ေဘာစတြန္သြား ေတာလား...၂

ဇြန္ ၃၀ ၂၀၁၂ စေနေန ့

ဝါရွင္တန္ဒီစီေလဆိပ္မွာ ညအိပ္လိုက္ရတဲ့ ဆူနမ္တေယာက္ ေနာက္ေန ့ည၆နာရီ ဝါရွင္ဒန္ဒီစီကေန ေဘာ့စတြန္ကို သြားမဲ့ေလယာဥ္ကို မေစာင့္ေတာ့ဘဲ ဝါရွင္တန္ဒီစီကေန မိနစ္ေလးဆယ္ေလာက္အေဝးမွာရိွတဲ့ ေလဆိပ္ကေန မနက္၈နာရီထြက္တဲ့ ေလယာဥ္ေၿပာင္းစီးၿပီး စေနေန ့မနက္ ၁၀နာရီမွာ ေဘာ့စတြန္ကို ေပါက္ခ်လာပါတယ္။ သြားၾကိ ုတဲ့ ကို္ယ္ေတြမွာလည္း ေလဆိပ္နားေရာက္ေနေပမဲ့ Terminal A ကို မေတြ ့လို ့ ၂ေခါက္ေလာက္ ပတ္ေမာင္းခဲ့ရေလရဲ  ့။

ကားေပၚေရာက္တာနဲ ့ ရာမားယူလာတဲ့ ထမင္းဘူးကို ဖြင့္စားၿပီး ၿဖစ္ေၾကာင္းရယ္ကုန္စင္ ငိုခ်င္းခ်ေတာ့တာပဲ။ စင္စင္နာတီအိမ္က စထြက္ကတည္းက အဆင္မေၿပတာမ်ား ေဘာ့စတြန္ေရာက္တဲ့ အထိပါတဲ့။ စင္စင္နာတီေလဆိပ္ကိုအသြား မိုးသီးက်ေနလို ့ တနာရီဆယ္မိုင္ႏႈန္း ကားဘီးလိမ့္ရံု ေမာင္းခဲ့ရတယ္။ ရာသီဥတု ဆုိးေနလို ့ ၂နာရီေလာက္ေစာင့္ရတယ္။  ေလယာဥ္မယ္ေလးေတြက လံုၿခံ ုေဘးကင္းနည္းစနစ္ေတြကို သရုပ္ၿပၿပီးလို ့  ေလယာဥ္က ေၿပးလမ္းမွာ  ေကာင္းကင္ေပၚတက္ဖို ့ အရိွန္ယူေနတုန္း ရာသီဥတုဆိုးလာလို ့ မတက္ဘဲ ေၿမၿပင္မွာ ရပ္ေနၿပန္တယ္။ နာရီဝက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ေလယာဥ္ေၿပးလမ္းေပၚမွာ အခ်ိန္ၾကာၾကာရပ္ေနေလို ့ မၿဖစ္ဘူး၊ ရဲက လာေၿပာလိမ့္မယ္၊ ေလဆိပ္ကို ၿပန္မွၿဖစ္မယ္ဆိုၿပီး ေလဆိပ္ကို ၿပန္ကပ္ၿပီး ခရီးသည္ေတြက ဆက္ေစာင့္ရၿပန္သတဲ့။ ည၇နာရီ ထြက္ရမဲ့ ေလယာဥ္ဟာ ၁၀နာရီမွ စင္စင္နာတီကေန ထြက္ခြာပါတယ္။


