမိ ုု ့ေတာ္ခန္းမ ကယ္ပီတယ္ရိွတယ္။ သမၼတအိမ္ေတာ္မရိွဘူး သမၼတက သူ ့အိမ္တိုုက္ခန္းမွာပဲေနတယ္။ ကိုုယ္ရံေတာ္ေတြမရိွဘူးတဲ့။ အေဆာက္အဦးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရွးလက္ရာမပ်က္ ၿပ ုုၿပင္ထိန္းသိမ္းထားတယ္။ ၿပင္သစ္ေတြက ဒီမွာေနရတာၾကိ ုုက္လိုု ့ အိမ္ငွားေနၾကတယ္။ အိမ္ေစ်းအေတာ္ေၿမာက္တယ္တဲ့။ ၿမိ ုု ့လယ္ကဘုုရားေက်ာင္း၊ ပနားမားတည္ေထာင္တယ့္သူရုုပ္ထုုေတြ လိုုက္ၿပတယ္။ ကက္သလစ္ဘုုရားေက်ာင္းက အင္မတန္ခမ္းနားတယ္ ရုုပ္တုုေတြမွာ ေရႊခ်ထားတယ္။ ဆူနမ္က ေရဆာလိုု ့ milk shake ဝယ္ေသာက္တယ္။ ပနားမားမွာ အသီးအႏွံေတြ စားေကာင္းတယ္။ တိုုးဂိုုက္က ေန ့လည္စာ သူ ့သူငယ္ခ်င္းကိုု ခုုကတည္းကမွာထားမယ္ ကိုုယ္တိုု ့ေရာက္တာနဲ ့ အဆင္သင့္စားရေအာင္။ ငါးနဲ ့ထမင္းမွာလိုုက္တယ္ ငါးေစ်းကိုု ငါးမိနစ္ေလာက္ေမာင္းရတယ္။ တိုုးဂိုုက္သူငယ္ခ်င္းက လာေစာင့္ေနတယ္။ ကိုုယ္တိုု ့ကိုု ဆိုုင္တန္းမွာ ေနရာခ်ၿပီး ဘာစားမလဲေမးတယ္။ ငါးေစ်းဆိုုေတာ့ အညီွနံ ့ရတယ္။ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ၾကာတဲ့အထိ မေရာက္ေသးေတာ့ နာရီတၾကည့္ၾကည့္။ ဒီထက္ၾကာရင္ေတာ့ မစားေတာ့ဘူး ထုုပ္ၿပီးကားေပၚမွာ စားရေတာ့မယ္။ သိပ္မၾကာခင္ ငါးေၾကာ္ေရာက္လာတယ္ အင္မတန္စားေကာင္းတယ္။ ထမင္းလံုုးတီးကိုု ထိေတာင္မထိဘူး။

ပိုု ့စ္ေပးေနတာေလးကိုု သေဘာက်လိုု ့

ေန ့လည္စာ ၃၀ ေပးရတယ္ ဆူနမ္က အဲ့ဒီေလာက္က်မယ္မထင္ဘူး ႏိုုင္ငံၿခားသားဆိုုၿပီး ရိတ္တယ္ထင္တယ္တဲ့။ ေလဆိပ္ဆီသြားတယ့္လမ္းက ကားေၾကာရွင္းေပမဲ့ ရံုုးဆင္းခ်ိန္ဆိုုေတာ့ ကားေတြၾကပ္လာၿပီ။ ေရတက္ခ်ိန္ဆိုုေတာ့ ဇင္ေယာ္ေတြ ဝဲပ်ံေနတယ္ ဒီေရနဲ ့အတူ ပါလာတယ့္ ငါးေတြကိုု ရွာစားေနတာ။ ဟိုုင္းၾကီးကႊ်န္းမွာ ၾကီးၿပင္းခဲ့လိုု ့ ဒီေရအတက္အက်၊ ေရေသရက္၊ ေရထရက္ေတြကိုု သိတယ္။ ပနားမားသားေတြက ေဘာလံုုးဝါသနာအိုုးေတြ။ ကမၻာ့ဖလားေၿခစစ္ပြဲေအာင္လိုု ့ အၾကီးအက်ယ္ ေပ်ာ္ေနၾကတယ္။ ပထမဆံုုးေတြ ့မဲ့အသင္းက အဂၤလန္ အိုုးမိုုင္ဂါ့ ေဘာလံုုးဘိုုးေအ အဂၤလန္နဲ ့မွ လာေတြ ့ေနတယ္။ တဂိုုးသႊင္းရင္ ေသေပ်ာ္ပါၿပီတဲ့ good luck ကံေကာင္းပါေစ။ ေလဆိပ္ကိုု ညေန ၄ နာရီ ၂၀ ၿပန္ေရာက္ပါတယ္။ အိမ္သာဝင္ၿပီးတာနဲ ့ ဂိတ္မွာေစာင့္ ဆူနမ္က ေလဆိပ္ကဆိုုင္ေတြမွာ ပနားမားဦးထုုပ္ သြားၾကည့္တယ္။ အမေလး ၁၀၀ ေက်ာ္ဆိုုၿပီး ၿပန္ေၿပးလာတယ္။ ပနားမားကေန နယူးေယာက္ကိုု ၄ နာရီစီးရပါတယ္။ ေလယာဥ္ေပၚမွာ ေကႊ်းတာေတြက စားေကာင္းတယ္။ တီဗြီၾကည့္ၿပီး အိပ္ ဆူနမ္က လမ္းနဲ ့ကပ္လ်က္ အစြန္ဆံုုးထိုုင္ခံုု အၿမဲစီးတယ္။ အိမ္သာခဏခဏသြားေတာ့ ထြက္ရၿပ ုုရ လြယ္ေအာင္လိုု ့။ နယူးေယာက္ကုုိ ညဥ့္နက္သန္းေခါင္ေရာက္တယ္။ အရင္တုုန္းက ဆူနမ္တိုု ့နဲ ့ ခရီးသြားတုုန္းက လမ္းသိပ္မေလွ်ာက္ရ ကားေပၚကေနမဆင္းရေတာ့ ဘာၿပသနာမွမရိွဘူး။ ခုုခရီးက လမ္းအင္မတန္ ေလွ်ာက္ရေတာ့ ဆူနမ္ညည္းညူေနေတာ့တာပဲ။ ကိုုယ္နဲ ့ဘယ္ေလာက္ပဲခင္ခင္ အက်င့္စရိုုက္မတူ၊ ခရီးအတူမသြားသင့္တဲ့သူေတြနဲ ့ ခရီးအတူထြက္ရင္ ခင္မင္မႈပ်က္တတ္တယ္ဆိုုတဲ့ သင္ခန္းစာရလိုုက္တယ္။

Happy Traveling !
စန္းထြန္း
ဧၿပီ ၂၈၊ ၂၀၁၈။