ဝါရွင္တန္ဒီစီေလဆိပ္ကို ဆင္းသက္ေတာ့လည္း ဘီးကြ်တ္သြားၿပီ ထင္ရေလာက္ေအာင္ အရိွန္ၿပင္းၿပင္းနဲ ့ ရုတ္တရက္ဘရိတ္အုပ္လိုက္လို ့ေအာ္လိုက္ၾကတာ ဝက္ဝက္ကြဲ။ ည၁၀နာရီ ဝါရွင္တန္ဒီစီကေန ေဘာ့စတြန္ကို သြားမဲ့ေလယာဥ္ လြတ္သြားပါၿပီ။  အားၿပင္းတဲ့ ေတာ္ေနဒိုး ဝင္ေမႊထားလို ့  ဝါရွင္တန္ဒီစီၿမိ  ု ့ေတာ္ၾကီးလည္း ပိန္းပိန္းေမွာင္လို ့၊ သစ္ပင္ေတြလည္း ၿပိ  ုလဲလို ့။ ေလယာဥ္ခရီးစဥ္ေတြ ဖ်က္သိမ္းလို ့ ခရီးသည္ေတြလည္း ေလဆိပ္မွာ ေသာင္တင္ေနပါတယ္။ ေနာက္ခရီးစဥ္ေတြအတြက္ ေလယာဥ္လတ္မွတ္ရဖို ့ ၃နာရီ တန္းစီခဲ့ရပါသတဲ့။ ေဘာ့စတြန္ကို ေနာက္ေန ့ည ၆နာရီမွ ထြက္မဲ့ေလယာဥ္ရိွတာမို ့ မေစာင့္ေတာ့ဘဲ မိနစ္၄၀ေလာက္ အေဝးမွာရိွတဲ့ ေလဆိပ္က မနက္၈နာရီထြက္မဲ့ ေလယာဥ္မွီေအာင္ သြားဖို ့ ကားစံုးစမ္းရၿပန္တယ္။ ရာသီဥတုဆိုးရြားလို  ့ ေလယာဥ္ခရီးစဥ္ေတြ ဖ်က္သိမ္းတဲ့အတြက္ ေလယာဥ္လတ္မွတ္ကို စီစဥ္ေပးေပမဲ့ ကားခကိုေတာ့ မေပးႏိုင္ပါဘူးတဲ့။

ပိုက္ဆံရိွရဲ ့သားနဲ ့ ေလဆိပ္မွာ စားစရာမုန္ ့၊ ေသာက္စရာေရ မရိွလို ့ ညစာငတ္ခဲ့ပါတယ္တဲ့။ Shuttle Bus အတြက္ ကားခကို ကဒ္နဲ ့ ေပးလို ့ရေပမဲ့ Tip Money ေပးဖို ့ ပိုက္ဆံမရိွလို ့ ကားဆရာကို ေဆာရီးခဲ့ရပါတယ္တဲ့။ မၿငီးည ူတတ္တဲ့ ဆူနမ္တေကာင္ ငိုခ်င္းခ်ေနတာကို ကိုယ္ၿခင္းမစာ တေသာေသာနဲ ့ ေဘးကေန ရယ္ေမာလို ့။ ဆူနမ့္ေနရာမွာ ကိုယ္သာဆိုရင္ အသက္မ်ားထြက္မလားမသိ။ ၂၀၁၁ ေဖေဖၚဝါရီ ၁၉ စတိတ္ကို လာတုန္းက ကိုယ့္ကို လာၾကိ ုတဲ့ ေက်ာင္းတာဝန္ရိွသူ အမၾကီးက စန္းစန္း နင္ကံေကာင္းတယ္တဲ့။ ေရွ ့၂ရက္ေစာလာတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ ႏွင္းမုန္တိုင္းတိုက္ေနလို ့ ခ်ီကာဂိုေလဆိပ္မွာ တညအိပ္လိုက္ရတယ္တဲ့။ ကိုယ့္အိမ္ရွင္ကလည္း ကိုယ့္ရဲ ့ပထမဆံုး ေလယာဥ္ခရီးစဥ္ဆိုေတာ့ သတိေပးရွာတယ္။ ေလဆိပ္မွာ ညအိပ္ရရင္ လိုအပ္မဲ့ အပိုအက်ႌတစံု၊ သြားတိုက္ေဆး၊ သြားပြတ္တံ၊ ေစာင္ေတြ ေဆာင္သြားဖို ့။ အကယ္လို ့မ်ား လူးဝစ္ဗီလ္ေလယာဥ္ခရီးစဥ္ေတြ ဖ်က္လိုက္ရင္ အနီးအနားက Lexington ၊ စင္စင္နာတီၿမိ  ု ့ေတြဆီ သြားမဲ့ ေလယာဥ္ကို ေၿပာင္းဖို ့ သတိေပးရွာတယ္။

ပင္လယ္ၾကည္ၿပာ.. ေရၿပင္စိမ္းလဲ့..ၿမ ူးတူးေပ်ာ္ပါး..ပင္လယ္စင္ေရာ္မ်ား...

အစက စေန၊ တနဂၤေႏြ ၂ရက္ကို ေဘာ့စတြန္ကေန  ႏိုင္အာဂရာ (Niagra) ေရတံခြန္ခရီး ထြက္ဖို ့ ရည္မွန္းထားတာ ေသာၾကာေန ့ညဥ့္နက္မွ ေဘာ့စတြန္ကို ေရာက္၊ ေနာက္ေန ့မနက္အေစာၾကီး ေဘာ့စတြန္ကေန  မိုင္ ၈၀၀ အေဝးမွာ ရိွတဲ့ ႏိုင္အာဂရာ ေရတံခြန္ကို ဘတ္စ္ကားစီး ခရီးဆက္ထြက္ရင္ ခရီးပန္းလို ့ ေနမေကာင္းၿဖစ္လိမ့္မယ္။ ေလယာဥ္ေနာက္က်တာကိုလည္း ထည့္စဥ္းစားရမယ္လို ့ေတြးၿပီး ခရီးလတ္မွတ္ မဝယ္လိုက္တာ ကံေကာင္းသြားတယ္။ ဝယ္မိလို ့ကေတာ့ ဆူနမ့္ေလယာဥ္ေနာက္က်တာနဲ ့ေရတံခြန္လတ္မွတ္ ဆံုးၿပီ။

ညေနေစာင္းမွာေတာ့ မိနစ္၂၀ေလာက္ အေဝးမွာရိွတဲ့ Rockport ၿမိ ု ့နားက ပင္လယ္ကမ္းေၿခကို သြားၾကတယ္။  ေတာင္ကုန္းအတက္အဆင္းၾကားထဲက ကားလမ္းက်ဥ္းက်ဥ္းရဲ ့ ေဘးတဖက္တခ်က္ကေန ေပၚေပၚလာတတ္တဲ့ ပင္လယ္ကမ္းေၿခကို ၿမင္ရတာ အရမ္းကို လွပပါတယ္။ ေႏြရာသီမို ့ အေပ်ာ္စီးသေဘာၤၿဖ ူၿဖ ူေလးေတြ ေနရာတိုင္းလိုလို ေတြ ့ရပါတယ္။ ကမ္းေၿခေတြမွာလည္း လူေတြ စည္ကားလို ့။ ၁၀၀ ဒီဂရီ ဖာရင္ဟိုက္ကေန လာခဲ့တဲ့ ေၿမၿပန္ ့သူေတြအတြက္ ၈၀ ဒီဂရီဖာရင္ဟုိက္သာ ပူတဲ့ အေေရွ ့ဖက္ကမ္းေၿခရဲ ့ ရာသီဥတုေလးကို သေဘာေတြက်လို ့။ အဲ ေဆာင္းရာသီကေတာ့ အေတာ္ေအးပါသတဲ့။ စိမ္းလန္းတဲ့ ေတာင္တန္း၊ ၿပာလဲ့တဲ့ ပင္လယ္၊ ပူေႏြးတဲ့ ေနေရာင္ၿခည္၊ ေမႊးထံုတဲ့ ေႏြပန္းေရာင္စံု၊ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြေၾကာင့္ မၿပီးေသးတဲ့ တပံုတပင္ အလုပ္ေတြ၊ နားလည္ေအာင္ အားထုတ္ေနရတဲ့ သင္ခန္းစာေတြကို ခဏေမ့သြားခဲ့တယ္။


အိုး..ဒီအနံ ့

ဆားငန္ေရနဲ ့ ေရညိႈ ေရာထားတဲ ့ ...ပင္လယ္နံ ့

ကိုယ့္ဇာတိေၿမရဲ  ့ ရနံ ့...






ေက်ာက္ေဆာင္မွာ ထိုင္ၿပီး  ပင္လယ္ေလညွင္းခံရင္း လိႈင္းေတြ ေက်ာက္ေဆာင္ကို လာရိုက္ခတ္ေနတာကို ေငးရင္း ဟိုင္းၾကီးကႊ်န္းကို သတိရတယ္။ ဆူနမ္ကလည္း သူ ့ဇာတိေၿမကို သတိရတယ္တဲ့။

နီေပါအိမ္ကို လြမ္းေနၾကသူမ်ား..

 
အန္..နင္တို ့ နီေပါမွာ ပင္လယ္လည္း ရိွဘဲနဲ ့။

ပင္လယ္မရိွေပမဲ့ ေရကန္ရိွတယ္။ ငါ့ဇာတိ Pokhara ၿမ ုိ ု ့နားမွာ ေရကန္ၾကီး ရိွတယ္။ ၿမင္ကြင္းက ခုအတိုင္းပဲ အဆံုးမရိွတဲ့ ေရၿပင္ၾကီး ၿမင္ရတယ္။

Pokhara ၿမ ုိ ု ့က ေခတၱမႏၵဴ ၿမိ ု ့ေတာ္ၿပီးရင္ ဒုတိယအၾကီးဆံုးၿမိ ု ့။ ကမၻာ့အၿမင့္ဆံုး ေတာင္တန္း၁၀ခုထဲက
Dhaulagiri ၊ Annapurna ၊ Manaslu or Lamjung himal ေတာင္တန္းေတြက  ၿမ ုိ ု ့ ပတ္လည္ မိုင္၃၀အတြင္းမွာ ရိွတာမို ့ ေရခဲေတာင္ၿဖ ူၿဖ  ူေတာင္စဥ္ေတာင္တန္းေတြ ဝန္းရံေနတဲ့ Pokhara ၿမ ုိ ု ့ေလးက သာယာလွပလြန္းပါတယ္။ ဟိမဝႏၱာေတာင္တန္းေတြရဲ  ့ အလွကို အနီးကပ္ ခံစားႏိုင္တာမို ့  ႏိုင္ငံၿခားသားေတြ နီေပါေရာက္ရင္ မၿဖစ္မေန သြားေရာက္လည္ပတ္ေလ့ ရိွတဲ့ ေနရာေလးပါ။ ဆူနမ္က သူ ့ဇာတိၿမိ ု ့ေလးကို သိပ္ဂုဏ္ယူတယ္။

Phewa Lake with Mt. Machhapuchhre and Annapurna, Pokhara ( Second Largest City in Nepal)

ညစာကို ထိုင္းဆိုင္မွာ သြားစားေတာ့ နာမည္ၾကီး Pad Thai (ဆန္ၿပားေၾကာ္) ၊ ထမင္းေၾကာ္ ဝါးတီးၾကတယ္။ ထိုင္း Ice Coffee က ေသာက္လို ့ ေကာင္းတယ္။ စားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာ စားေသာက္ရင္ Tip ေပးရတဲ့ ဓေလ့အရ ကိုယ္ေတြထံုးစံ ၄၀ ဆိုရင္ ၄ က်ပ္ေပးတဲ့ မူအရ ေရးမလို ့ လုပ္မတုန္း ဆူနမ္နဲ ့ ရာမားက ေနဦးတဲ့။ ရာမားက ေပသီးေခါက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ၆က်ပ္ေပးလိုက္တဲ့။ ဘာလို ့တုန္းဟ ဆိုေတာ့ ဒီၿပည္နယ္မွာ ၁၅ရာခိုင္ႏႈန္း ေပးရတယ္တဲ့။ ေဘာ့စတြန္က အစစ အရာရာ ေစ်းၾကီးတယ္။ Texas ၿပည္နယ္ကေတာ့ အခြန္သက္သာတယ္ ဆိုၾကတယ္။ ကိုယ္တို ့ၿပည္နယ္ကေတာ့ State  ၊ Federal Tax ေတြ ေဆာင္ရတယ္ ခင္ည။

ေက်ာင္းမွာတုန္းက လည္ပင္းညွစ္တဲ့ပံု ရိုက္ၿပီး ၿပန္ေတြ ့ၾကေတာ့ ဒီလို ရိုက္တယ္.. ေနာင္ လည္ပင္းမညွစ္ေၾကးေနာ္..:P

လူးဝစ္ဗီလ္ကို အင္တာဗ်ဴးသြားေၿဖဖို ့ ၿပင္ဆင္ေတာ့ ေဘာ့စတြန္၊  ေမရီလန္းၿပည္နယ္က Baltimore ၿမိ ု ့ေတြမွာ ခဏေနဖူးတဲ့ ၿမိ ု ့ၾကီးသူ ဆူနမ္က ေတာသူ စန္းထြန္းကို  ဆရာလုပ္ပါတယ္။ တကၠစီ စီးရင္ Tip ေပးပါတဲ့။ Tip မေပးတတ္တဲ့ စန္းထြန္း အင္တင္တင္ လုပ္ေနေတာ့ Tip မေပးရင္ သူတို ့ဆားဗစ္မေကာင္းလို ့လားလို ့ ေမးခံရဖူးတယ္။ ၂၊ ၃ က်ပ္ပဲ ေပးလိုက္ပါတဲ့။ ဘူေဖးစားရင္၊ Food Court ေတြမွာ စားရင္၊ စလံုးမွာ Take away ၊ စတိတ္မွာ To go လို ့ ေခၚတဲ့  အၿပင္ကို သယ္ရင္ Tip ေပးဖို ့ မလိုဘူး။ စားေသာက္ဆိုင္မွာ စားရင္ေတာ့ Tip ေပးရတယ္။ Price 29.30 ၊  Tip ----  ၊ Total  --- ။ Tip မွာ မေရးဘဲ Total မွာ တခါတည္း ေပါင္းေရးလိုက္လို ့ရတယ္။ တခါတုန္းက Tip မွာ ေရးၿပီး Total မွာ မေရးလိုက္တာ ေနာက္မွ အြန္လိုင္းမွာ စစ္ၾကည့္ေတာ့ ငါ Tip တက်ပ္ၾကီးမ်ားေတာင္ ေပးတာ ဒင္းက ဘာလို ့ မယူတာပါလိမ့္လို ့ ေတြးေနေသးတာ။ အမွန္က Total မွာ ေရးမွ အတည္ယူတာ ကိုယ္က မသိလို ့။ စတိတ္ကို လာလည္ရင္ Tip ေပးဖို ့ ပိုက္ဆံအပိုေဆာင္လာပါ ခင္ည။

ဒီလို သေဘာၤမ်ိဳးက ေစ်းၾကီးတယ္..ႏွစ္စဥ္ အခြန္ေဆာင္ရတယ္..

ဇူလိႈင္ ၁ ၂၀၁၂ တနဂၤေႏြ

စတိတ္ေရာက္ၿပီး တစ္ႏွစ္ေက်ာ္မွ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ဖူးတဲ့ သနားစရာ စန္းထြန္းေလးပါ ခင္ညာ။ IMAX မွာ 4 D ရုပ္ရွင္ Prometheus ၾကည့္ၾကတယ္။ ရုပ္ရွင္က သိပၸံေခတ္လြန္ ၂၀၉၃ မွာ ဇာတ္အိမ္တည္တဲ့ကား။ အင္း ...၂၀၉၃ ဆိုရင္ နာလည္း ဂန္ ့ေနေလာက္ၿပီ။ သရဲကားလိုမ်ိဳး ေၾကာထဲစိမ့္ေအာင္ ေၾကာက္ဖို ့ေကာင္းတာလည္း မဟုတ္ဘဲ အေကာင္ပေလာင္ေတြက ရႊံေၾကာက္ေၾကာက္ဖို ့ေကာင္းတာ။ မ်က္လံုးမွိတ္လိုက္၊ ဘုရားေရလို ့အာ္လိုက္နဲ ့ ရုပ္ရွင္ကို ေတာ္ေတာ္ၾကီး အင္ဂ်ိဳင္း (Enjoy) ခဲ့ပါတယ္။ ေန ့လည္စာကို Food Court မွာ ထမင္းဘူး၂ဘူး ဝယ္ၿပီး ၃ေယာက္မွ်စားေတာ့ ရုပ္ရွင္ထဲက ေရဘဝဲေကာင္နဲ ့ တူတဲ့ ၾကက္သားတံုးဆိုရင္ ဆူနမ္ဆီကို ပစ္ၾကတယ္ဗ်ိဳ  ့။




တေလာက မိုင္းဖန္ ပန္းသီးသြားခူးတာ ပန္းသီးတလံုးမွ မေတြ ့ခဲ့ဘူး ဆိုပဲ။ စေတာ္ဘယ္ရီသီး သြားခူးမယ္လို ့ ၾကံစည္ေသာ္ၿငားလည္း စေတာ္ဘယ္ရီတုန္းခ်ိန္မို ့လို ့ Raspberry  ပဲ ဆြတ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဘယ္ရီၿခင္းတၿခင္းစီအတြက္ ၃ က်ပ္ခြဲ ေပးရပါတယ္။ အခင္းထဲကို လြယ္အိတ္သယ္ခြင့္ မရိွပါဘူး။ ကေလးေတြနဲ ့ လူၾကီးေတြကေတာ့ ေစ်းတမ်ိဳး။ အခင္းထဲ ေရာက္ေတာ့

ဟင္...ဘယ္ရီသီးလည္း မေတြ ့ပါလား...

အန္ကယ္ၾကီးတေယာက္က စပိန္လို ေတာ့တယ္။ အတန္းေဖာ္ ကိုလံဘီယာႏိုင္ငံသား ဒန္နီရယ္ သင္ေပးထားတဲ့  Hola ဟိုလာ (မဂၤလာပါ) ကလြဲရင္ စပိန္စကားတလံုးမွ မတတ္တဲ့သူေတြ မ်က္လံုးေလး ကလည္ကလည္။ အန္ကယ္ၾကီးအနားက တေယာက္က ဘာသာၿပန္ေပးတယ္။ ဘယ္ရီသီးေတြက အရြက္ေတြေအာက္ အထဲမွာ ပုန္းေနတာပါတဲ့။ ေသေသခ်ာခ်ာရွာရင္ ေတြ ့ပါလိမ့္မယ္တဲ့။

ဟုတ္ပါ့ ဒင္းေလးေတြက ပုန္းေနတာ...
ဘယ္ေၿပးမလဲ..




ဘယ္ရီသီးေတြကို ၿမည္းတယ္။ အနီႏုႏုက ခ်ဥ္ၿပံ ုးၿပံ ုး၊ အနီရင့္ရင့္က ခ်ိဳတယ္။ အနီမည္းမည္းက အမွည့္လြန္သြားလို ့ ဘာအရသာမွ မရိွ။ အၿမည္းေကာင္းတာမ်ား ၿခင္းထဲ ေရာက္တာက နည္းနည္း။ ဗိုက္ထဲေရာက္တာက မ်ားမ်ား။ အခြင့္ၾကံ ုရင္ၿဖင့္ အသီးဆြတ္ဖို ့ တိုက္တြန္းလိုက္ပါရေစ။ အေတာ္ေပ်ာ္ဖို ့ ေကာင္းတယ္ ခင္ည။




ကမ္းေၿခတခုကို သြားၾကတယ္။ GPS လမ္းညႊန္တဲ့လမ္းမွာ လမ္းၿပင္ေနလို ့ တၿခားလမ္းကို ေမာင္းတာ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ လမ္းေမြ ့ေနတယ္။ ဒီလမ္း၊ ဒီေနရာကို ထပ္ခါထပ္ခါ ညႊန္ၿပီး ေမာင္းခိုင္းေနလို ့ သူညႊန္တဲ့အတိုင္း မေမာင္းဘဲ ေမာင္းခ်။ ေနာက္ေတာ့ ၿပန္တြက္ခ်က္ၿပီး အမွန္ကို လမ္းညႊန္တယ္။

ဒီကမ္းေၿခကေတာ့ သဲေသာင္ၿပင္ ရိွတာမို ့ ေရကူးသူေတြ၊ ေရေဆာ့တဲ့ ကေလးေတြ၊ သဲေသာင္ၿပင္ ေဘာလီေဘာပုတ္သူေတြ၊ ေနပူဆာလံႈသူေတြ အမ်ားၾကီး။ နာတို ့ႏိုင္ငံက ငပလီကမ္းေၿခဆို သဲက ၿဖ ူေဖြးၿပီး အရမ္းလွတာ။ အီတလီႏိုင္ငံက ေနပယ္ကမ္းေၿခနဲ ့တူလို ့ ေနပယ္လို ့ နာမည္ေပးရာကေန ငပလီၿဖစ္သြားတာ။ သဲအေရာင္က ၿဖ ူမေနလို ့ ဒီကမ္းေၿခက သာမာန္ကမ္းေၿခဟ။ တကူးတက လိုက္လည္း ပို ့ေပးရေသး။ သူ ့ႏိုင္ငံက ကမ္းေၿခေလာက္ မလွ၊ သာမာန္ကမ္းေၿခလို ့ ေလက်ယ္ေနတဲ့ စန္းထြန္းသည္ ၿမင္ၿပင္းကတ္ခ်င္စရာ၊ ပိတ္ကန္ခ်င္စရာ ေကာင္းလွသည္။ သူတို ့ခမ်ာ ေပါင္းစရာ တၿခားလူမရိွလို ့ သည္းညည္းခံကာ ေပါင္းရရွာေလသည္။



လိႈင္းၾကီးၾကီးေတြ လာရင္ ကမ္းေၿခေပၚ တက္ေၿပးလိုက္၊ သဲမြမြေလးမွာ ဖိနပ္မပါဘဲ ေလွ်ာက္လိုက္၊ ေရလိႈင္းစီးလိုက္။ အဲဒါ ပင္လယ္စင္ေရာ္လို ့ ရမ္းတုတ္ၿပီးမွ အေကာင္က အေတာ္ၾကီးေနလို ့ စင္ေရာ္မွဟုတ္ရဲ  ့လား  ဇေဝဇဝါေတာင္ ၿဖစ္တယ္။ ပင္လယ္စင္ေရာ္ ဟုတ္မဟုတ္ မမအိုင္အိုရာေၿဖၾကားေပးပါလိမ့္မယ္ ခင္ညာ။



ညေနစာကို အိႏိၵယစားေသာက္ဆိုင္မွာ သြားစားၾကေတာ့ ၿမိ ု ့ထဲဆိုေတာ့ ကားပါကင္ေနရာ ရွားတယ္။ ရတဲ့ေနရာေလးမွာ ပါကင္ထိုးေတာ့ Parallel Parking ထိုးရတယ္။ ရာမားက ကားေပၚကဆင္းၿပီၚ ေရွ ့တိုး၊ ေနာက္ဆုတ္၊ ေဘးကပ္နဲ ့ ညႊန္တယ္။ ပါကင္ ၄ ၾကိမ္ေလာက္ ထိုးတာ အဆင္မေၿပလို ့ ေရွ ့မွာ ရပ္ထားတဲ့ ကားပိုင္ရွင္ခမ်ာ စားေသာက္ေနရာကေန  ကူထိုးေပးဖို ့ ေၿပးလာရရွာတယ္။ သူ ့ခမ်ာလည္း ၿမင္ရတာ ရင္တဒိတ္ဒိတ္ ၿဖစ္ေနရွာေပမေပါ့။ ဒီငတိမေလးေတြ သူ ့ကားကို ဘယ္ေတာ့မ်ား ေနာက္ကေန ဝင္ေအာင္းမလဲလို ့။

ရာမားနဲ ့ စန္းထြန္းကို ကားေမာင္းသင္ေပးခဲ့တဲ့ ဆူနမ္ခမ်ာ သူ ့တပည့္ေတြေရွ ့မွာ အရွက္ၿဗန္းၿဗန္းကြဲ။ သူက ဝန္ခံပါတယ္။ သူ လံုးဝေမ့ေနပါတယ္တဲ့။ ကိုယ္တို ့ၿမိ ု ့ေတြမွာက ပါကင္းက ေနရာအက်ယ္ၾကီး။ ၾကိ ုက္တဲ့ေနရာထိုး။ Parallel Parking ကို ကားေမာင္းလိုင္စင္ ေၿဖဖို ့တုန္းက က်င့္ခဲ့တာကလြဲရင္ ခုထိ မသံုးၿဖစ္တာ မ်ားပါတယ္။ အဲ ၿမိ  ု ့ၾကီးေတြနဲ ့ ၿမိ ု ့လယ္ေကာင္ေတြမွာေတာ့ Parallel Parking က မၿဖစ္မေန သံုးရတယ္။

ရွားရွားပါးပါး  သံုးေယာက္စလံုးပါတဲ့ တပံုတည္းေသာ ဓာတ္ပံု

 
မြန္မြန္ယိုကိုလို ေဘာ့စတြန္သြား ေတာလား အပိုင္းေတြကို လာလာေခ်ာင္းေနၾကတဲ့ သူေတြကို အားလည္း နာပါတယ္။ ခင္လည္း ခင္ပါတယ္။ ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း အလုပ္ကပိ၊ Assignment ရယ္၊ ေနာက္တပတ္မွာ ေၿဖဆိုရမဲ့ Operating System Final Exam အတြက္ စာဖတ္ေနရတာမို ့ ပို ့စ္အသစ္ေတြ တင္ဖို ့ ပ်က္ကြက္ခဲ့ရင္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ အိမ္ေတြ လည္ဖို ့ ပ်က္ကြက္ခဲ့ရင္ နားလည္ခြင့္လႊတ္ၾကပါ ခင္ညာ။

ဟားဗတ္တကၠသိုလ္နဲ ့ မက္ဆာခ်ဴးဆက္နည္းပညာေက်ာင္းေတြကို သြားေရာက္ၿပီး ဟိုရိုက္ဒီရိုက္ခဲ့တဲ့ လက္ရာေတြကို ေနာက္အပိုင္းက်မွ တင္ပါမယ္ ခင္ည။

ေပ်ာ္ရႊင္ေသာ ပိတ္ရက္ေလး ၿဖစ္ပါေစ။
ဇြန္ ၁၃၊ ၂၀၁၂။